Ο ΜΟΝΟΣ ΒΙΩΣΙΜΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Από τις 5 Μάη, ο σύντροφός μας, Alfredo Cospito, βρίσκεται έγκλειστος υπό το καθεστώς 41 bis. Το μέτρο αυτό επιβλήθηκε έπειτα από μήνες λογοκρισίας στην αλληλογραφία του, και έπειτα απ’ την κατασταλτική επιχείρηση Sibilla τον Νοέμβρη του 2021, στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκε ένταλμα για τη σύλληψή του ενώ βρισκόταν στη φυλακή. Πίσω απ’ την αυστηροποίηση των όρων του εγκλεισμού του Alfredo, δεσπόζει η κατάφωρη επιθυμία του κράτους να βουλώσει το στόμα ενός συντρόφου που, κατά τη διάρκεια των ετών του εγκλεισμού του, έχει συνεισφέρει τόσο πολύ στον αναρχικό διάλογο, μέσω άρθρων και παρεμβάσεων.

Το 41 bis είναι ένα σκληρό καθεστώς εγκλεισμού, δημιουργημένο ώστε να απομονώνει, να αποσιωπεί και να εκμηδενίζει τον κρατούμενο, πασχίζοντας να τον αναγκάσει να “συνεργαστεί” με τη Δικαιοσύνη. Καθιερώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, και εφαρμόστηκε άμεσα σε καταστάσεις εξαίρεσης που αφορούσαν ταραχές και σοβαρά επείγοντα περιστατικά εντός των καταστημάτων σωφρονισμού. Το 1992, έπειτα απ’ το μακελειό του Capaci, επεκτάθηκε σε κατάδικους της Μαφίας. Από το 2002, έχει επίσης εφαρμοστεί σε όσες και όσους κατηγορούνται για τρομοκρατία και ανατροπή, ως εργαλείο πολιτικής καταστολής. Επιπλέον, αυτή τη στιγμή βρίσκονται υπό αυτό το καθεστώς εγκλεισμού και κάποιοι αιχμάλωτοι που ανήκουν στην κομμουνιστική οργάνωση των Ερυθρών Ταξιαρχιών – Μαχόμενου Κομμουνιστικού Κόμματος (BR-PCC). Ενώ αρχικά θεσπίστηκε ως καθεστώς κράτησης με προσωρινό χαρακτήρα, από έκτακτη ανάγκη σε έκτακτη ανάγκη, αυτή η εξαίρεση κατέστη ο κανόνας. Και ο μηχανισμός αυτός έχει αποτελέσει πλέον βούτυρο στο ψωμί για την πλειονότητα του πληθυσμού, έπειτα απ’ την κήρυξη της αποκαλούμενης πανδημίας. Είναι πλέον αποδεδειγμένο: Όταν επιβάλλονται μέτρα εκτάκτου ανάγκης, δεν υπάρχει επιστροφή.

Η μεταφορά του Alfredo σε καθεστώς 41 bis, όπως και οι πρόσφατες καταδίκες του Juan, ο οποίος καταδικάστηκε σε 28 έτη κάθειρξης για εκρηκτική επίθεση στα γραφεία της Λέγκας του Βορρά, και της Anna, η οποία καταδικάστηκε από κοινού με τον Alfredo για πολιτικό μακελειό, αποτελούν πραγματική απειλή από πλευράς του κράτους: Όσες και όσοι εξαπλώνουν τις αναρχικές κι επαναστατικές πρακτικές και ιδέες, θάβονται ζωντανοί. Οι αντι-αναρχικές επιχειρήσεις των τελευταίων χρόνων αποτελούν επίσης παραδείγματα της κατασταλτικής αυστηροποίησης που βιώνουμε. Μπροστά σ’ όλο αυτό, δεν μπορούμε να περιοριστούμε στο να αντέχουμε όσο μπορούμε τα χτυπήματα του κράτους, καρτερώντας τους καλύτερους καιρούς.

Επείγει να θέσουμε τα θεμέλια μιας συνεκτικής επαναστατικής, διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Τα μόνα αντισώματα για ν’ αντιμετωπίσουμε την καταστροφή στην οποία μας εξωθούν μέρα με τη μέρα κράτος και αφεντικά, είναι η προπαγάνδα και η δράση, που γνωρίζουν πώς να φράσουν στη ρίζα, εκφράζοντας το βαθύτερο νόημα του αγώνα: την καταστροφή του υπάρχοντος δίχως καμιά διαμεσολάβηση.

ΕΞΩ Ο ALFREDO ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ 41 BIS.

ΟΛΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ, ΟΛΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!

αναρχικές/οί

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση