Tag Archives: δίκη

Ιταλία, Τορίνο: Η εκ νέου ακρόαση της έφεσης για την υπόθεση Scripta Manent ορίστηκε για τις 19 Ιουνίου 2023

Posted on by

Την περασμένη Παρασκευή, 12 Μαΐου, το Συνταγματικό Δικαστήριο ολοκλήρωσε την καταγραφή των λόγων για τους οποίους άνοιξε τη δυνατότητα αναγνώρισης κάποιων ελαφρυντικών για τον Alfredo Cospito (στις 19 Απριλίου ο σύντροφος διέκοψε την απεργία πείνας του), ο οποίος έτσι δύναται ν’ αποφύγει την ισόβια κάθειρξη.

Ως αποτέλεσμα αυτού, άμεσα, το πρωί της 15ης Μαΐου, ορίστηκε νέα ακρόαση έφεσης στο δικαστήριο του Τορίνο, κατά την οποία οι δικαστές θα υπολογίσουν εκ νέου τις ποινές που θα επιβληθούν στην Anna Beniamino και στον Alfredo (οι ποινές για όλους τους άλλους συντρόφους/ισσες, μετά την ακυρωτική ποινή της 6ης Ιουλίου, είναι ήδη οριστικές). Η ακροαματική διαδικασία έχει οριστεί για την ερχομένη 19η Ιουνίου. Υπενθυμίζουμε ότι πριν την παραπομπή στο Συνταγματικό Δικαστήριο, η εισαγγελία είχε ζητήσει να καταδικαστεί ο Alfredo σε ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης και η Άννα σε 27 έτη.

Πάντα σε αλληλεγγύη με τους/τις αιχμάλωτους/ες αναρχικούς/ές

Πάντα στο πλευρό όσων αγωνίζονται

Πηγή: La Nemesi

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Χιλή: Νέα ημερομηνία για τη δίκη κατά της Mónica Caballero και του Francisco Solar

Posted on by

Νέα ημερομηνία για την προφορική δίκη κατά της συντρόφισσας Mónica και του συντρόφου Francisco

Κατηγορούμενοι για αποστολή εκρηκτικών δεμάτων κατά του πρώην Υπουργού Εσωτερικών, Rodrigo Hinzpeter, και κατά του 58ου Αστυνομικού Τμήματος, καθώς και για τη βομβιστική επίθεση στο κτίριο της Tanica, η συντρόφισσα Mónica Caballero και ο σύντροφος Francisco Solar βρίσκονται υπόδικοι γι’ αυτές τις ενέργειες.

Μολονότι η δίκη είχε αρχικά προγραμματιστεί για τις 19 Μαΐου 2023, κατόπιν αιτήματος της υπεράσπισης, κατέστη δυνατό να προγραμματιστεί εκ νέου για τις 18 Ιουλίου 2023.

Συνενοχή με όσες κι όσους επιτίθενται στους κυρίαρχους και τους καταπιεστές!

Αλληλεγγύη με τη Mónica και τον Francisco!

Πηγή: Act for Freedom Now

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Γερμανία, Βερολίνο: Εμπρησμός κατασκευαστικού οχήματος της εταιρείας Hentschke Bau GmbH

Posted on by

Το βράδυ της Τρίτης, τοποθετήσαμε εμπρηστικούς μηχανισμούς σε κατασκευαστικό μηχάνημα της εταιρείας Hentschke Bau GmbH στο Adlershof του Βερολίνου. Ήδη πριν μερικά χρόνια, κάποια συντρόφια είχαν αναλάβει την ευθύνη για διάφορες επιθέσεις σε υποδομές της συγκεκριμένης εταιρείας, η οποία ευθύνεται επίσης για την ανέγερση της φυλακής στο Zwickau (https://chronik.blackblogs.org/?p=10502). Η προσοχή μας στράφηκε στη συγκεκριμένη εταιρεία επίσης επειδή ο ιδιοκτήτης της, Jörg Drews, σχετίζεται με το φασιστικό κόμμα AfD.

Η κυρίαρχη ιδεολογία υποδεικνύει πως είναι απαραίτητο οι άνθρωποι να διατηρούνται υπό διαρκή φόβο, ώστε να μην αντιστέκονται στην πατριαρχική και αποικιακή καταπίεση, και πειθήνια να ενταχθούν στην καπιταλιστική ρουτίνα, ώσπου τελικώς να είναι πλήρως χειραγωγίσιμοι και τυποποιημένοι. Ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά είναι τα σημάδια εκείνων που, ακόμη και τις στιγμές της σχεδόν ολοκληρωτικής τους απομόνωσης, αντικρύζουν κατάματα τον φόβο και δεν το βουλώνουν, στα πλαίσια του αγώνα τους για έναν κόσμο αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας και αυτοοργάνωσης. Όπως διαβάζουμε απ’ τα λόγια του Ιταλού κρατουμένου Alfredo Cospito, ο οποίος βρισκόταν σε απεργία πείνας για πάνω από 6 μήνες απ’ τον περασμένο Οκτώβριο, μαχόμενος ενάντια στο καθεστώς 41bis που του επιβλήθηκε:

«Απλά δεν μπορώ να ζήσω σε ένα απάνθρωπο καθεστώς όπως αυτό του 41 bis, όπου δεν μπορώ να διαβάζω ελεύθερα ό,τι θέλω, βιβλία, εφημερίδες, αναρχικά περιοδικά, περιοδικά τέχνης και επιστήμης, λογοτεχνία και ιστορία. Η μόνη ευκαιρία που έχω για να βγω είναι να αρνηθώ την αναρχία μου και να πουλήσετε ότι είμαι κάποιος άλλος. Ένα καθεστώς όπου δεν μπορώ να έχω καμία ανθρώπινη επαφή, όπου δεν μπορώ πλέον να δω ή να χαϊδέψω ένα φύλλο γρασιδιού ή να αγκαλιάσω ένα αγαπημένο μου πρόσωπο. Ένα καθεστώς όπου οι φωτογραφίες των γονιών σου κατάσχονται. Θαμμένος ζωντανός σε έναν τάφο σε έναν τόπο θανάτου. Θα συνεχίσω τον αγώνα μου μέχρι τέλους, όχι λόγω “εκβιασμού”, αλλά επειδή αυτό δεν είναι ζωή.»

Αν και η απεργία πείνας έληξε και χαιρόμαστε που γνωρίζουμε πως ο Alfredo είναι ζωντανός, αυτό δε σημαίνει ότι θα πάψουμε ν’ αγωνιζόμαστε ενάντια στην κοινωνία του εγκλεισμού. Απεναντίας, ο αγώνας του για αξιοπρέπεια, καθώς κι οι πολυάριθμες επιθέσεις στις οποίες τα συντρόφια μας διακινδύνευσαν την ελευθερία τους, έγραψαν λόγια αλληλεγγύης, και κατ’ αυτόν τον τρόπο συνδέθηκαν μεταξύ τους παγκοσμίως, μας ενέπνευσαν. Με τη δύναμη που εξαπολύθηκε από την απεργία πείνας, συνεχίζουμε στην ατραπό της επίθεσης εναντίον όλων όσων ενσαρκώνει ο κόσμος του εγκλεισμού και της τιμωρίας.

Φυλακισμένοι για περισσότερο από 1,5 χρόνο θα βρεθούν και όσοι παραπέμπονται ενώπιον του Ανώτερου Περιφερειακού Δικαστηρίου της Δρέσδης στην αποκαλούμενη δίκη «Antifa Ost». Ενώ η Lina βρίσκεται προφυλακισμένη ήδη απ’ τον Νοέμβριο του 2020, η ετυμηγορία που αναμένεται τους ερχόμενους μήνες θα μπορούσε να επιβάλει ποινές φυλάκισης και στους άλλους τρεις κατηγορουμένους. Οι πράξεις για της οποίες κατηγορούνται εντάσσονται στο αντιφασιστικό συνεχές, στην αφαίρεση των περιθωρίων κίνησης των φασιστών και των νεοναζί, και στη μάχη ενάντια στις ιδεολογίες τους κατά της ζωής κάθε στιγμή. Ενόψει των φασιστικών καθεστώτων που αναδύονται σε πολλά μέρη –είτε μέσω της κυβέρνησης Meloni (Fratelli d’Italia) στην Ιταλία, είτε μέσω της συνεχούς συνεργασίας με τις γερμανικές αρχές για τον εξοπλισμό και τη διατήρηση δεξιών δικτύων, με την ταυτόχρονη κρατική μάχη ενάντια σε αναρχικές και αντιφασιστικές δομές– η καταστροφή της περιουσίας μιας από τις εταιρείες τους αποτελεί μονάχα μια μικρή συνεισφορά από την πλευρά μας στον αγώνα αυτόν.

Ακόμα κι αν ασκούμε κριτική στο ότι η βία –αναγκαία υπ’ αυτήν την έννοια– δε δέχθηκε ανοιχτή υπεράσπιση στη δίκη, ή στο ότι οι προκλήσεις που ελλοχεύουν λόγω της ίδιας της χρήσης αυτής της βίας σχετικά με την πατριαρχική και μιλιταριστική αντίληψη χρειάζονται μια ακόμη βαθύτερη εξέταση, αυτό δεν αλλάζει την αλληλέγγυα στάση μας. Σκεφτόμαστε όλους εκείνους που, στο πλαίσιο της δίκης «Antifa Ost», όχι μόνο βιώνουν το αμείλικτο της καταστολής με τρόπο παραδειγματικό απέναντι στο αντιφασιστικό κίνημα, αλλά έρχονται αντιμέτωποι και με μια διπλή προδοσία. Σε όσους κάθονται στο εδώλιο της Δρέσδης, σε όσες πλήττονται από τη σεξουαλική βία και όχι μόνο: σας ευχόμαστε κουράγιο, σας στέλνουμε δύναμη κι ελπίζουμε ότι όλο αυτό δε θα σας φιμώσει.

Σε αλληλεγγύη με τον Alfredo Cospito, πάντα για την αναρχία.

Μια αγκαλιά στα δυο συντρόφια των οποίων το ταξίδι στο Adlershof τέλειωσε πριν 2 μήνες στη Gesa – δεν είστε μόνοι.

Λευτεριά σε όλους τους φυλακισμένους και τις φυλακισμένες!

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Χιλή: 19 Μάη η ημερομηνία έναρξης της δίκης της Mónica Caballero και του Francisco Solar

Posted on by

19 Μάη 2023 είναι η ημερομηνία όπου ορίστηκε η έναρξη της δίκης κατά της συντρόφισσας Mónica Caballero και του συντρόφου Francisco Solar, οι οποίοι  κατηγορούνται για διάφορες επιθέσεις στην εξουσία και τους κυρίαρχους. Καλούμε σε διάχυση της αναρχικής αλληλεγγύης ενόψει αυτής της νέας δικαστικής διαπόμπευσης την οποία θα αντιμετωπίσουν τα συντρόφια.

Αλληλεγγύη με τη Mónica και τον Francisco!

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία: Δήλωση του Alfredo Cospito στην ακρόαση επανεξέτασης των προληπτικών/προδικαστικών μέτρων για την επιχείρηση Sibilla

Posted on by

Λάβαμε και διαδίδουμε τη δήλωση του αναρχικού Alfredo Cospito κατά την ακρόαση επανεξέτασης των προληπτικών/προδικαστικών μέτρων για την επιχείρηση Sibilla που έγινε στις 14 Μαρτίου. Υπενθυμίζουμε πως (όπως μάθαμε λίγες μέρες αργότερα) το αναθεωρητικό δικαστήριο της Περούτζια ακύρωσε, για δεύτερη φορά, τη διαταγή ασφαλιστικών μέτρων κατά του Alfredo και των άλλων πέντε συντρόφων που διώκονταν για υποκίνηση σε διάπραξη εγκλήματος με την επιβαρυντική κατηγορία περί τρομοκρατίας σε σχέση με την έκδοση της αναρχικής εφημερίδας «Vetriolo», όπως και με άλλα άρθρα και παρεμβάσεις. Η έρευνα για την κατασταλτική επιχείρηση Sibilla (για την οποία ο εισαγγελέας είχε ζητήσει αρχικά οκτώ συλλήψεις και φυλάκιση με βάση το 270bis του ποινικού κώδικα και το άρθρο 414 του ποινικού κώδικα με την επιβαρυντική κατηγορία περί τρομοκρατίας, ενώ στην συνέχεια μετατράπηκε σε διαταγή έξι ασφαλιστικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένου του εντάλματος σύλληψης για τον Alfredo), αποτελεί έναν από τους δύο «πυλώνες», μαζί με αυτή της Scripta Manent, στις οποίες βασίζεται το διάταγμα κράτησης στο καθεστώς 41bis για τον σύντροφο.

Δήλωση του Alfredo Cospito στην ακρόαση επανεξέτασης των προληπτικών/προδικαστικών μέτρων για την επιχείρηση Sibilla

Αρχικά, θα ήθελα να ξεκινήσω με ένα απόσπασμα του υποκινητή μου:

«Το νομικό μας σύστημα έχει εισαγάγει αυτόν τον αριθμό της νεκρικής απομόνωσης που λέγεται 41bis και το οποίο από ορισμένες απόψεις είναι πιο απολίτιστο ακόμη και από τον φαρμακολογικό ακρωτηριασμό. Αυτό σημαίνει ότι το σύστημά μας δεν λάμπει από πολιτισμό.»

Carlo Nordio, 28 Μαρτίου 2019

Αυτός ήταν ο εμπνευστής μου στον αγώνα που ξεκίνησα. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα φτάσω σε αυτό το σημείο, πάντα έβρισκα το μελόδραμα γελοίο, αγαπώ περισσότερο την κωμωδία, αλλά έτσι πήγε. Τελικά είμαστε ή δεν είμαστε η χώρα του μελοδράματος; Και έτσι πρέπει να τελειώσω με έναν κρότο. Αλλά αν το καλοσκεφτώ, υπάρχει κάτι ειρωνικό: είμαι ο μόνος μαλάκας που πεθαίνει στην προοδευτική δημοκρατική Δύση, επειδή τον εμποδίζουν να διαβάζει και να μελετά ό,τι θέλει, αναρχικές εφημερίδες, αναρχικά βιβλία, ιστορικά και επιστημονικά περιοδικά, χωρίς να παραμελεί τα αγαπημένα του κόμικς.

Θα παραδεχτείτε ότι είναι παράδοξο και έστω και λίγο αστείο, δεν μπορώ να ζήσω έτσι, απλά δεν μπορώ, ελπίζω να το καταλάβουν όσοι με αγαπούν. Δεν μπορώ να παραδοθώ σε αυτή τη μη ζωή, είναι πιο δυνατό από εμένα, ίσως επειδή είμαι ένας άναρχος πεισματάρης Αμπρουζέζος. Σίγουρα δεν είμαι μάρτυρας, οι μάρτυρες με αηδιάζουν. Ναι, είμαι τρομοκράτης, πυροβόλησα έναν άνθρωπο και ανέλαβα με περηφάνια αυτή την πράξη, παρόλο που, επιτρέψτε μου να σας πω, ο ορισμός προκαλεί λίγο γέλιο στο στόμα εκπροσώπων κρατών που έχουν πολέμους και εκατομμύρια νεκρούς στην συνείδησή τους και μερικές φορές, όπως ένας από τους υπουργούς μας, πλουτίζουν από το εμπόριο όπλων. Αλλά τι να κάνουμε γι’ αυτό, έτσι πάει ο κόσμος, τουλάχιστον μέχρι να θριαμβεύσει η αναρχία και να δει επιτέλους φως ο αληθινός σοσιαλισμός, ο αντιεξουσιαστικός και ο αντικρατικός. Άτιμη τύχη θα πείτε, και εγώ επίσης, προς το παρόν οι μόνες αχτίδες φωτός που βλέπω είναι οι πράξεις εξέγερσης των επαναστατ(ρι)ών αδερφών μου σε όλο τον κόσμο και σίγουρα δεν είναι μικρό πράγμα, γιατί είναι πλασμένες με καρδιά, πάθος και θάρρος, όσο διάσπαρτες και ατημέλητες μπορεί να φαίνονται.

Τούτου λεχθέντος, ήθελα να εξηγήσω το νόημα της οργής μου ενάντια στο καθεστώς 41bis. Νομίζω ότι ορισμένοι νομικοί το έχουν καταλάβει, αλλά πολύ λίγοι (γενικά) το έχουν καταλάβει: το 41bis είναι μια μετάσταση που απειλεί και στην πραγματικότητα υπονομεύει το λεγόμενο κράτος δικαίου σας, ένας καρκίνος που σε μια ελαφρώς πιο ολοκληρωτική δημοκρατία – και με την κυβέρνηση της Meloni είμαστε σχεδόν εκεί – μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καταστείλει, να φιμώσει με τρόμο κάθε πολιτική διαφωνία, κάθε είδους υποθετικό εξτρεμισμό. Το δικαστήριο που αποφασίζει την ποινή στo μεσαιωνικό οπλοστάσιο του 41bis μοιάζει πολύ με το ειδικό φασιστικό, η δυναμική είναι η ίδια: θα μπορέσω να φύγω από αυτό τον κύκλο της Κόλασης του Δάντη, μόνο αν αρνηθώ τις πολιτικές μου πεποιθήσεις, τον αναρχισμό μου, μόνο αν πουλήσω τον εαυτό μου ή κάποιον/α σύντροφο/ισσα. Ξεκινά πάντα με τους τσιγγάνους, τους κομμουνιστές, τους ανταγωνιστές, τους χούλιγκανς, τους ανατρεπτικούς και μετά την λίγο ή πολύ επαναστατική αριστερά.

Πώς να μην αντιτίθεμαι σε όλα αυτά, σίγουρα με απελπισμένο τρόπο, και ειδικά για έναν αναρχικό, ακριβώς επειδή δεν έχουμε οργάνωση, η λέξη που χρησιμοποιείται είναι το παν, οπότε θα συνεχίσω μέχρι το τέλος. Εν κατακλείδι, όπως είπε ο αναρχικός Ανρί, αν θυμάμαι καλά πριν του κόψουν το κεφάλι: Όταν η παράσταση δεν μου ταιριάζει, έχω το δικαίωμα να την εγκαταλείψω, βγαίνοντας έξω και χτυπώντας δυνατά την πόρτα. Θα το κάνω τις επόμενες μέρες, ελπίζω με αξιοπρέπεια και γαλήνη, όσο το δυνατόν περισσότερο.

Μια μεγάλη αγκαλιά στον Domenico που ξεκίνησε απεργία πείνας στο 41bis στο Sassari με την ελπίδα να μπορέσει να αγκαλιάσει ξανά τα παιδιά και τους αγαπημένους του, με την ισχυρή μου ελπίδα ότι άλλοι καταραμένοι στο 41bis θα παραιτηθούν και θα συμμετάσχουν στον αγώνα ενάντια σε αυτό καθεστώς που φτιάχνει το σύνταγμα και το λεγόμενο – για ό,τι αξίζει – κωλόχαρτο του κράτους δικαίου.

Κατάργηση του καθεστώτος 41bis.

Κατάργηση της ισόβιας κάθειρξης.

Αλληλεγγύη σε όλους/ες τους/ις αναρχικούς/ές, κομμουνιστ(ρι)ές και επαναστάτ(ρι)ες κρατούμενους/ες ανά τον κόσμο.

Σας ευχαριστώ αδέρφια και αδερφές για όλα όσα έχετε κάνει, σας αγαπώ και συγχωρείτε το παράλογο πείσμα μου. Ποτέ προσκυνημένος, πάντα για την αναρχία.

Ζήτω η ζωή, κάτω ο θάνατος.

Alfredο Cospito

[Μέσω τηλεδιάσκεψης από τη φυλακή της Όπερας, 14 Μαρτίου 2023]

Σημείωση: Ο σύντροφος, επικαλούμενος τον σημερινό υπουργό Δικαιοσύνης Nordio, αναφέρεται στο άρθρο “Χημικός ευνουχισμός, επιστροφή στον Μεσαίωνα”, που δημοσιεύτηκε στο “Il Messaggero”, στις 28 Μαρτίου 2019 (προς το παρόν διαθέσιμο σε αυτούς τους συνδέσμους: https://www .ilmessaggero.it/editoriali/carlo_nordio/editoriali_carlo_nordio-4390216.html & https://web.archive.org/web/20230323152621/https://www.ilmessaggero.it/editoriali/carlo_nordio33.9_nordio). Επιπλέον, η αναφορά στον υπουργό που πλουτίζει με λαθρεμπόριο όπλων σίγουρα αφορά τον σημερινό υπουργό Άμυνας Crosetto, πρόεδρο σημαντικού λόμπι της στρατιωτικής βιομηχανίας την εποχή του διορισμού του. Τέλος, ο Alfredo αναφέρει από μνήμης τον σύντροφό του Émile Henry (1872–1894), του οποίου τα ακριβή λόγια είναι τα εξής: “ακόμη και με τον κίνδυνο να διαταραχθεί η ηρεμία όσων είναι ικανοποιημένοι με αυτό” (Ιταλική μετάφραση στο Émile Henry, Colpo su colpo, Edizioni Anarchismo, Trieste, 2013, pag. 141· αυτή τη στιγμή διατίθεται επίσης σε αυτόν τον σύνδεσμο).

Πηγή: Dichiarazione di Alfredo Cospito all’udienza di riesame per le misure cautelari dell’operazione Sibilla

Μετάφραση: Ραδιοφράγματα

Πηγή ελληνικής μετάφρασης: Athens Indymedia

Χιλή: Ενόψει της προετοιμασίας για τη δίκη της Mónica και του Francisco

Posted on by

Στις 14 Μάρτη 2023, ξεκινά μια σειρά ακροάσεων στα πλαίσια της λεγόμενης προετοιμασίας της προφορικής δικαστικής εξέτασης της αναρχικής συντρόφισσας Monica Caballero και του αναρχικού συντρόφου Francisco Solar. Κατά τη διαδικασία αυτή, η οποία εκτιμούμε πως θα διαρκέσει έναν μήνα, θα αποφασιστεί ποια στοιχεία θα συμπεριληφθούν στη δίκη και ποια όχι.

Και οι δυο τους κατηγορούνται για την εκρηκτική επίθεση στο κτίριο της Tánica, εν μέσω της εξέγερσης (2020), ενώ ο Francisco κατηγορείται για την αποστολή εκρηκτικών δεμάτων στον πρώην Υπουργό Εσωτερικών, Rodrigo Hinzpetter, και στο Αστυνομικό Τμήμα 54 (2019). Η εισαγγελία αιτήθηκε 30 έτη κάθειρξης για τη Mónica και 129 για τον Francisco.

Τα συντρόφια από τη φυλακή του Σαν Μιγκέλ και της Ρανκάγουα θα μεταφερθούν στον χώρο του δικαστηρίου για την πρώτη ακρόαση, ενώ, από εκεί και έπειτα, θα παρακολουθούν τη δικαστική εξέταση μέσω τηλεματικής.

Σ’ αυτό το επόμενο βήμα της δικαστικής διαδικασίας, παραμένει πιο αναγκαίο από ποτέ ν’ αφήσουμε κατά μέρος τις φλυαρίες θυματοποίησης, και ν’ ανοίξουμε διάλογο για τη δικαίωση και την ορθότητα της πολιτικής βίας σε κάθε επίπεδο, όχι μέσω χειροκροτημάτων απ’ τον καναπέ, αλλά μέσω της αρραγούς στήριξης και αλληλεγγύης όσων έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με τη δικαιοσύνη για τέτοιες ενέργειες.

Δίχως καθόλου χώρο για αδιαφορία: Αλληλεγγύη και συνενοχή με όσες και όσους επιτίθενται στους ισχυρούς και στους καταπιεστές!

Mónica και Francisco στους δρόμους!

Οι αναρχικοί/ές και ανατρεπτικοί/ές κρατούμενοι/ες στους δρόμους!

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία: Ανοιχτή επιστολή του αναρχικού απεργού πείνας Alfredo Cospito

Posted on by

Ο αγώνας μου ενάντια στο 41 bis είναι ένας ατομικός αγώνας ως αναρχικός, δεν κάνω και δεν δέχομαι εκβιασμούς. Απλά δεν μπορώ να ζήσω σε ένα απάνθρωπο καθεστώς όπως αυτό του 41 bis, όπου δεν μπορώ να διαβάζω ελεύθερα ό,τι θέλω, βιβλία, εφημερίδες, αναρχικά περιοδικά, περιοδικά τέχνης και επιστήμης, λογοτεχνία και ιστορία.

Η μόνη ευκαιρία που έχω για να βγω είναι να αρνηθώ την αναρχία μου και να πουλήσετε ότι είμαι κάποιος άλλος.

Ένα καθεστώς όπου δεν μπορώ να έχω καμία ανθρώπινη επαφή, όπου δεν μπορώ πλέον να δω ή να χαϊδέψω ένα φύλλο γρασιδιού ή να αγκαλιάσω ένα αγαπημένο μου πρόσωπο.

Ένα καθεστώς όπου οι φωτογραφίες των γονιών σου κατάσχονται. Θαμμένος ζωντανός σε έναν τάφο σε έναν τόπο θανάτου. Θα συνεχίσω τον αγώνα μου μέχρι τέλους, όχι λόγω “εκβιασμού”, αλλά επειδή αυτό δεν είναι ζωή.

Αν ο στόχος του ιταλικού κράτους είναι να με κάνει να “αποστασιοποιηθώ” από τις δράσεις των αναρχικών που γίνονται έξω, να ξέρετε ότι δεν υφίσταμαι εκβιασμό, ως αναρχικός πιστεύω ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και ως μέλος του αντι-οργανωτικού κινήματος δεν έχω “συνδεθεί” ποτέ με κανέναν και επομένως δεν μπορώ να “αποστασιοποιηθώ” από κανέναν. Η συντροφικότητα είναι κάτι άλλο.

Ένας συνεπής αναρχικός δεν αποστασιοποιείται από άλλους αναρχικούς από καιροσκοπισμό ή ευκολία.

Πάντα υπερήφανα υποστήριζα τις δικές μου πράξεις (ακόμα και στα δικαστήρια, γι’ αυτό βρίσκομαι εδώ) και ποτέ δεν άσκησα κριτική σε αυτές άλλων συντρόφων-ισσων και πόσο μάλλον σε μια κατάσταση όπως αυτή στην οποία βρίσκομαι.

Η μεγαλύτερη προσβολή για έναν αναρχικό είναι να τον κατηγορούν ότι δίνει και παίρνει εντολές.

Όταν ήμουν στο καθεστώς υψίστης ασφάλειας είχα ούτως ή άλλως λογοκρισία, και ποτέ δεν έστειλα ” pizzini ” (δέματα με λεφτά που συνδέονται με την μαφία) αλλά άρθρα για αναρχικές εφημερίδες και περιοδικά. Και πάνω απ’ όλα ήμουν ελεύθερος να λαμβάνω βιβλία και περιοδικά και να γράφω βιβλία, να διαβάζω ό,τι ήθελα, με λίγα λόγια μου επιτρεπόταν να ζω.

Σήμερα είμαι έτοιμος να πεθάνω για να μάθει ο κόσμος πραγματικά τι είναι το 41 bis, 750 άνθρωποι το υποφέρουν χωρίς να μιλάνε, συνεχώς παρουσιάζονται ως τέρατα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Τώρα είναι η σειρά μου, πρώτα με παρουσιάσατε ως αιμοδιψή τρομοκράτη, μετά με αγιοποιήσατε ως τον μαρτυρικό αναρχικό που θυσιάζεται για τους άλλους, τώρα με παρουσιάσατε ξανά ως τον ηγέτη του φρικτού spectra. Όταν όλα τελειώσουν δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα με οδηγήσετε στο βωμό του μαρτυρίου.

Σας ευχαριστώ, όχι, δεν θα το κάνω, στα βρώμικα πολιτικά σας παιχνίδια δεν θα προσφέρω τον εαυτό μου.

Στην πραγματικότητα, το πραγματικό πρόβλημα του ιταλικού κράτους είναι ότι δεν θέλει να μαθαίνονται όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα που παραβιάζονται σε αυτό το καθεστώς 41 bis, στο όνομα μιας “ασφάλειας” στην οποία θυσιάζονται τα πάντα.

Θα έπρεπε να το είχανε σκεφτεί αυτό πριν βάλουν έναν αναρχικό εδώ μέσα. Δεν γνωρίζω τα πραγματικά κίνητρα ή τους πολιτικούς ελιγμούς που κρύβονται πίσω από αυτό, γιατί κάποιος με χρησιμοποίησε ως “δηλητηριασμένο κεφτέ” σε αυτό το καθεστώς. Ήταν αρκετά δύσκολο να μην προβλέψουν ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις μου σε αυτή τη “μη-ζωή”.

Το ιταλικό κράτος είναι ένας άξιος εκπρόσωπος της υποκρισίας μιας Δύσης που δίνει συνεχώς μαθήματα “ηθικής” στον υπόλοιπο κόσμο.

Το 41 bis έχει δώσει μαθήματα καταστολής που έτυχαν καλής υποδοχής από “δημοκρατικά” κράτη όπως η Τουρκία (οι Κούρδοι σύντροφοί γνωρίζουν κάτι γι’ αυτό) και η Πολωνία.

Είμαι πεπεισμένος ότι ο θάνατός μου θα βάλει ένα τέλος σε αυτό το καθεστώς και ότι οι 750 άνθρωποι που το υφίστανται εδώ και δεκαετίες θα μπορέσουν να ζήσουν μια ζωή που αξίζει να ζήσουν, ό,τι κι αν έχουν κάνει.

Αγαπώ τη ζωή, είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος, δεν θα αντάλλαζα τη ζωή μου με τη ζωή κάποιου άλλου. Και ακριβώς επειδή την αγαπώ δεν μπορώ να δεχτώ αυτή την απελπιστική μη ζωή.

Σας ευχαριστώ σύντροφοι και συντρόφισσες για την αγάπη σας.

Πάντα για την αναρχία.

Ποτέ δεν λύγισα

Alfredo Cospito

Πηγή: Athens Indymedia

Ιταλία: Απόφαση δικαστηρίου – Ο αναρχικός Alfredo Cospito παραμένει στο καθεστώς 41bis

Posted on by

Σήμερα, Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου πριν λίγη ώρα, επανεπικυρώθηκε η παραμονή στο καθεστώς βασανιστηρίων 41bis για τον αναρχικό Alfredo Cospito. Το Ακυρωτικό Δικαστήριο απέρριψε την έφεση του δικηγόρου του, υπερβαίνοντας μάλιστα τις απαιτήσεις του εισαγγελέα, ο οποίος είχε ζητήσει αναβολή. Είναι δολοφόνοι. Ο Αλφρέντο συνεχίζει μέχρι τέλους.

ΤΟ ΚΡAΤΟΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΔIΚΑΣΕ ΣΕ ΘAΝΑΤΟ!

ΕΜΠΡΟΣ, ΑΣ ΜΙΛΗΣΕΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!

Πηγή: Ραδιοφράγματα

Ιταλία: Ενημέρωση για την κατάσταση υγείας του Alfredo Cospito στην 119η μέρα απεργίας πείνας (15 Φεβρουαρίου 2023)

Posted on by

Τις τελευταίες εβδομάδες, εκτυλίσσεται εκστρατεία κατασυκοφάντησης και απαξίωσης απ’ τα καθεστωτικά μέσα ενάντια στον σύντροφο Alfredo Cospito. Πολλές φυλλάδες έχουν δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στο γεγονός πως τις τελευταίες δύο μέρες ο σύντροφος ξεκίνησε να λαμβάνει ξανά συμπληρώματα διατροφής, και πως έφαγε δύο γιαούρτια (τους τελευταίους μήνες, ο σύντροφος κατά καιρούς λάμβανε πολύ ήπια συμπληρώματα, τα οποία και είχε σταματήσει για κάποιο χρονικό διάστημα, συνεχίζοντάς τα τις τελευταίες λίγες μέρες μαζί με τα γιαούρτια, ούτως ώστε να προσπαθήσει να μείνει διαυγής για την ακρόαση του δικαστηρίου επανεξέτασης στις 24 Φεβρουαρίου, όπου ο εισαγγελέας έχει θέσει προς επαναδιαπραγμάτευση το αίτημα αναίρεσης του καθεστώτος 41 bis).

Τα σημερινά νέα (15 Φεβρουαρίου) είναι πως, έχοντας διανύσει πλέον πάρα πολλές μέρες απεργίας πείνας, το σώμα του Alfredo δε μεταβόλισε ούτε αυτά τα δύο γιαούρτια, ούτε και τα συμπληρώματα, σε αντίθεση με τις ανακοινώσεις των καθεστωτικών: Αυτό που λαμβάνει τώρα είναι μόνο ζάχαρη, αλάτι και κάλιο. Τα νέα αυτά είναι δραματικά, και όσον αφορά τις πιθανότητες ο σύντροφος να καταφέρει να μείνει ζωντανός ως τις 24 Φεβρουαρίου (τη μέρα της ακρόασης επανεξέτασης της απόφασης του εποπτικού δικαστηρίου της Ρώμης να επιβεβαιώσει την κράτησή του υπό το 41 bis, η οποία θα λάβει χώρα στο δικαστήριο επανεξέτασης), αλλά και όσον αφορά τη δυνατότητά του να συνεχίσει να τρέφεται σε περίπτωση αναίρεσης του καθεστώτος 41 bis.

Πηγή: La Nemesi

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία: Η επανεξέταση για το καθεστώς 41 bis ενάντια στον Alfredo ορίστηκε εκ νέου για νωρίτερα – 24 Φεβρουαρίου

Posted on by

Αρχικά, η δικαστική ακρόαση για την επανεξέταση του καθεστώτος 41 bis ενάντια στον Alfredo είχε προγραμματιστεί για τις 20 Απριλίου 2023, όμως έπειτα απ’ την πίεση της απεργίας πείνας ορίστηκε για νωρίτερα, στις 7 Μαρτίου 2023.

Δεδομένης της εντεινόμενης πολιτικής κρίσης στην Ιταλία, ως αποτέλεσμα της απεργίας πείνας του συντρόφου και του πολλαπλασιασμού των δράσεων αλληλεγγύης σε διεθνές επίπεδο, η ημερομηνία επαναπρογραμματίστηκε για τις 24 Φεβρουαρίου 2023.

Στην ακρόαση αυτή, θα συζητηθεί για μία ακόμη φορά η εγκυρότητα της κράτησης του Alfredo Cospito σε αυτό το καθεστώς πλήρους απομόνωσης. Ο σύντροφος από τη φυλακή έχει διαβεβαιώσει πως δε θα σταματήσει την απεργία πείνας ωσότου βγει απ’ αυτό το τσιμεντένιο νεκροταφείο.

Αλληλεγγύη με την απεργία πείνας ενάντια στο 41 bis!

Να αποτρέψουμε τη δολοφονία του Alfredo!

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία, Γένοβα: Επιχείρηση “Prometeo” – Αθωώθηκαν στο εφετείο η Nat, ο Beppe και ο Robert

Posted on by

Γένοβα, 23 Ιανουαρίου – Η Nat, ο Beppe και ο Robert επίσης αθωώθηκαν στο εφετείο για τη διάπραξη της δράσης εκείνης. Τα τρία συντρόφια είχαν συλληφθεί απ’ τους μπάτσους της ROS (“Ειδική Επιχειρησιακή Μονάδα” των Carabinieri) το 2019, ως κομμάτι της Επιχείρησης Prometeo, καθώς είχαν θεωρηθεί οι αυτουργοί της αποστολής εκρηκτικών δεμάτων το 2016 σε δύο εισαγγελείς στο Τορίνο και στον διευθυντή του DAP (“Τμήμα της Διοίκησης των Φυλακών”) στη Ρώμη.

Η κατηγορία για τον Giuseppe Bruna, τον Robert Firozpoor και τη Natascia Savio ήταν “βομβιστική επίθεση”.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, τα τρία συντρόφια είχαν, υποτίθεται, αποστείλει τα εκρηκτικά δέματα, τα οποία εντοπίστηκαν προτού παραδοθούν στους εισαγγελείς του Τορίνο, Roberto Maria Sparagna και Antonio Rinaudo, οι οποίοι εμπλέκονταν σε έρευνες κατά των αναρχικών, καθώς και στον Santi Consolo, πρώην διευθυντή του Τμήματος της Διοίκησης των Φυλακών (DAP) στη Ρώμη. Σύμφωνα με τους ανακριτές, οι σύντροφοι είχαν βρεθεί στη Γένοβα, και οργάνωσαν και κατασκεύασαν τα εκρηκτικά δέματα. Η ενοχοποίησή τους προέκυψε από έναν φάκελο στον οποίο είχε μείνει η ετικέτα της τιμής από ένα κινέζικο μαγαζάκι στο κέντρο της Λιγυρίας.

Εκείνο το πρωί, 20 συντρόφια είχαν οργανώσει συγκέντρωση αλληλεγγύης με τη Nat, τον Beppe και τον Robert, καθώς και τον Alfredo Cospito. Κάμποσα πανό κρεμάστηκαν στην πλατεία του San Lorenzo.

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία, Τορίνο: Πρωτόδικη απόφαση στη δίκη για την υπόθεση Scintilla

Posted on by

17 Ιανουαρίου 2023

Αργά το απόγευμα εκδόθηκε η ετυμηγορία για τη δίκη της υπόθεσης Scintilla, που τοποθέτησε στο εδώλιο 18 κατηγορούμενα άτομα και τον από δεκαετίες αγώνα ενάντια στα διοικητικά κέντρα κράτησης στο Τορίνο.

Η ανάγνωση της ετυμηγορίας πραγματοποιήθηκε ενώ είχε ξεκινήσει διαδήλωση έξω τα τείχη της Corso Brunelleschi, σε μια απρόσκοπτη ροή της αλληλεγγύης που τροφοδοτείται μεταξύ των ανθρώπων εντός κι εκτός τειχών.

Η γενική δομή του κατηγορητηρίου που στηριζόταν στο κακούργημα της “Ανατρεπτικής οργάνωσης ενάντια στο Κράτος” (άρ. 270 Π.Κ.) έπεσε, ορίζοντας αθώωση για όλες/όλους.

Τα βαρύτερα κακουργήματα, η κατασκευή–κατοχή–μεταφορά εκρηκτικών υλών, με τα οποία κατηγορήθηκαν δυο σύντροφοι και μια συντρόφισσα, επίσης έπεσαν · ο εισαγγελέας είχε προτείνει 6 έτη και 4 μήνες γι’ αυτούς, με επιπλέον πρόστιμο 20.000 ευρώ.

Υπήρξαν, όμως, και κάποιες κατηγορίες, για τις οποίες παραθέτουμε ενημέρωση και για τις οποίες θα αναμένουμε ώσπου να διαβαστεί η δικογραφία:

– 4 έτη και 2 μήνες για έναν σύντροφο για την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού σε εταιρεία που διαχειριζόταν τα γεύματα στο κέντρο κράτησης του Τορίνο εκείνη την περίοδο ·
– 3 έτη για έναν σύντροφο για συνωμοσία και εμπρησμό (για ταραχές στο πρώην CIE) ·
– 1 έτος και τρεις μήνες για έναν σύντροφο ·
– και 1 ακόμη έτος για άλλα 10 συντρόφια για υποκίνηση σε διάπραξη εγκληματικής πράξης.

Η επιχείρηση ξεκίνησε στις 7 Φεβρουαρίου 2019, με την εκκένωη της κατάληψης Asilo και τη φυλάκιση κάποιων συντρόφων/ισσών σε φυλακές υψηλής ασφαλείας, ενώ τώρα ολοκληρώθηκε η πρωτόδικη εκδίκασή της.

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Omar Nioi – Scripta Manent: Μια πολιτική δίκη ενάντια σε 20 χρόνια ιστορίας του επαναστατικού αναρχισμού

Posted on by

Επιστολή – Παρέμβαση του αναρχικού συντρόφου απο τη Σαρδηνία Omar Nioi (που καταδικάστηκε στη δίκη της επιχείρησης “Scripta Manent”) στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα (Α.Σ.Ο.Ε.Ε.) στις 19 Δεκέμβρη 2022 σχετικά με τον αναρχομηδενιστή απεργό πείνας Alfredo Cospito.

Διοργάνωση:
Αναρχικό Στέκι Ναδίρ(Θεσσαλονίκη),
Μεταφραστικό εγχείρημα blessed-is-the-flame.espivblogs.net,
Σύντροφοι-Συντρόφισσες.
Την μετάφραση από τα ιταλικά έκανε η Ομάδα Αντιπληροφόρησης Ραδιοφράγματα. (radiofragmata.nostate.net)

Πρώτα απ‘ όλα, ένας χαιρετισμός σε όλους/ες τους/ις συντρόφους/ισσες που ήταν παρόντες/ούσες σε αυτή την πρωτοβουλία, ένας χαιρετισμός και ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στους/ις συντρόφους/ισσες που την προώθησαν. Μέχρι σήμερα, η ύφανση των διεθνών σχέσεων, ανταλλαγών και συγκρίσεων, εξακολουθεί να αποτελεί, όπως και στο παρελθόν, απαραίτητο στοιχείο και πάντα ζωντανό κομμάτι του επαναστατικού αναρχισμού, ώστε να ενδυναμώνουμε τις προθέσεις μας.

Scripta Manent:

Μια πολιτική δίκη ενάντια σε 20 χρόνια ιστορίας του επαναστατικού  αναρχισμού

Τα γεγονότα:

Κατά την αυγή της 6ης Σεπτεμβρίου 2016, 32 σύντροφοι/ισσες σε όλη την επικράτεια του ιταλικού κράτους αφυπνίζονται από την πολιτική αστυνομία (DIGOS). Το αποτέλεσμα του πρώτου μέρους της αστυνομικής επιχείρησης με την ονομασία «Scripta Manent», που διέταξε η Εισαγγελία του Τορίνο μέσω του ανακριτή της Roberto Maria Sparagna, είναι 15 ύποπτοι/ες και 7 συλλήψεις. Από την άλλη, ένας όγδοος αναρχικός, υπεύθυνος του εκδοτικού έργου του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού (που έχει πλέον κλείσει), συλλαμβάνεται μετά από κατ’ οίκον έρευνα εναντίον του, στην οποία βρέθηκαν μπαταρίες και ένα εγχειρίδιο ηλεκτρολόγου. Εκτός από τους συντρόφους Alfredo Cospito και Nicola Gai, οι οποίοι βρίσκονται ήδη στη φυλακή από το 2012 έχοντας δικαστεί και καταδικαστεί για τον τραυματισμό του Roberto Adinolfi, (Διευθύνοντος Συμβούλου της Ansaldo Nucleare) δράση που ανελήφθη από τον “Nucleo Olga της FAI / FRI”, οι σύντροφοι/ισσες Alessandro, Marco, Danilo, Valentina και Anna συλλαμβάνονται. Για τους συντρόφους/ισσες, ενεργοποιούνται για διάφορους λόγους τα άρθρα 270 bis (περί σύνδεσης με τρομοκρατικούς σκοπούς), 280 bis (περί τρομοκρατικής ενέργειας με θανατηφόρους ή εκρηκτικούς μηχανισμούς) και 285 (περί Σφαγής), τα οποία είναι υπό αμφισβήτηση ξεκινώντας από το μακρινό 2003 και όντας όλα σχετικά με μια σειρά επιθέσεων που υπογράφηκαν συγκεκριμένα από την “Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία” μέσω των πυρήνων FAI/Narodnaya Volya(FAI/Λαϊκή Θέληση), την “Cooperativa Artigiana Fuoco e Affini( FAI/Συνεργασία Πυρός και Τεχνουργημάτων (Περιστασιακά Θεαματική),)”, την “FAI/RAT (FAI/Ανώνυμη Χαοτική Ανταρσία)” και την “Nucleo Olga FAI/FRI”( FAI/IRF Πυρήνας Όλγα).

Έτσι, γίνεται η πολλοστή έρευνα για την Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία, μια ακόμα προσπάθεια ψαρέματος στο σκοτάδι μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν έναν μισθό, ο οποίος μεταξύ της περιόδου της έρευνας και της δίκης, κάνει όσο το δυνατόν περισσότερους υπηρέτες του Κράτους να παχαίνουν τις τσέπες τους. Κατά τους πρώτους μήνες αυτής της επιχείρησης, στους/ις συλληφθέντες/είσες συντρόφους/ισσες έχουν επιβληθεί απαγορεύσεις συνάντησης μεταξύ τους, λογοκρισία αλληλογραφίας, πλήρης απομόνωση και αρκετές μεταφορές. Τον Απρίλιο του 2017, με την ανακοίνωση περάτωσης των ερευνών – για όσους/ες συνελήφθησαν και βρίσκονταν υπό έρευνα τον Σεπτέμβριο του 2016 – προστίθεται, εκτός από τα εγκλήματα που είχαν αμφισβητηθεί προηγουμένως, σε 12 από τους/ις 17 αρχικούς/ές κατηγορούμενους/ες το άρθρο 414 του ποινικού κώδικα (περί υποκίνησης σε διάπραξη εγκληματικής ενέργειας με τρομοκρατικούς σκοπούς) ως δημιουργούς ή/και διακινητές του έργου του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού, της εφημερίδας και του ιστολογίου, κάνοντας ρητή αναφορά σε ορισμένα άρθρα γνώμης και άλλα άρθρα από το Νο0 έως το Νο3. Όσον αφορά το αδίκημα της υποκίνησης σε έγκλημα, αναφέρεται, επίσης, η επιβαρυντική περίσταση για «τέλεση της πράξης μέσω υπολογιστή και τηλεματικών εργαλείων».

Στις 2 Ιουνίου του 2017 έφτασε το δεύτερο μέρος της έρευνας για την υπόθεση Scripta Manent. Άλλοι 7 αναρχικοί ερευνηθήκαμε με βάση το 270 bis και το άρθρο 414 του ποινικού κώδικα με την υποψία της σύνταξης (και όχι μόνο) του εγχειρήματος του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού και των ιστολογίων του RadioAzione και Anarhija.info, όπου όλες οι κατηγορίες αφορούν το 270 bis (περί ανατρεπτικής σύνδεσης με τρομοκρατικούς σκοπούς) – σε αντιδιαστολή με τους αναρχικούς συντρόφους που ερευνήθηκαν στο πρώτο μέρος της Scripta Manent σε σχέση με τη FAI – κι εκτός από το άρθρο 414 (περί υποκίνησης σε εγκληματική ενέργεια πάντα με σκοπό την τρομοκρατία) για μεταφράσεις ανακοινώσεων, προετοιμασία, υποκίνηση, ηθική αυτουργία, σύλληψη και διάδοση πάντα μέσω ιστότοπων και εφημερίδων αναρχικού ιδεολογικού προπαγανδιστικού υλικού που έγκειται σε πλαίσια“αγωνιστών της εξέγερσης” και συλλογή χρημάτων για την υποστήριξη φυλακισμένων συντρόφων/ισσών. Πέραν της περαιτέρω κατηγορίας, οι 2 από τους 7 που αναφέρονται παραπάνω κατηγορούνται και σε σχέση με το άρθρο 280 του ποινικού κώδικα για την εύρεση έντυπου υλικού, κατά τη διάρκεια των ερευνών το Σεπτέμβριο του 2016, μαζί με άλλο υλικό που δημοσιεύθηκε στον Αναρχικό Μαύρο Σταυρό και για αντίγραφο της ανάληψης ευθύνης της επίθεσης στο δικαστήριο της Civitavecchia τον Ιανουάριο του 2016, υπογεγραμμένο από την F.A.I / F.R.I. /Πυροτεχνική επιτροπή για μια αξιοσημείωτη χρονιά.

Λίγες ημέρες αργότερα, στην προκαταρκτική ακρόαση της 5ης Ιουνίου 2017, τα δύο μέρη της έρευνας ενώθηκαν, στέλνοντας τους/ις πάντες/πάσες σε δίκη, χωρίς να αλλάξει καμία από τις διάφορες κατηγορίες. Πρακτικά, μετά από ένα χρόνο ελέγχου, λογοκρισίας (μέσω συστηματικών αποκλεισμών και κατασχέσεων της αλληλογραφίας των συλληφθέντων/εισών συντρόφων/ισσών, η οποία εισήλθε απευθείας στους φακέλους του Εισαγγελέα και προστέθηκε στα έγγραφα κατά την προκαταρκτική ακρόαση) και παρακολούθησης του κόσμου της αλληλεγγύης, ο Εισαγγελέας και η αστυνομία κατάφεραν να εντάξουν στην έρευνα ακόμη και εκείνους/ες που συνέχισαν να διατηρούν επαφή με τους/ις κρατούμενους/ες και συνέχισαν τη συντακτική δραστηριότητα.

Η δίκη σε πρώτο βαθμό:

Κατά τη διάρκεια του Ιουλίου του 2017 πραγματοποιήθηκε η προκαταρκτική ακρόαση. Η δίκη για όλους/ες ξεκίνησε στις 16 Νοεμβρίου 2017 στην ειδική δικαστική αίθουσα της φυλακής του Τορίνο. Μετά από περισσότερο από ένα χρόνο ατελείωτων ακροάσεων, στις οποίες η εισαγγελία πήγε να ψαρέψει ακόμη και από παλιές αντι-αναρχικές έρευνες (μεταξύ της δεκαετίας του 90’ και τις αρχές του 2000) ανακαλώντας τα τελευταία τριάντα χρόνια επαναστατικού αναρχισμού στην Ιταλία, με το ιστορικό των επιθέσεων που υπέγραψε η FAI, τη διαδοχή μαρτύρων κατηγορίας, με τεχνικούς εμπειρογνώμονες της εισαγγελίας και της υπεράσπισης, το Μάρτιο του 2019 έφθασαν οι αποφάσεις καταδίκης από τον Εισαγγελέα και τον Απρίλιο του ίδιου έτους οι καταδίκες σε πρώτο βαθμό .Ο Alfredo καταδικάστηκε σε 20 χρόνια, κρίθηκε υπεύθυνος για την κατοχή και τη μεταφορά εκρηκτικών υλών σε σχέση με τη βόμβα στο Parco Ducale στο RIS της Πάρμας το 2005 (αθωώθηκε για την κατηγορία της επίθεσης, λόγω «αδύνατου εγκλήματος» επειδή ο διακόπτης της βόμβας ήταν απενεργοποιημένος), του ταχυδρομικού πακέτου βομβών που στάλθηκε στον τότε δήμαρχο της Μπολόνια Cofferati το 2005 (καταδικάστηκε για την επίθεση συν την κατοχή και τη μεταφορά εκρηκτικών υλών), των επιθέσεων με πολλαπλούς εκρηκτικούς μηχανισμούς στη σχολή των Carabinieri στο Fossano το 2006 και στην περιοχή Crocetta στο Τορίνο το 2007 (έγκλημα που επισύρει την κατηγορία της σφαγής και επιδεινώθηκε από το γεγονός ότι ο στόχος ήταν η αστυνομία· η επιβαρυντική περίσταση των πολιτικών κινήτρων έχει μειωθεί), της αποστολής δεμάτων-βομβών στον τότε δήμαρχο του Τορίνο, Chiamparino, στον διευθυντή της εφημερίδας Torino Cronaca, Giuseppe Fossati, και στην εταιρεία COEMA Edilità το 2006. Αναφέρεται, επίσης, ως υποστηρικτής της FAI, αναγνωρισμένης ως ανατρεπτικής οργάνωσης με σκοπό την τρομοκρατία. Η επιβαρυντική περίσταση του διεθνισμού έχει μειωθεί. Η Anna καταδικάστηκε σε 17 χρόνια για τις βόμβες σε Crocetta και Fossano και για την ταχυδρομική βόμβα του 2006, καθώς και για ανατρεπτική σύνδεση με σκοπό την τρομοκρατία, όπως η υποστήριξη της FAI. Ο Nicola καταδικάστηκε σε 9 χρόνια για ανατρεπτική σχέση με σκοπό την τρομοκρατία. Ο Marco και ο Sandro καταδικάστηκαν σε 5 χρόνια για συμμετοχή σε ανατρεπτική οργάνωση με σκοπό την τρομοκρατία. Όλοι/ες οι άλλοι/ες κατηγορούμενοι/ες αθωώθηκαν. Όλοι/ες οι καταδικασθέντες/είσες παραμένουν στη φυλακή, ενώ ο Danilo αποφυλακίζεται και η Valentina είναι σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Διαδικασία ένστασης:

Η πρώτη ακρόαση της έφεσης της δίκης Scripta Manent είχε οριστεί για την 1η Ιουλίου 2020 στο καταφύγιο της φυλακής του Τορίνο. Οι κρατούμενοι/ες κατηγορούμενοι/ες θα βρίσκονταν εκεί μέσω τηλεδιάσκεψης, όπως και σε όλες τις τελευταίες ακροάσεις πρώτου βαθμού. Στην πραγματικότητα, κατά την περίοδο των προκαταρκτικών ακροάσεων δεν υπήρχε ακόμη νομοθεσία που να επιβάλλει την σύνδεση μέσω τηλεδιάσκεψης. Στην συνέχεια, κατά την αρχή των ακροάσεων πρώτου βαθμού, πέρασε ο νόμος, αλλά έδωσε ένα χρόνο περιθώριο στις φυλακές και στα δικαστήρια για να προσαρμοστούν, επιβάλλοντας εκείνη τη χρονιά προσαρμογή της τηλεδιάσκεψης μόνο στους/ις κατηγορούμενους/ες που κατηγορούνται ότι βρίσκονται στην κορυφή των «οργανώσεων». Μετά την περίοδο του ενός έτους, η σύνδεση μέσω τηλεδιάσκεψης εφαρμόστηκε σε όλους/ες, όπως είχε προβλεφθεί. Το μεγαλύτερο μέρος της ακροαματικής διαδικασίας μονοπωλήθηκε από την συζήτηση επί των διαφόρων ενστάσεων που παρουσίασαν οι συνήγοροι υπεράσπισης επί της έφεσης για τους/ις συντρόφους/ισσες που αθωώθηκαν σε πρώτο βαθμό, την οποία παρουσίασε ο P.M. Sparagna. Ειδικότερα, ήταν προφανές ότι ο ίδιος δεν είχε τηρήσει τις προθεσμίες για την υποβολή της προσφυγής του, αλλά διαπιστώθηκε ο εκ νέου υπολογισμός από τους δικαστές αργά το απόγευμα που η προσφυγή ήταν ακόμα έγκυρη… η διαδικασία συνεχίστηκε επομένως και για τους/ις κατηγορούμενους/ες που αθωώθηκαν πρωτοδίκως. Κατά τις επόμενες ακροάσεις, ζήτησε την καταδίκη για όλους/ες, αρνούμενος την αναγνώριση του “ne bis in idem” (δηλαδή το ότι έχουν ήδη δικαστεί για τα ίδια εγκλήματα)· απαίτησε, επίσης, τη μη αναγνώριση γενικών ελαφρυντικών για όλους/ες και, συγκεκριμένα, την συνέχιση του αδικήματος όσον αφορά τη ζημιά στον Adinolfi. Απαίτησε, ακόμη, την αναγνώριση του εγκλήματος περί σφαγής για την επίθεση στο RIS στην Πάρμα.

Στις 24 Νοεμβρίου 2020 εκδόθηκε η απόφαση του εφετείου.

  • Anna: 16 έτη και 6 μήνες (πρωτοβάθμιο: 17 έτη)
  • Alfredo: 20 έτη (όπως και στο πρωτοβάθμιο)
  • Nicola: 1 έτος και 1 μήνας (πρωτοβάθμιο: 9 έτη), σε συνέχεια της ποινής του με δικαίωμα αναίρεσης σε 8 χρόνια, 8 μήνες και 20 ημέρες για την επίθεση κατά του Adinolfi.
  • Alessandro: αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες (πρωτοβάθμιο: 5 χρόνια).
  • Marco: απαλλάχθηκε από την κατηγορία της «ανατρεπτικής σχέσης με σκοπό την τρομοκρατία και ανατροπή της δημοκρατικής τάξης» (πρωτοβάθμιο: 5 έτη), αλλά καταδικάστηκε σε 1 έτος και 9 μήνες για «υποκίνηση σε εγκληματική ενέργεια» σε σχέση με τον «Αναρχικό Μαύρο Σταυρό».

Η καταδίκη για «ανατρεπτική σχέση με σκοπό την τρομοκρατία και την ανατροπή της δημοκρατικής τάξης» επιβεβαιώθηκε μόνο για την Anna, τον Alfredo και το Nicola. Οι σύντροφοι Nicola, Alessandro και Marco αποφυλακίστηκαν.

Επιπρόσθετα με το δικαστήριο σε πρώτο βαθμό, εκδόθηκαν εννέα άλλες ποινές, που αφορούσαν επίσης όσους συντρόφους κατηγορήθηκαν για «υποκίνηση σε εγκληματικές ενέργειες». Καταδίκες που αφορούν, για διάφορους λόγους, την έκδοση του “Αναρχικού Μαύρου Σταυρού”, του περιοδικού και της ιστοσελίδας και τη διαχείριση ορισμένων άλλων ιστοτόπων, για τους οποίους είχαν κατηγορηθεί στην αρχική διαδικασία. Οι ποινές, αυτές, κυμαίνονται μεταξύ 2 ετών και 6 μηνών για τον Gioachino Somma έως 1 έτους και 9 μηνών για την/ους Erika, Omar, Alessandro και Lello. Εκτός από τον Alessandro, εννέα άλλοι/ες αναρχικοί/ές σύντροφοι/ισσες απαλλάχθηκαν από όλες τις κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένου του Danilo που βρισκόταν στη φυλακή από τις 6 Σεπτεμβρίου του 2016 και αποφυλακίστηκε με αθώωση στο πρωτοβάθμιο στις 24 Απριλίου 2019 και της Βαλεντίνας που βρισκόταν στη φυλακή και στη συνέχεια σε κατ’ οίκον περιορισμό την ίδια περίοδο, η οποία επίσης αποφυλακίστηκε με αθώωση στο πρωτοβάθμιο. Οι άλλοι/ες σύντροφοι/ισσες που κατηγορήθηκαν αφέθηκαν ελεύθεροι/ες.

Το Ανώτατο Δικαστήριο:

Τον περασμένο Ιούλιο το Ανώτατο Δικαστήριο αναδιαμόρφωσε την κατηγορία της εκρηκτικής επίθεσης εναντίον της σχολής των Καραμπινιέρων στο Fossano (Cuneo), η οποία πραγματοποιήθηκε στις 2 Ιουνίου του 2006 και ανελήφθη από την “FAI/Ανώνυμη Χαοτική Ανταρσία”, σε κατηγορία περί «πολιτικής σφαγής» (άρθρο 285 του ποινικού κώδικα), παραπέμποντας στο ελεγκτικό δικαστήριο του Τορίνο τον σύντροφο Alfredo Cospito και την συντρόφισσα Anna Beniamino για τον επανυπολογισμό  της ποινής με κίνδυνο ισόβιας κάθειρξης. Η ισόβια κάθειρξη είναι η βασική ποινή που επιβάλλει ο ποινικός κώδικας όσον αφορά τις προβλέψεις περί πολιτικής σφαγής στην Ιταλία. Μετά την επανεκδίκαση του εγκλήματος, το Ανώτατο Δικαστήριο ανέβαλε το Εφετείο ακριβώς για να επανακαθορίσει τις ποινές. Η ακροαματική διαδικασία που θα κρίνει το μέγεθος της καταδίκης έχει οριστεί στο Τορίνο για τις 5 Δεκεμβρίου του 2022.

Στις 5 Δεκεμβρίου, που μόλις πέρασε, πραγματοποιήθηκε η ακροαματική διαδικασία της έφεσης της δίκης Scripta Manent εναντίον του Alfredo Cospito και της Anna Beniamino. Ο γενικός εισαγγελέας ζήτησε 27 χρόνια και ένα μήνα για την Anna και ισόβια κάθειρξη με 12 μήνες ημερήσιας απομόνωσης για τον Alfredo, ξεπερνώντας ακόμη και τα προηγούμενα αιτήματα του P.M. Sparagna, τα οποία σήμαιναν για τον Alfredo 30 χρόνια.

Το Εφετείο του Τορίνο παρέλειψε να εκδώσει την καταδικαστική απόφαση και επόμενος στόχος είναι το Συνταγματικό Δικαστήριο: Οι δικαστές του Τορίνο ρωτούν αν είναι νόμιμο να υποχρεωθούν να μην αναγνωρίζουν ελαφρυντικά στον Alfredo Cospito λόγω του ποινικού του μητρώου. Αυτό είναι που στην πραγματικότητα, θα υποχρέωνε να καταδικάσουν τον Alfredo σε ισόβια κάθειρξη, ακόμη και για μια πράξη που δεν προκάλεσε ούτε θανάτους ούτε τραυματισμούς.

Στις 19 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε νέα ακρόαση στο Τορίνο, μια επίσημη ακρόαση με στόχο να γίνει επεξεργασία της ερώτησης που είχε υποβληθεί προς διαβούλευση.

Ο Alfredo και η Anna παρενέβησαν με αυθόρμητες δηλώσεις που μέχρι σήμερα θα είστε σε θέση να διαβάσετε, καθώς μεταφράζονται και διαδίδονται διεθνώς. Ο Alfredo επανέλαβε ότι θα συνεχίσει την απεργία πείνας που ξεκίνησε στις 20 Οκτωβρίου 2022 μέχρι την τελευταία του πνοή ενάντια στο 41 bis και την ισόβια κάθειρξη και η Anna επεσήμανε ότι όποιος/α έχει τουλάχιστον κριτική σκέψη θα είναι σε θέση να εντοπίσει τους υποκινητές και τους εκτελεστές της εξόντωσης του Alfredo. Οι παρευρισκόμενοι/ες στην αίθουσα του δικαστηρίου υποδέχτηκαν τον/ην κατηγορούμενο/η σύντροφο/ισσα με συνθήματα και φωνές.

Τελειώνοντας με αυτό τη σύντομη περίληψη και ανάλυση σχετικά με το ποια ήταν η διαδικασία της υπόθεσης Srcipta Manent, θα προσπαθήσω να αναφερθώ στην ουσία της διάταξης του καθεστώτος 41 bis στον σύντροφο μας Alfredo, στην απεργία πείνας του και στη διεθνή κινητοποίηση σε αντιστοιχία με όποιο προηγούμενο έχει δημιουργηθεί. Αναφέρω μια πρόσφατη συμβολή μου στη συζήτηση, με τις απαραίτητες αλλαγές για την περίσταση. Αν και θα υπάρξουν περισσότερες διευκρινίσεις σχετικά με αυτό από τους συντρόφους της αναρχικής εφημερίδας Vetriolo, σε σχέση με το τι σήμανε η “Επιχείρηση Sibilla” για τους ίδιους και ιδίως για τον Alfredo.

Η σημασία της επαναστατικής αλληλεγγύης.
Με τον αναρχικό Alfredo Cospito, την πορεία του και τις θέσεις του.

“Θέλουμε ένα παρόν που ν’ αξίζει να βιώνεται, κι όχι απλώς να θυσιάζεται στη μεσσιανική προσδοκία ενός μελλοντικού επίγειου παραδείσου. Γι’ αυτό βαλθήκαμε να μιλάμε στην πράξη για μιαν αναρχία που πραγματώνεται τώρα, όχι αύριο. Το “όλα με τη μία” είναι ένα στοίχημα, ένα παιχνίδι στο οποίο έχουμε ριχτεί, όπου το διακύβευμα είναι η δική μας η ζωή, η ζωή ολωνών, ο δικός μας ο θάνατος, ο θάνατος ολωνών»…»

– Pierleone Mario Porcu

Εκείνο το πρωινό της 7ης Μαΐου του 2012 στη Γένοβα, οπότε συμπληρώθηκε ο γεμιστήρας ενός παλιού πιστολιού Tokarev, το οποίο στη συνέχεια αφού σφίχτηκε σε μια γροθιά, πυροβόλησε στα πόδια του Διευθύνοντος Συμβούλου της Ansaldo Nucleare, Roberto Adinolfi, δεν υπήρχαν μόνο δύο αναρχικοί της δράσης, ο Nicola Gai και o Alfredo Cospito, αλλά υπήρχε το πιο ζωντανό και πραγματικό κομμάτι του επαναστατικού αναρχισμού που μετουσιώνεται σε δράση. Ο «Πυρήνας Όλγα» μέσω της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας, εκείνη την ημέρα έκοψε τις γέφυρες με το παρόν και, στην συνέχεια, με την ακινησία του πραγματικού, όπου ο αναρχισμός και η υποχώρησή του τείνει προς όλο και πιο καθοδικούς τόνους. Μετά τη Φουκουσίμα εμφανίζεται η επιστροφή του πυρηνικού φαντάσματος στην Ευρώπη, όπως η πίσω όψη της τραγωδίας που βασανίζει τον πλανήτη, τη φύση, τον άνθρωπο, των ίδιων τραγωδιών που πυροδοτούν έντονα συναισθήματα στις καρδιές μας. Δεν υπάρχουν αφαιρέσεις, δεν υπάρχουν έννοιες: αλλά υπάρχουν άνδρες που συνεχίζουν aμείλικτα την τρελή και αυτοκαταστροφική πορεία τους, υπάρχουν δομές που καθιστούν δυνατή την πρόοδο του θανάτου, υπάρχουν σκλάβοι που προστατεύουν ο ένας τον άλλον με όπλα. Και αυτοί οι άνδρες, αυτές οι δομές, έχουν όνομα και διεύθυνση.

Μετά από αυτή την ενέργεια, ο Nicola και ο Alfredo συνελήφθησαν, δικάστηκαν και ανέλαβαν την ευθύνη της πράξης τους με υπερηφάνια στη δικαστική αίθουσα. Επισημαίνοντας πως η καταστροφική άμεση δράση και η ένοπλη υπόθεση ήταν ακόμα γεγονότα τόσο αληθινά όσο απαραίτητη ήταν κι η υπεράσπισή τους από τους/ις αναρχικούς/ές. Μετά από δέκα χρόνια φυλάκισης, στις 5 Μαΐου του 2022, ο Alfredo έλαβε ειδοποίηση για τη μεταφορά του από το καθεστώς “Υψίστης Ασφαλείας 2” στο “41 bis”. Στις 6 Ιουλίου του 2022, το Ελεγκτικό Δικαστήριο επαπροσδιόρισε την εκρηκτική επίθεση εναντίον της σχολής των Καραμπινιέρων στο Fossano τον Ιουνίο του 2006, της οποίας η ευθύνη ανελήφθη από τον πυρήνα FAI/Ανώνυμη Χαοτική Ανταρσία, για την οποία κατηγορήθηκαν η συντρόφισσα Anna Beniamino και ο σύντροφος Alfredo Cospito, σε «Πολιτική Σφαγή», αναφερόμενοι σε έναν επανυπολογισμό  της ποινής που θα μπορούσε να προβλέπει και ισόβια κάθειρξη.

Σήμερα, για άλλη μια φορά, ο Alfredo βρίσκεται να δίνει τόσα πολλά στον αναρχισμό και σε όλους/ες μας, τοποθετώντας την αξιοπρέπεια και τις αδιάλλακτες θέσεις του ακόμα και πριν από τη φυσική του κατάσταση με μια απεργία πείνας από τις 20 Οκτωβρίου του 2022 κατά του καθεστώτος 41 bis και την ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα αναστολής, την οποία θα συνεχίσει μέχρι το πικρό τέλος, χρησιμοποιώντας το σώμα του ως οδόφραγμα, έτσι ώστε να μην περάσει η χρήση του καθεστώτος 41 bis εναντίον των αναρχικών. Απεργία πείνας, στην οποία έχουν ενταχθεί με την πάροδο του χρόνου οι αναρχικοί Juan Sorroche, Ivan Alocco και η αναρχική Anna Beniamino (οι/η οποίοι/α αυτή την στιγμή έχουν σταματήσει).

Η παρούσα κατάσταση δίνει χώρο σε διάφορους προβληματισμούς, έντονα συναισθήματα και πολλές ποικίλες πρωτοβουλίες αυτούς τους δύο μήνες, πρωτοβουλίες πάντα σε αυτά τα πολύ σημαντικά πλαίσια, έγκυρες και θεμελιώδους σημασίας για να έχει αυτή η μάχη τη μεγαλύτερη δυνατή απήχηση, αλλά ο αγώνας του Alfredo αυτή τη στιγμή γίνεται, επίσης, εργαλείο κριτικής στο καθεστώς 41 bis και την κοινωνία των φυλακών γενικότερα. Αυτή την στιγμή πρέπει να επικρατήσουν, κατά τη γνώμη μου, ως επαναστατικά αναρχικά στοιχεία (διεθνώς), η ψυχραιμία, η διαύγεια και η σταθερότητα που απαιτεί η κατάσταση.

Κατανοήστε τι πρέπει να κάνετε και πώς να το κάνουμε, ποια επιχειρήματα να υποστηρίξουμε, αλλά πάνω απ ‘όλα την συγκεκριμένη στιγμή, κι όπως απαιτεί μια επ’ αόριστον απεργία πείνας, να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που έχουμε να κάνουμε, αυτό που έγινε μέχρι χθες και την ευκαιρία να το κάνουμε και αύριο. Μια σκέψη σε αρμονία με όσα έχουν γραφτεί παραπάνω είναι σίγουρα η ανάγκη να βγούμε από το πλέγμα ενός περιορισμένου συγκεκριμένου αγώνα κατά των φυλακών, να βγούμε από το αδιέξοδο μιας γενικευμένης κινητοποίησης που ευαισθητοποιημένα κοιτάζει μόνο το καθεστώς 41 bis, γνωρίζοντας πώς να διαβάσει τη φάση και να κατανοήσει μέσα στο χρόνο το πραγματικό αντικείμενο της διαμάχης ξεκινώντας από την οικοδόμηση μιας διεθνιστικής, ειδικής, ατομικιστικής αλληλεγγύης στην κινητοποίηση για την αποτροπή της δολοφονίας τού συντρόφου μας Alfredo Cospito σε έναν τάφο από σίδερο και σκυρόδεμα, σε συνθήκες μοναξιάς.

Μια επαναστατική αλληλεγγύη που ξεκινά πάνω απ’ όλα από την ανοιχτή διεκδίκηση πως δεν είναι μόνο οι γενικές πρακτικές, οι οποίες τελικά προσλαμβάνουν αποκλειστικά τον χαρακτήρα εκείνων που τις ασκούν, αλλά είναι η ιστορία, οι ιδέες, οι θέσεις, οι συγκεκριμένες ενέργειες που αμφισβητήθηκαν από τον σύντροφό μας και οι συνακόλουθοι λόγοι που τις συνόδευσαν. Και πρέπει αυτό να το φωνάξουμε, πρέπει να είναι αυτή η πρακτική που ισχύει και για άλλες διαδικασίες άμεσων καταστροφικών ενεργειών, επειδή είναι ένα από τα θεμελιώδη βήματα που αποσκοπούν στην άρση της απομόνωσης γύρω από τους/ις συλληφθέντες/είσες, αποδεικνύοντας στην εξουσία ότι αυτές οι ενέργειες ανήκουν σε όλους/ες τους/ις αναρχικούς/ές.

Γιατί αν είμαστε στο πλευρό του Alfredo, δεν είναι μόνο επειδή η τωρινή του κατάσταση βασανίζει τις καρδιές μας, αλλά γιατί ξέρουμε κυρίως πως είναι ένας σύντροφος που έχει αφιερώσει τη ζωή του στην αναρχική ιδέα, που είναι και δική μας. Και είναι προφανές ότι αν δεν είμαστε σε θέση να αμυνθούμε εμείς, ο μηδενιστικός επαναστατικός αναρχισμός και ο λόγος του, κανείς άλλος δεν θα μπορέσει να το κάνει ποτέ.

Σε αυτό το σημείο, οποιοσδήποτε λόγος, περισσότερο ή λιγότερο αποδεκτός, είναι πιθανό να εγκλωβιστεί σε αυτή τη συνθήκη, να προορίζεται αποκλειστικά για το επίπεδο της ανθρώπινης αλληλεγγύης, αραιωμένο σε έναν αγώνα αμβλύ και γενικότερα κατά της φυλακής. Στο παρελθόν, έχουμε ασχοληθεί με το ζήτημα 41 bis αρκετές φορές, βάζοντας μπροστά το πρόσωπό μας, ακόμα και όταν δεν είχαμε έναν αναρχικό σύντροφο σε αυτό το καθεστώς, ενώ με τις εν συνεχεία ξαφνικές αλλαγές θα συνεχίσουμε να το αντιμετωπίζουμε και στο μέλλον πιο άμεσα, έχοντας τη δυνατότητα να επεξεργαστούμε έναν ευρύτερο συλλογισμό, σαν προοπτική, σχετικά με το πώς ένα τέτοιο καθεστώς κράτησης μπορεί να εφαρμοστεί σε άλλες μπάντες και σε όλο και πιο εκτεταμένες κοινωνικές συγκρούσεις.

Αλλά αυτό που έχει σημασία στο σήμερα, σε αυτόν τον αγώνα ενάντια στο χρόνο, είναι να βγάλουμε τον Αlfredo από αυτό το καθεστώς, να επιτύχει άμεσο αποχαρακτηρισμό χωρίς άλλους όρους.

Ο Alfredo όλα αυτά τα χρόνια δεν υπήρξε ποτέ θύμα και αν σήμερα υποβάλλεται σε αυτό καθεστώς είναι αποκλειστικά εξαιτίας της βούλησης της εξουσίας να τον συντρίψει αφαιρώντας τις σχέσεις με αυτό που ο ίδιος πρώτος πάντα όριζε ως την κοινότητά του.

Εξάλλου, δεν μπορεί διόλου να αποκλειστεί η περίπτωση το κράτος να προσπαθεί να δοκιμάσει το έδαφος του «αναρχικού κινήματος», πιθανώς για να μπορέσει να διαθέσει αυτό το όργανο εξόντωσης εναντίον μας στο μέλλον περισσότερο για αυτό που είμαστε, παρά για αυτό που κάνουμε. Μπορούμε ακόμη και να υποθέσουμε ότι αυτό το καθεστώς θα μπορούσε να αντικαταστήσει οριστικά την πρακτική της Υψηλής Επιτήρησης στη δημιουργία υποθέσεων με την πάροδο του χρόνου.

Φαίνεται ξεκάθαρο ότι ο σκοπός που το κρατικό – πολιτειακό σύστημα επιδιώκει, μέσω της εξουσίας της δικαστικής αστυνομίας με δίκες, καταδίκες για τρομοκρατία και επιβολή ενός καθεστώτος εκμηδένισης όπως το 41 bis, της εξάλειψης όσο και της απομόνωσης του εχθρού του είναι η δεδηλωμένη τάξη, όπως μας δείχνει και η κατάσταση των επαναστατών/τριας κομμουνιστών/ριας Nadia Lioce, Roberto Morandi και Marco Mezzasalma που αντιστέκονται με υποδειγματική αξιοπρέπεια για 17 χρόνια στο σκοτάδι του 41 bis. Όλα αυτά μας υπενθυμίζουν έντονα πως η μάχη του Alfredo πρέπει, επίσης, να υποστηριχθεί και για αυτούς/ές. Όλα αυτά, εφόσον είναι μέρος της εγγενούς ύπαρξης του συστήματος της δικαστικής αστυνομίας και του δικαίου της, δεν μπορούν να προεκταθούν από μια ευρύτερη ομιλία σε διαλεκτική αντίθεσης, του κράτους ενάντια στην επαναστατική πάλη, του αναρχικού εναντίον του παγκόσμιου κεφαλαιοκρατικού συστήματος που περιλαμβάνει τη χρήση του 41 bis ως όργανο εξαναγκασμού και εκβιασμού της μετάνοιας, όταν δεν υπάρχουν στοιχεία ντόμινο μέσω των οποίων μπορούμε να ανακτήσουμε την ατομικότητα και τις επαναστατικές ενέργειες, γιατί ακριβώς είναι μια θέληση δική μας, επαναστατική, η οποία ξεπερνά το γρήγορο και αποπροσανατολιστικό της αναμονής. Μια βούληση που έχει την αποφασιστικότητα και την αισιόδοξη έπαρση να μεταμορφώνει την πραγματικότητα, διατηρώντας αναλλοίωτη την αναρχική μηδενιστική ένταση στην οποία πιστεύουμε, παρά το γεγονός ότι δεν έχουμε αφήσει ποτέ στην άκρη την ιδέα της κοινωνικής επανάστασης, ότι αυτός ο κόσμος, ως έχει σήμερα, πρέπει να κατεδαφιστεί.

Δεν είναι τυχαίο ότι με αυτούς τους όρους διατυπώνονται πλήρως και οι κατηγορίες για υποκίνηση που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια εναντίον του “Αναρχικού Μαύρου Σταυρού” και του “RadioAzione”· η επιχείρηση Sibilla εναντίον της αναρχικής εφημερίδας “Vetriolo” και της δημοσίευσης της συνέντευξης του Alfredo Cospito “Ποια διεθνής;”. Με αυτή την έννοια, μάλιστα, μπορούμε να πούμε ότι αυτό που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια με τις εκδόσεις μας συνεχίζει να είναι ανεκτίμητης αξίας επειδή επιτρέπει, στο σήμερα, στους /ις αναρχικούς/ές να ανακτήσουν την κατοχή των ιδεών τους, να τους δώσουν χώρο, με το θράσος του πάντα αμετάβλητου, με την ίδια τάση για δράση στην σφαίρα της επαναστατικής συνειδητοποίησης, χτίζοντας τη Διεθνή.

Έξω ο Alfredo από το 41bis!

Ενάντια στη χρήση του 41 bis σε επαναστάτες/τριες κρατούμενους/ες!

Πάντα για την αναρχία.

Κλείνω αυτό το γραπτό εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία να στείλω τους πιο ειλικρινείςκαι θερμούς χαιρετισμούς μου στους υποστηρικτές αυτής της πρωτοβουλίας, σε όλους/ες τους/ις συντρόφους/ισσες στην Ελλάδα που συνεχίζουν να αγωνίζονται εδώ και χρόνια μέσα και έξω από τις φυλακές, ελπίζοντας ότι η πρωτοβουλία θα εξελιχθεί και πέρα από τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες και ότι αποτελεί ερέθισμα για περαιτέρω βελτίωση των συζητήσεων, οπλίζοντας αυτή την ανάγκη για ελευθερία που μας διακρίνει.

Omar Nioi,
17/12/2022,
Σαρδηνία

Πηγή: Αναρχικό Στέκι Ναδίρ

Χιλή: Συλλήψεις και έφοδοι στο πλαίσιο της εκρηκτικής επίθεσης κατά της Εθνικής Διεύθυνσης Χωροφυλακής

Posted on by

Στις 27 Δεκεμβρίου 2021, η ομάδα «Μαύρη Εκδίκηση» ανέλαβε την ευθύνη για την εκρηκτική επίθεση κατά της Εθνικής Διεύθυνσης Χωροφυλακής, προκαλώντας σημαντικές ζημιές στα γραφεία και τα κτίριά της μετά την έκρηξη βιομηχανικού μηχανισμού στις εγκαταστάσεις της.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά την επίθεση, οι δυνάμεις καταστολής πραγματοποίησαν σημαντικές επιδρομές και συλλήψεις, αναζητώντας να βρουν τους υπεύθυνους. Στις 22 Δεκεμβρίου 2022, η αστυνομία εισέβαλε σε διάφορα σπίτια στο Σαντιάγο και στο Βαλπαραΐσο, συλλαμβάνοντας περίπου 7 άτομα.

5 κρατούμενοι διώκονται για διάφορα παράνομα στοιχεία που βρέθηκαν στα σπίτια τους, ένας έκτος κατηγορείται ευθέως για την εκρηκτική επίθεση κατά της χωροφυλακής και ένας έβδομος βρέθηκε με μαύρη σκόνη στο σπίτι του.

Μέχρι στιγμής θα επισημοποιηθούν 4 από τους συλληφθέντες και θα υπάρξει μεγαλύτερη σαφήνεια για τη νομική κατάσταση. Αλληλεγγύη στους κατηγορούμενους για την επίθεση στη χωροφυλακή!

Ενημέρωση: Το αποτέλεσμα της επιχείρησης έληξε μόλις στις 23 Δεκεμβρίου με την επισημοποίηση 4 κρατουμένων:

Τρία άτομα επισημοποιήθηκαν για κατοχή διαφόρων παράνομων αντικειμένων που βρέθηκαν στα σπίτια τους και τέθηκαν υπό κράτηση. Ο Aldo Hernandez κατηγορήθηκε για την επίθεση εναντίον της Εθνικής Διεύθυνσης Χωροφυλακής, για 16 εγκλήματα απρόκλητης σωματικής βλάβης (από τους δεσμοφύλακες που βρίσκονταν μέσα) και για μεταφορά όπλων και πυρομαχικών.

Το 10ο Εγγυητικό Δικαστήριο δέχθηκε την προθεσμία των 120 ημερών έρευνας, μεταφερόμενος στη φυλακή/εταιρεία Santiago 1 και στη φυλακή “La Gonzalina” στη Rancagua.

Αλληλεγγύη σε εκείνους που οπλίζονται στην άρνησή τους και επιτίθενται στους δεσμοφύλακες!

Πηγή ελληνικής μετάφρασης: Ευλογημένη Η Φλόγα

Πηγή: Publicacion Refractario

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Ιταλία, Τρέντο: Επιβεβαιώθηκε ο κατ’ οίκον περιορισμός του Massimo Passamani

Posted on by

Την Τρίτη, 20 Δεκεμβρίου, πραγματοποιήθηκε στο δικαστήριο του Τρέντο η επανεξέταση της προφυλάκισης του Massimo Passamani. Έξω από το δικαστήριο πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης και ακολούθησε σύντομη πορεία στους δρόμους του κέντρου.

Από την πλευρά τους:

Η επιτροπή δικαστών επιβεβαίωσε τον κατ’ οίκον περιορισμό του Massimo. Εκτός από το συνηθισμένο επιχείρημα του ποινικού μητρώου και της τάσης υποτροπής, υπάρχουν δύο αξιοσημείωτοι λόγοι για την απόφαση αυτή. Το πρώτο είναι το ανακοινωθέν αλληλεγγύης που θα μεταδοθεί ραδιοφωνικά «περιέχει στήριξη και υποστήριξη για επαναστατικές και εξεγερσιακές δραστηριότητες των κρατούμενων και μάλιστα εκτός των δημοκρατικά καθιερωμένων μέσων και μορφών δικαιοσύνης» (καμία αναφορά εδώ από τους δικαστές για τις δολοφονίες, τους ξυλοδαρμούς και τα βασανιστήρια που διαπράττουν οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι με την εντολή και την κάλυψη της DAP). Το δεύτερο είναι η αποτυχία του κατηγορούμενου να «επανεξετάσει κριτικά» την δική του συμπεριφορά. Τώρα, το γεγονός ότι η λογική της ανταμοιβής αναδύεται όλο και πιο απορκάλυπτα – στην φυλακή όπως και στις δικαστικές αίθουσες, στην εργασία όπως και στο σχολείο – είναι μια καθιερωμένη τάση. Σε γενικές γραμμές, ωστόσο η αποκήρυξη – μια λέξη που κάποτε ανήκε στο λεξιλόγιο των επαναστατών και σήμερα ενσωματώνεται χωρίς αμηχανία στο δικαστικό λεξιλόγιο – ζητήθηκε για αδικήματα που είχαν ήδη εκδικαστεί, όχι για εκείνα που βρίσκονταν ακόμη σε δίκη. Σύμφωνα με αυτήν την λογική, προκειμένου να ανακληθούν τα προληπτικά μέτρα, οι κατηγορούμενοι θα πρέπει να επανεξετάσουν τον εαυτό τους σε σχέση με γεγονότα για τα οποία θα μπορούσαν αργότερα να αθωωθούν… Εν ολίγοις, πρόκειται για προλητπική αποποίηση.

Από την πλευρά μας:

Η συμμετοχή στην πρωτοβουλία αλληλεγγύης έγινε αισθητή και διευρύνθηκε. Πέρα από τους αριθμούς (περίπου εβδομήντα άτομα), η σύνθεση των αλληλέγγυων ατόμων ήταν σημαντική. Από τους “fratte” του Mori μέχρι το no tav, από τους εργάτες της Orvea μέχρι τους αχθοφόρους της BRT, έως και τους συνδικαλιστές βάσης που ήταν πιο ενεργοί στην κινητοποίηση ενάντια στο “green pass”, στην πλατεία υπήρχε ένα είδος αποστάγματος των αγώνων και των διαμαρτυριών των τελευταίων ετών στο Τρεντίνο. Υπήρξαν πολλές ομιλίες και αναγνώσεις κειμένων αλληλεγγύης. Στο προσκήνιο, φυσικά, ήταν η υποστήριξη της απεργίας πείνας του Alfredo Cospito, η οποία διανύει την 64η ημέρα της. Εν όψει της έναρξης της πραγματικής δίκης – η οποία θα διεξαχθεί στο Τρέντο στις 13 Ιανουαρίου του επόμενου έτους και στην οποία οι κατηγορούμενοι, εκτός από τον Massimo, είναι οι Agnese, Stecco και Juan – η κινητοποίηση συνεχίζεται. Ως μέρος ενός τοπικού δικτύου ενάντια στην καταστολή και ως «σφόνδυλος» να μιλήσουμε για αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία αυτήν την στιγμή: να βγάλουμε τον Alfredo από το 41 bis!

Πηγή ελληνικής μετάφρασης: Ευλογημένη Η Φλόγα

Πηγή: Inferno Urbano

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Ιταλία: Ανακοίνωση για τη νεότερη εξέλιξη που αφορά την απεργία πείνας του αναρχικού Alfredo Cospito & Ενημέρωση για την κατάστασή του

Posted on by

Ανακοίνωση για την νεότερη εξέλιξη που αφορά την απεργία πείνας του αναρχικού Alfredo Cospito

Σήμερα, 19 Δεκεμβρίου του 2022, έφτασε η απάντηση στην ένσταση που υπέβαλε στο εποπτικό δικαστήριο ο Alfredo Cospito. Η ακρόαση πραγματοποιήθηκε την 1η Δεκεμβρίου στη Ρώμη. Το αποτέλεσμα της απάντησης είναι αρνητικό, δηλαδή απορρίπτεται η πιθανότητα απομάκρυνσης του Alfredo από το καθεστώς 41 bis. Ο Alfredo θα παραμείνει στο 41bis τουλάχιστον για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, ημερομηνία κατά την οποία μπορεί να συζητηθεί εκ νέου η συνέχιση ή όχι της εφαρμογής του καθεστώτος 41bis στον ίδιο.

Δεν γνωρίζουμε ακόμη τους λόγους αυτής της αρνητικής απόφασης, οι οποίοι θα γνωστοποιηθούν με την κοινοποίηση της ετυμηγορίας. Ο Alfredo διανύει σήμερα στην 60η ημέρα της απεργίας πείνας του. Προς το παρόν δεν γνωρίζουμε ποιες είναι οι προθέσεις του για τη συνέχιση της απεργίας, αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι θα συνεχίσουμε να τον στηρίζουμε στον αγώνα του όποια επιλογή κι αν κάνει. Και ότι ανεξάρτητα από την κατάσταση του Alfredo, ο αγώνας ενάντια στη φυλακή και την καπιταλιστική κοινωνία που την τροφοδοτεί συνεχίζεται.

Παρά τα άσχημα νέα, δεν πρέπει να αποθαρρυνόμαστε, ποτέ δεν είχαμε ελπίδα για δικαιοσύνη, τώρα περισσότερο από ποτέ είναι απαραίτητο να αντεπιτεθούμε, για την απελευθέρωση του Alfredo και όλων των ομήρων του κράτους.

Δίπλα στον Alfredo, για την άναρχη και καταστροφική σύγκρουση.

Θάνατος στο κράτος και ζήτω η αναρχία!

Πηγή: Ραδιοφράγματα

*

Νεότερα για τον Alfredo Cospito

Ο Alfredo είναι σε καλή κατάσταση, παραμένει πολύ διαυγής και ανέμενε την απορριπτική απόφαση από το εποπτικό δικαστήριο της Ρώμης. Δεν απελπίζεται ούτως ή άλλως όσον αφορά την έκβαση του αγώνα του. Σε κάθε περίπτωση, επιθυμεί να γίνει γνωστό ότι σκοπεύει να συνεχίσει μέχρι θανάτου. Δεδομένου πως προς το παρόν η προοπτική της ισόβιας κάθειρξης έχει αποφευχθεί – τουλάχιστον έχει αναβληθεί – με την απόφαση του εφετείου του Τορίνο στις 5 Δεκεμβρίου, ο Alfredo επαναλαμβάνει ότι θα τερματίσει την απεργία πείνας μόνο εάν αποχαρακτηριστεί από το 41 bis.

Έχει επίγνωση της κινητοποίησης μέσω των δελτίων στις ειδήσεις, όταν οι δράσεις και οι πρωτοβουλίες επιβάλλουν αυτό το επίπεδο κάλυψης από τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. Οι εφημερίδες, από την άλλη, φτάνουν με κομμένες σελίδες, με τρύπες (στην ενημέρωση) που είναι όλο και πιο συχνές τις τελευταίες εβδομάδες.

Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι καταφέρνουν να περάσουν μερικά γράμματα, τηλεγραφήματα και καρτ ποστάλ, σε αντίθεση με τους μήνες που προηγήθηκαν του αγώνα του, όταν οτιδήποτε του έγραφε κανείς κατέληγε να κατάσχεται. Ειδικότερα, όσον αφορά τα τηλεγραφήματα, τα οποία φαίνεται να είναι οι επικοινωνίες που περνούν συχνότερα από τους μηχανισμούς λογοκρισίας, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι αυτά πρέπει να είναι ατομικά και να περιέχουν το όνομα, το επώνυμο και τη διεύθυνση του αποστολέα.

Υπενθύμιση της διεύθυνσης:

Alfredo Cospito
C. C. “G. Bacchiddu”
strada provinciale 56 n. 4
Località Bancali
07100 Sassari

Ας τους κάνουμε να νιώσουν την αγάπη μας!!!

Πηγή: Ραδιοφράγματα

Ιταλία: Σύντομη περιγραφή της προκαταρκτικής ακροαματικής διαδικασίας στη δίκη της Γένοβας κατά του Gianluca και της Evelin

Posted on by

Κατά την προκαταρκτική ακρόαση που πραγματοποιήθηκε στο δικαστήριο της Γένοβας στις 7 Δεκεμβρίου, και οι δύο κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν σε δίκη για τα εγκλήματα που τους καταλογίζονται, εξαιρουμένης της επιβαρυντικής περίστασης που τους καταλογίζεται βάσει του άρθρου 1 του Ποινικού Κώδικα. 270 bis 1 c. p.

Ως εκ τούτου, η δίκη θα ξεκινήσει με την ακρόαση φίλτρου στις 7 Μαρτίου και σύμφωνα με την τακτική διαδικασία παραπέμπονται και οι δύο με τις κατηγορίες της κατοχής και μεταφοράς εκρηκτικών υλών, απόπειρας κατασκευής εκρηκτικών/εκρηκτικών μηχανισμών. Τεχνικά επαναλαμβάνοντας το νομικό κίνητρο, όσον αφορά τον αποκλεισμό του σκοπού της τρομοκρατίας, γίνεται αναφορά στην πιο πρόσφατη νομολογία επί του θέματος και ειδικότερα στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου υπ’ αριθ. 36816/2020, σύμφωνα με την οποία “δεν αρκεί η πραγματοποίηση οποιασδήποτε βίαιης πολιτικής δράσης, καθώς απαιτείται η συμπεριφορά να είναι δυνητικά ικανή να δημιουργήσει πανικό, τρόμο και διάχυτο αίσθημα ανασφάλειας στην κοινότητα και να στρέφεται κατά οργάνων θεσμικής ηγεσίας ή συνταγματικής σημασίας, ως συνάρτηση της απόπειρας ανατροπής της συνταγματικής τάξης ή ανατροπής του δημοκρατικού πολιτεύματος”. Στην προκειμένη περίπτωση, η δικαστική αρχή έκρινε, σύμφωνα με την προηγούμενη εκτίμηση του δικαστή προκαταρκτικής εξέτασης, ότι δεν μπορεί να υπάρξει σύνδεση μεταξύ του κατασχεθέντος υλικού και των βίαιων ενεργειών που προκάλεσε η εισαγγελία, οπότε οι κατηγορούμενοι παραπέμπονται σε δίκη για τις κατηγορίες που περιγράφονται παραπάνω, με την επιφύλαξη της άσκησης έφεσης από τον εισαγγελέα.

Εκτός από αυτή τη μικρή τεχνική περιγραφή της ακρόασης, παρακάτω παρατίθενται ορισμένοι προβληματισμοί σχετικά με την καταστολή ως γενική και συνεχή δραστηριότητα του κράτους κατά των εκμεταλλευόμενων. Πίσω από κάθε νομική επιλογή, συλλογικού οργάνου ή μεμονωμένου δικαστή, υπάρχει μια πολιτική επιλογή που χαρακτηρίζει την καταδίκη. Η κατασταλτική δραστηριότητα δεν σχετίζεται πάντοτε με έναν ευθέως ανάλογο και γραμμικό τρόπο με την ένταση της σύγκρουσης που θέτουν οι κοινωνικές και αγωνιστικές τάξεις. Η δραστηριότητα της αποτροπής της υπόθεσης της σύγκρουσης και εκείνη της εξόντωσης του εσωτερικού εχθρού είναι συνεχής από την πλευρά του κράτους και αποσκοπεί στη διατήρηση της τάξης και των ταξικών προνομίων. Δεν υπάρχουν ευτυχισμένες νησίδες ή όροι δράσης και σκέψης εντός των οποίων μπορεί να αποφευχθεί η κατασταλτική απάντηση, αν και η απουσία ριζοσπαστικότητας στον αγώνα, αφαιρώντας δύναμη από την επαναστατική δυνατότητα, καθορίζει στην κοινωνική σφαίρα και στους συσχετισμούς δύναμης μόνο σημεία υπέρ της άλλης πλευράς. Αυτές τις μέρες, με αναφορά στον αγώνα του συντρόφου Alfredo Cospito, επισημαίνεται ότι είναι πάντα έτοιμοι για την εξόντωση των επαναστατών, μέσω του εργαλείου των βασανιστηρίων, το οποίο εφαρμόζεται άμεσα, περισσότερο ή λιγότερο συστηματικά σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους, τείνει να ελέγχει και να καταστέλλει κάθε επαναστατική έκφραση και αγώνα, θέτοντας στο επίκεντρο το μονοπώλιο της βίας που χαρακτηρίζει την εξουσία της και μαστιγώνει όποιον τολμά να το αμφισβητήσει. Η εκδικητική τάση του κράτους στοχεύει στην εκμηδένιση των επαναστατικών ταυτοτήτων και λειτουργεί ως προειδοποίηση προς τους κοινωνικούς εταίρους που αγωνίζονται ενάντια στις φαύλες συνθήκες που επιβάλλει η καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Σε αυτόν τον ανοιχτό αγώνα περιλαμβάνεται και η εφαρμογή των ειδικών καθεστώτων φυλάκισης στα οποία υπόκεινται οι σύντροφοι, όπως το παράδειγμα της εφαρμογής του άρθρου 90 για τους μη αναγώγιμους κρατούμενους. Η απαίτηση για συνεργασία και η ρητή απαίτηση για πολιτική αποκήρυξη, δηλαδή ο εκβιασμός που επιβάλλουν τα ειδικά καθεστώτα φυλάκισης, όπως το 41 bis, πάνε να εδραιώσουν τους συσχετισμούς δύναμης στον αγώνα μεταξύ των πλευρών, όπου οριοθετείται το ακριβές όριο ένταξης. Μέσω της πρότασης συνεργασίας που χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης για τον τερματισμό των βασανιστηρίων κατά του ίδιου του κρατουμένου, το κράτος γενικότερα επιτυγχάνει ένα χρήσιμο αποτέλεσμα ενσωματώνοντας την αποδυνάμωση του αγώνα μέσω της διαφοροποίησης και μέσω της διχοτόμησης φίλος/εχθρός, καλοί και κακοί, η οποία τίθεται στη βάση της λογικής των νόμων περί μετανοίας και αποστασιοποίησης.

Από τη στιγμή που αποφασίζει κανείς να αγωνιστεί, πρέπει να είναι σαφές ότι οι όποιες προσπάθειές μας, ή η έλλειψη προσπαθειών, εντάσσονται σε αυτό το πλαίσιο. Στην Ιταλία, η κατασταλτική φουρτούνα τον τελευταίο καιρό είχε τον επίλογο της με υψηλές ποινές κατά αναρχικών κρατουμένων για τα εγκλήματα που τους καταλογίστηκαν, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν ως προειδοποίηση προς τα κινήματα αγώνα και εκδίκησης κατά των ίδιων των κρατουμένων και της υπόθεσης του ριζοσπαστικού αγώνα. Η ιμπεριαλιστική κυριαρχία τροφοδοτεί τον πόλεμο της ενάντια στους εκμεταλλευόμενους διεθνώς με αυξημένες ποινές στο εσωτερικό και συντονισμό της αστυνομίας διεθνώς με αποτέλεσμα την απέλαση πολιτικών κρατουμένων. Αυτό επισφραγίζει τον πόλεμο και τις οικονομικές συμφωνίες, όπου πέρα από τις ρυθμίσεις των νομικών συστημάτων, οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται ως διαπραγματευτικά χαρτιά σε συμφωνίες, στην εδραίωση κοινών συμφερόντων κρατών και τάξεων. Πάνω από τη ρητορική των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κερδίζει η πρακτική των οικονομικών και εξουσιαστικών συμφερόντων.

Σήμερα οι σκέψεις μας και η αλληλεγγύη μας πηγαίνουν στον Alfredo Cospito και τη μάχη του ενάντια στο 41 bis, στην Άννα, τον Χουάν και τον Ιβάν που με τις απεργίες πείνας τους συνέβαλαν στον αγώνα βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους που ήδη στερούνται προσωπικής ελευθερίας, σε όλους τους επαναστάτες κρατούμενους σε όλο τον κόσμο που έχουν ενωθεί και αλληλέγγυοι με τον αγώνα του Alfredo. Στη Nadia Lioce, τον Marco Mezzasalma και τον Roberto Morandi που αντιστέκονται στο καθεστώς 41 bis εδώ και 17 χρόνια.

Ένας από τους κατηγορούμενους

Σημείωση από τη La Nemesi: Η προκαταρκτική εξέταση που πραγματοποιήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου στη Γένοβα προέκυψε από την έρευνα Diamante, η οποία στις 16 Μαρτίου οδήγησε στη σύλληψη των αναρχικών Gianluca και Evelin, οι οποίοι στη συνέχεια μεταφέρθηκαν, στο τέλος του μήνα, σε κατ’ οίκον περιορισμό με όλους τους περιορισμούς, από τον οποίο η συντρόφισσα απελευθερώθηκε στις 8 Απριλίου και στον οποίο παραμένει ο σύντροφος, οι περιορισμοί του οποίου παραμένουν αμετάβλητοι μέχρι σήμερα. Για περισσότερες σκέψεις σχετικά με αυτή τη διαδικασία, μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο “You will find us in our place, that in yours we do not know how to be. About the Diamante Investigation.“.

Πηγή στα ελληνικά: Ευλογημένη Η Φλόγα

Πηγή στα αγγλικά: Dark Nights

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Ιταλία: Ενημέρωση από τις 5 Δεκέμβρη για την επανεξέταση των ποινών του Alfredo Cospito και της Anna Beniamino

Posted on by

Ενημέρωση από τη δικαστική ακρόαση της 5ης Δεκέμβρη σχετικά με την επανεξέταση των ποινών για τον αναρχικό Alfredo Cospito και την αναρχική Anna Beniamino, στα πλαίσια της δίκης για την υπόθεση Scripta Manent (Τορίνο, Ιταλία, 5 Δεκέμβρη 2022)

Στις 5 Δεκέμβρη, έλαβε χώρα η δεύτερη ακρόαση του εφετείου στα πλαίσια της υπόθεσης Scripta Manent, ενάντια στον σύντροφο Alfredo Cospito και τη συντρόφισσα Anna Beniamino. Ο εισαγγελέας πρότεινε 27 έτη και 1 μήνα για την Anna, και ισόβια κάθειρξη δίχως δυνατότητα υφ’ όρων αποφυλάκισης, με 12 μήνες ημερίσιας απομόνωσης για τον Alfredo, πηγαίνοντας ακόμα πιο πάνω απ’ τις προτάσεις του προηγούμενου εισαγγελέα, του Sparagna, οι οποίες ήταν για 30 έτη κάθειρξης στον Alfredo.

Το εφετείο του Τορίνο δεν κατόρθωσε να ανακοινώσει κάποια απόφαση και απευθύνθηκε στο Συνταγματικό Δικαστήριο: οι δικαστές του Τορίνο αναρωτιούνταν αν είναι νόμιμο να αναγκάζονται να απορρίψουν οποιαδήποτε ελαφρυντικά για τον Alfredo Cospito λόγω του ποινικού του παρελθόντος. Πράγματι, κάτι τέτοιο θα τους ανάγκαζε να καταδικάσουν τον Alfredo σε ισόβια κάθειρξη, μολονότι για μια δράση που δεν προκάλεσε ούτε θανάτους ούτε τραυματισμούς.

Την ερχόμενη 19η Δεκέμβρη θα λάβει χώρα νέα ακρόαση στο Τορίνο, μια ακρόαση τυπικού χαρακτήρα, η οποία θα επεξεργαστεί το ζήτημα της υποβολής της υπόθεσης στο Συνταγματικό Δικαστήριο.

Ο Alfredo και Anna παρενέβησαν με άμεσες τοποθετήσεις. Ο Alfredo επανέλαβε πως θα συνεχίσει ως την τελευταία του ανάσα την απεργία πείνας ενάντια στο καθεστώς 41 bis και την ισόβια κάθειρξη δίχως δυνατότητα υφ’ όρων αποφυλάκισης, ενώ η Anna επεσήμανε πως κάθε άτομο με κριτική σκέψη θα έχει τη δυνατότητα να κατανοήσει ποιοι είναι οι υποκινητές και οι εκτελεστές της εξόντωσης του συντρόφου. Ο αλληλέγγυος κόσμος μέσα στην αίθουσα χαιρέτισε τους κατηγορούμενους συντρόφους με συνθήματα και χειροκροτήματα.

Λίγο μετά, πραγματοποιήθηκε διαδήλωση στους δρόμους του Τορίνο, η οποία, παρά τη μαζική επιστράτευση κατασταλτικών δυνάμεων, κατάφερε να προσεγγίσει το κέντρο της πόλης, περνώντας μέσα από κάποιες γειτονιές της πόλης.

Να απελευθερωθεί ο Alfredo από το 41 bis.

Να λήξει το καθεστώς 41 bis και ισόβιας κάθειρξης δίχως δυνατότητα υφ’ όρων αποφυλάκισης.

Λευτεριά σε όλους και όλες!

Πηγή: La Nemesi

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία: Η υπόθεση “Sibilla” και το καθεστώς 41 bis για τον Alfredo Cospito – Τοποθέτηση μερικών κατηγορουμένων

Posted on by

Η επικύρωση από το Ανώτατο Δικαστήριο ως προς την προδικαστική καταδίκη στα πλαίσια της επιχείρησης Sibilla, εκδόθηκε μέσα στις μέρες αυτές. Υπενθυμίζουμε τα γεγονότα εν συντομία. Τον Σεπτέμβριο του 2021, έπειτα από χρόνια ερευνών ενορχηστρωμένων από τους διευθύνοντες της Ειδικής Επιχειρησιακής Μονάδας (ROS) των καραμπινιέρι στο Μιλάνο και στην Περούτζια, διατάχθηκε η σύλληψη επτά συντρόφων και μίας συντρόφισσας από την εισαγγελία της Περούτζια. Η εντολή αυτή εν μέρει απορρίφθηκε και υποβαθμίστηκε από τον ανακριτή της προκαταρκτικής εξέτασης. Όμως, στις 11 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες έρευνες από τη ROS των καραμπινιέρι στα πλαίσια της έρευνας για την υπόθεση Sibilla, όπου κλήθηκαν για ανάκριση 15 αναρχικοί και αναρχικές, ενώ επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι σε έξι εξ αυτών λόγω της κατηγορίας περί “υποκίνησης σε διάπραξη εγκληματος”, με την επιβαρυντική συνθήκη του “τρομοκρατικού σκοπού”: Εκδόθηκε ένταλμα στη φυλακή για τον Alfredo Cospito (ο οποίος τότε βρισκόταν ήδη έγκλειστος στη φυλακή του Τέρνι) · κατ’ οίκον εγκλεισμός με όλους τους περιοριστικούς όρους για έναν αναρχικό απ’ το Σπολέτο · και τέλος, η εντολή σε τέσσερα συντρόφια να παραμείνουν εντός του δήμου κατοικίας τους και να δίνουν παρόν τρεις φορές την εβδομάδα. Την ίδια μέρα της επιχείρησης, έκλεισαν δύο ιστότοποι, το roundrobin.info και το malacoda.noblogs.org. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, κατασχέθηκαν όλα τα αντίτυπα της αναρχικής εφημερίδας “Vetriolo”, καθώς και τα βιβλία “Ποια Διεθνής;” και “Αγαπητό μου αφεντικό, αύριο θα σε πυροβολήσω” των Εκδόσεων Monte Bove.

Μόλις πέντε εβδομάδες μετά, το Δικαστήριο Επανεξέτασης της Περούτζια ανέστειλε το ένταλμα σύλληψης, ξεφτιλίζοντας επί της ουσίας την έρευνα. Ασκήθηκε έφεση ενάντια στην απόφαση της Προέδρου Manuela Comodi, αλλά και στην άποψη του Δικηγορικού Συλλόγου, και επετεύχθη η αναστήλωση της έρευνας. Με λίγη καθυστέρηση, έγιναν κατανοητοί οι λόγοι της απόφασης αυτής. Δυστυχώς, η ενασχόληση με τεχνικές λεπτομέρειες είναι απαραίτητη σε αυτήν την περίπτωση για την κατανόηση των νομικών ακροβασιών, με τις οποίες το ιταλικό δικαστικό σύστημα επιδιώκει τη διατήρηση της Επιχείρησης Sibilla και, μαζί με αυτήν, την προφανή απόφαση να κρατήσει τον σύντροφό μας, Alfredo Cospito, έγκλειστο υπό το καθεστώς 41 bis. Στην πραγματικότητα, το Ανώτατο Δικαστήριο είδε πως υπήρχε ένα παραθυράκι αναφορικά με την προανακριτική απόφαση, στο οποίο δε στάθηκε ενδελεχώς το Δικαστήριο Απελευθέρωσης στην Περούτζια. Το παραθυράκι αυτό, συμπτωματικά, αφορά ένα πολύ συγκεκριμένο άρθρο του Alfredo στην εφημερίδα “Vetriolo”, το οποίο αργότερα μπήκε και στο “Ποια Διεθνής;”. Κατά συνέπεια, το δικαστήριο στο οποίο αθωωθήκαμε ακυρώθηκε, και έχει διαταχθεί νέα έρευνα προκειμένου να εξεταστεί διεξοδικότερα το κεντρικό ζήτημα της υπόθεσης. Επομένως, πρόκειται για μια ξεκάθαρη μεθόδευση που αποκλείει το ενδεχόμενο μιας νέας “αθώωσης”, καθώς απλά εξετάζει αντιφατικά στοιχεία προς περαιτέρω αποσαφήνιση.

Παίρνουμε το πάτημα γιατί θέλουμε να εκθέσουμε το πολιτικό σκεπτικό πίσω απ’ το συγκεκριμένο ζήτημα. Η έρευνα αυτή παίζει ρόλο στην εντολή κράτησης υπό το καθεστώς 41 bis για τον σύντροφό μας. Ισχυριζόμενοι πως ο Alfredo μέσα απ’ τη φυλακή “υποκινούσε” σε διάπραξη επαναστατικών ενεργειών, κατασκευάζουν έναν καλό λόγο για να υποστηρίξουν την ανάγκη να του απαγορεύσουν κάθε επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Το παίρνουμε πάνω μας και εκφράζουμε σθεναρά το τι πιστεύουμε πως έχει συμβεί. Είναι σαφές πως το Ανώτατο Δικαστήριο έλαβε τα αντίστοιχα ανταλλάγματα προκειμένου να διατηρήσει την Επιχείρηση Sibilla ζωντανή, παρότι στην εντατική. Η απόφαση που ελήφθη πέρα και πάνω από τα αιτήματα του Δικηγορικού Συλλόγου, η καθυστέρηση λόγω απουσίας στοιχείων, η σχολαστικότητά τους, όλα αυτά μάς μαρτυρούν την ανάγκη τους να κρατήσουν ακμαία -βγάζοντας απ’ τη μύγα ξίγκι- μια συγκεκριμένη κατηγορία ενάντια στον Alfredo, αυτήν της “υποκίνησης”.

Την 1η Δεκέμβρη, θα λάβει χώρα δικαστική ακρόαση για την επικύρωση ή μη της επιβολής του καθεστώτος 41 bis στον σύντροφό μας για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Τη μέρα αυτή, οι κρατικοί δήμιοι θα μπορούν να εμφανιστούν στο δικαστήριο πλασάροντας και αυτήν την κατηγορία. Ας είναι δημόσια ξεκάθαρο πως κάτι τέτοιο δε στέκει (αναβολή λόγω έλλειψης αιτιάσεων για την ακύρωση της προηγούμενης απόφασης, ερειδόμενοι σε ένα και μοναδικό άρθρο που δημοσιεύτηκε σε μια αναρχική εφημερίδα), παρ’ όλα αυτά μπορεί ν’ αποτελέσει, μεταξύ άλλων, έναν επιπλέον λόγο να μείνει ο Alfredo στο καθεστώς εξόντωσης και, κατ’ επέκταση, να καταδικαστεί σε θάνατο.

Ο Alfredo, στην πραγματικότητα, έχει ξεκινήσει έναν πολύ σκληρό αγώνα που δεν αφήνει χώρο για δικαστικές ακροβασίες. Αντιμέτωπος με την προοπτική να περάσει μια ζωή υπό το καθεστώς 41 bis, προτίμησε, με τη συνήθη του συνέπεια κι αποφασιστικότητα, να θέσει τη ζωή του σε κίνδυνο σε μια απεργία πείνας μέχρι τέλους. Απ’ τη μία, ο βυζαντινισμός πάνω στον οποίο χτίζονται έρευνες και φυλακίσεις, και απ’ την άλλη, η περήφανη και αδιάλλακτη στάση του αναρχισμού. Ακριβώς όπως των συντρόφων και της συντρόφισσας που ξεκίνησαν επίσης απεργία πείνας, αποδεικνύοντας το βαθύτερο νόημα της λέξης “αλληλεγγύη”. Στη δικιά μας μικρή πόλη, συμμετέχουμε κι εμείς σ’ αυτό και υποσχόμαστε πως δε θ’ αφήσουμε να βυθιστούν στη σιωπή τα όσα κάνετε.

Adriano, Federica, Francesco, Matteo, Michele, Paolo, Sara

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ισπανία: Ενημέρωση για τον σύντροφό μας Gabriel Pombo Da Silva (Οκτώβριος 2022)

Posted on by

Σε γενικές γραμμές, η κατάσταση του συντρόφου μας δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα. Ακολουθεί μια σύνοψη των λίγων νέων εξελίξεων που προέκυψαν από την τελευταία φορά που δημοσιεύτηκε ενημέρωση, τον περασμένο Απρίλιο. Ως τώρα, επισημαίναμε πάντα πως ένα νομικό πρόβλημα που πρέπει να ξεπεραστεί έχει να κάνει με την εσκεμμένη ασάφεια ως προς την εφαρμογή ενός συγκεκριμένου Ποινικού Κώδικα. Είτε εκείνου του 1973 (που προέβλεπε ποινή έως 30 έτη κάθειρξης, συνυπολογίζοντας τις διάφορες συγχωνεύσεις που ίσχυαν εκείνες τις δεκαετίες), ο οποίος ήταν σε ισχύ όταν καταδικάστηκε για τα γεγονότα του 1990. Είτε εκείνος του 1995 (που προέβλεπε ποινή έως 20 έτη, δίχως να συνυπολογίζονται και οι προαναφερθείσες συγχωνεύσεις), ο οποίος ήταν εμφανώς ευνοϊκότερος με όρους υπολογισμού της ποινής.

Υπενθυμίζουμε πως, θεωρητικά τουλάχιστον, οφείλουν πάντα να εφαρμόζουν τον ευνοϊκότερο Ποινικό Κώδικα, αλλά γνωρίζουμε πως το “πάντα” διαφέρει αναλόγως του ποιος είσαι… Ο Gabriel είναι ακόμα αυτός που είναι, και η αποφασιστικότητα, η αφοσίωση και η διαύγειά του σίγουρα δε συνυπολογίζονται υπέρ του για τον χρόνο έκτισης της ποινής του. Σε κάθε περίπτωση, είτε με τον Ποινικό Κώδικα του 1973 είτε με αυτόν του 1995, θα έπρεπε να αποφυλακιστεί καθώς έχει ήδη εκτίσει πολύ περισσότερα χρόνια απ’ όσα του αναλογούσαν.

Έπειτα από μια βιβλική αργοπορία, στις 5 Ιουλίου είχαμε καλά νέα: Η ποινή του θα συγχωνευτεί στα 20 έτη (του χρωστάνε πολλά χρόνια ζωής). Όπως πάντα όμως, τα πράγματα δεν είναι εύκολα, οι χρόνοι που χρειάζεται η κρατική δικαιοσύνη είναι απ’ τη φύση τους μεγάλοι, και πρέπει να συνυπολογίσουμε την επιπρόσθετη αργοπορία λόγω πολιτικού ρεβανσισμού. Και έτσι κι έγινε: Αυτά τα καλά νέα ανταποκρίνονται στην πρόταση του Εισαγγελέα, αλλά η τελευταία λέξη ανήκει στον πρόεδρο, ο οποίος μένει απλώς να επικυρώσει την πρόταση του συνεργάτη του, εφαρμόζοντας έπειτα τη συγχώνευση και στις λοιπές εκκρεμούσες δίκες του. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πως ο πρόεδρος παίρνει όσο παραπάνω χρόνο μπορεί (καθώς δεν έχει κάποια τυπική χρονική δέσμευση), και πως δεν έχει επικοινωνήσει τίποτα ως τώρα. Αναμφίβολα: Αν ήθελαν να εφαρμόσουν τους ίδιους τους τους νόμους, ο Gabriel θα ήταν ήδη ελεύθερος!

Πώς θα μπορούσε επίσης να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι την περασμένη 6η Ιούλη, μία μέρα μετά τα καλά νέα, η ιταλική δίκη για την υπόθεση “Scripta Manent” (σας προσκαλούμε να διαβάσετε περαιτέρω λεπτομέρειες “online”) αποφάνθηκε εξωφρενικές ποινές για αρκετούς συντρόφους και συντρόφισσες; Για τον Gabriel Pombo Da Silva: 2 έτη για υποκίνηση σε έγκλημα! Αυτή ήταν η οριστική ποινή, δίχως δυνατότητα έφεσης, και προς το παρόν η απόφαση αυτή δεν έχει φτάσει στο ισπανικό κράτος με τη μορφή Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης… η έκδοση του οποίου βρίσκεται στην ευχέρεια της Ιταλίας (έχει την απόλυτη δυνατότητα επιλογής -αν θα εκδόσει ένταλμα ή όχι- για ποινές από 1 έως 4 έτη). Κατά συνέπεια: Μία ακόμη δικαστική αναμονή.

Παρά την κατασταλτική συνθήκη, ο Gabriel είναι σε καλή κατάσταση και συνεχίζει να διατηρείται σωματικά και πνευματικά ακμαίος, ταγμένος πάντα στην πλευρά εκείνων που αγωνίζονται με αξιοπρέπεια, δίχως να ξεπουλιούνται στον εχθρό.

Ίσως περάσουν μήνες ή ακόμα και χρόνια μέχρι να δούμε τον σύντροφό μας ξανά ελεύθερο · είναι σημαντικό να συνεχίσουμε να του δείχνουμε την αλληλεγγύη μας έμπρακτα.

Λευτεριά στον Gabriel Pombo Da Silva! Λευτεριά σε όλες και όλους!

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση