“Γνωρίζω πως κάπου εκεί έξω άλλα συντρόφια συνεχίζουν τον αγώνα.”

Γράμμα του Ivan, αναρχικού συντρόφου που συνελήφθη στις 11 Ιούνη στα προάστια του Παρισίου

15 Ιούνη 2022

Ονομάζομαι Ivan, είμαι αναρχικός.

Συνελήφθησα από την Αντιτρομοκρατική υπηρεσία (SDAT) της γαλλικής αστυνομίας το Σάββατο 11 Ιούνη, στις 3.30 το ξημέρωμα, κοντά στο σπίτι μου (στα προάστια του Παρισίου), καθώς επέστρεφα.

Κατηγορούμαι για έξι εμπρησμούς οχημάτων, στο Παρίσι και το Μοντρέιγ, στο χρονικό διάστημα μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουνίου, κυρίως σε αλληλεγγύη με αναρχικούς/ές κρατουμένους/ες (το τελευταίο χρονικά ήταν ένα αμάξι με διπλωματικές πινακίδες, το οποίο πυρπολήθηκε στο 17ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισίου τη νύχτα της σύλληψής μου).

Οι μπάτσοι με παρακολουθούσαν για μήνες, άκουγαν τις τηλεφωνικές μου κλήσεις, φύτεψαν κάμερα στην είσοδο του κτιρίου όπου διέμενα, υπέκλεψαν την αλληλογραφία μου (ειδικά τα γράμματα από έγκλειστους αναρχικούς) και ήλεγξαν τον τραπεζικό μου λογαριασμό.

Ένα ακόμη άτομο (με το οποίο γνωριζόμαστε μόνο φατσικά, αλλά έχει όλη μου την εκτίμηση) βρισκόταν υπό καθεστώς πλήρους παρακολούθησης, αλλά δεν τον συνέλαβαν. Κουράγιο φίλε!

Η έρευνα της Αντιτρομοκρατικής ξεκίνησε τέλη Φεβρουαρίου του 2022, κατ’ εντολή της εισαγγελέως Louise-Anne Belanger, της εισαγγελίας του Μπομπινί. Ανέσυραν επίσης απ’ τα συρτάρια τους μία ακόμη έρευνα που είχε μπει στο αρχείο, η οποία είχε γίνει από άλλους μπάτσους και αφορούσε καμιά 50αριά εμπρηστικές επιθέσεις σε οχήματα, όλες στο Παρίσι και στα πέριξ, στο χρονικό διάστημα μεταξύ 2017 και 2021. Η Αντιτρομοκρατική “συγχώνευσε” τις δύο έρευνες, αλλά η ανακρίτρια (Stéphanie Labarge (;), του δικαστηρίου του Μπομπινί) κράτησε μόνο τις τελευταίες έξι επιθέσεις. Για τις υπόλοιπες, θεωρούμαι “témoin assisté” (αντίστοιχο του ανθρώπου που ίσως “έχει γνώση για κάποια γεγονότα” – στμ.: γαλλικός όρος που περιγράφει ένα ενδιάμεσο καθεστώς μεταξύ κατηγορουμένου και απλού μάρτυρα, όπου ανακρίνεσαι σχετικά με ένα γεγονός, αλλά μπορεί με βάση τις απαντήσεις σου να κατηγορηθείς για το γεγονός αυτό, οπότε έχεις δικαίωμα και για νομική υπεράσπιση την ώρα της ανάκρισής σου).

Πέρα από την “καταστροφή με επικίνδυνα μέσα”, κατηγορούμαι επίσης για πρόκληση κινδύνου για τη ζωή άλλων, άρνηση λήψης του DNA μου, άρνηση φωτογράφισης, άρνηση λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων, άρνηση λήψης των κωδικών απ’ τους υπολογιστές και τα τηλέφωνά μου.

Αυτή τη στιγμή, βρίσκομαι προφυλακισμένος στη φυλακή του Villepinte. Είμαι σε καλή κατάσταση, είμαι μια χαρά, παρότι μου λείπουν πολύ οι αγαπημένοι μου άνθρωποι.

Λογικό, είναι φυλακή, και είναι κάτι που πρέπει να υπολογίζεις όταν είσαι εχθρός αυτής της κοινωνίας.

Εδώ πέρα, η δυσκολότερη στιγμή είναι όταν γυρνάμε απ’ τον προαυλισμό. Η πόρτα κλείνει και μένουμε μέσα μέχρι την επόμενη μέρα. Γυρνώ όμως στο παράθυρο και ατενίζω έξω. Γνωρίζω πως κάπου εκεί έξω άλλα συντρόφια συνεχίζουν τον αγώνα.

Μόλις λάβω περαιτέρω πληροφορίες για τη συγκεκριμένη υπόθεση, θα γράψω περισσότερα (δεν έχω και πολλά άλλα πράγματα να κάνω!).

Η σκέψη μου ταξιδεύει στις αναρχικές και τους αναρχικούς που βρίσκονται αιχμάλωτοι παντού ανά τον κόσμο: στον Damien (στη φυλακή του Draguignan), στον Alfredo, στην Anna, στον Juan, στον Toby, στον Γιάννη Μιχαηλίδη που βρίσκεται σε απεργία πείνας… σε όλες και όλους εσάς εκεί έξω!

Αλληλεγγύη σημαίνει επίθεση!

Ζήτω η αναρχία!

Ivan

15/6/2022

Πηγή: Dark Nights

Δεύτερο γράμμα του Ivan, από τη φυλακή του Villepinte

Ακολουθεί το δεύτερο γράμμα του αναρχικού Ivan Alocco, ο οποίος συνελήφθη στις 11 Ιουνίου και βρίσκεται προφυλακισμένος στη φυλακή του Villepinte, στη Γαλλία.

Να σπάσουμε την απομόνωση! Για την άμεση επαναστατική αλληλεγγύη με τον Ivan και όλους τους έγκλειστους αναρχικούς και αναρχικές!

Γράφω για να μοιραστώ ορισμένες σκέψεις και μερικές ενημερώσεις.

Θα ήθελα να ξεκινήσω με κάτι που αποτυπώνει γλαφυρά τις μεθοδεύσεις του δικαστικού συστήματος.

Λίγες μέρες μετά τη σύλληψή μου, η εισαγγελέας που διέταξε την έρευνα, η Stéphanie Lahaye, έστειλε δυο μπάτσους της Αντιτρομοκρατικής (SDAT), μαζί με υπάλληλο της δικαστικής αστυνομίας ονόματι “RIO 1237232” (που, όπως τα μηχανήματα, έχει αριθμό αντί για όνομα), για να ανακρίνουν την κόρη μου και τη μητέρα της. Υπάκουοι στις εντολές, οι ανακριτές της κρατικής δικαιοσύνης προσπάθησαν ν’ ασκήσουν πίεση σε ένα 12χρονο κορίτσι. Αφότου την ανάγκασαν να περιμένει στο προαύλιο του τοπικού αστυνομικού τμήματος ενόσω ανακρινόταν η μητέρα της, έμαθα πως πήγαν να την ανακρίνουν μόνη της. Προφανώς η μητέρα της αρνήθηκε να την αφήσει.

Μια τυπική, κοινότυπη διαδικασία, μια αναγκαία κίνηση για να μάθουν την αλήθεια, όπως ισχυρίζονται δικαστές και μπάτσοι. Κατά τη δική μου γνώμη, ένα μέσο για να προσπαθήσουν να σπείρουν τον φόβο. Μια προειδοποίηση στους αγαπημένους μου ανθρώπους, αλλά και σε όλους/ες, καθώς, στην ανακριτική λογική της Δικαιοσύνης, οι άνθρωποι που βρίσκονται στο πλευρό ενός αναρχικού που κατηγορείται για άμεση δράση είναι και αυτοί ύποπτοι και πρέπει να δέχονται παρενοχλήσεις.

Κατά κάποιον τρόπο, αυτή είναι η ίδια λογική που επιστρατεύτηκε και εναντίον μου. Καθώς η ίδια υπάλληλος της δικαστικής αστυνομίας με ανέκρινε ενώ βρισκόμουν υπό κράτηση, με ρώτησε για τη στήριξή μου προς αιχμάλωτους αναρχικούς/ές, στη Γαλλία και σε άλλες χώρες. Με ρώτησε για τα γράμματα και τα χρήματα που περιστασιακά τους έστελνα. Φυσικά, συχνά έστελνα γράμματα σε πολλά έγκλειστα συντρόφια, και έβαζα τα δυνατά μου να τους εκφράζω την αλληλεγγύη μου. Αυτό διότι είναι αναρχικές/οί, καθώς και επειδή είμαι πεπεισμένος για την ορθότητα και την αναγκαιότητα των δράσεων για τις οποίες κατηγορούνται μερικοί εξ αυτών.

Θεωρώ θεμελιώδη την αλληλεγγύη, με κάθε μέσο, προς τα συντρόφια που βάλλονται απ’ την καταστολή. Το να αποφεύγουμε την ανοιχτή έκφραση της αλληλεγγύης μας, υπό τον φόβο πως θα διαχυθεί η καταστολή, θα σήμαινε πως παίζουμε το παιχνίδι της Δικαιοσύνης, πως αποδεχόμαστε τη λογική της. Μια λογική που μας θέλει να υποχωρούμε όλο και περισσότερο, μέχρις ότου να παρατήσουμε, ή σχεδόν να παρατήσουμε μόνους τους έγκλειστους επαναστάτες και επαναστάτριες.

Ας έρθουμε όμως τώρα στα γεγονότα για τα οποία βρίσκομαι προς το παρόν προφυλακισμένος. Ακολουθεί η λίστα των εμπρησμών:

• 22 Ιανουαρίου 2022, ένα αμάξι της Enedis (στο Παρίσι) και ένα αμάξι της SFR (στο Μοντρέιγ)
• 20 Φεβρουαρίου, ένα αμάξι της Est Républicain (στο Μοντρέιγ)
• 4 Μαρτίου, ένα αμάξι με διπλωματικές πινακίδες και μια Aston Martin (στο Παρίσι)
• 24 Απριλίου, ένα αμάξι της Enedis (στο Παρίσι)
• 11 Ιουνίου, ένα αμάξι με διπλωματικές πινακίδες (στο Παρίσι)

Όπως ανέφερα και στο πρώτο μου γράμμα, βρίσκομαι επίσης υπό καθεστώς “témoin assisté” (μια κατάσταση μεταξύ απλού μάρτυρα και κατηγορουμένου) για μια άλλη έρευνα, η οποία ξεκίνησε απ’ τη δικαστική αστυνομία του Παρισίου. Η συγκεκριμένη επικεντρώνεται σε 54 εμπρησμούς οχημάτων, οι οποίοι ανελήφθησαν από αναρχικούς/ές, στο χρονικό διάστημα μεταξύ 2017 και 2021. Δε γνωρίζω περισσότερα για το συγκεκριμένο κομμάτι της έρευνας.

Στη λίστα αυτή βρίσκονται αμάξια ξένων κρατικών θεσμών (ή των υψηλόβαθμων λειτουργών τους), σε πλούσιες γειτονιές του Παρισίου. Εμπρησμοί που δείχνουν μια “έτσι-κι-έτσι” εικόνα της Γαλλίας στα μάτια των διπλωματικών σωμάτων των διεθνών ετέρων της. Όσον αφορά εμένα (και γνωρίζω πως δεν είμαι ο μόνος), θεωρώ πως όλα τα κράτη είναι άμεσα υπεύθυνα για τους πολέμους, την εκμετάλλευση και την καταστολή που βιώνουν δισεκατομμύρια άνθρωποι. Μπορούμε να δούμε τις φωτιές αυτές ως μια μικρή επιστροφή πυρών. Αναμένοντας τα καλύτερα.

Υπάρχουν επίσης οχήματα πλουσίων και μεγαλοεταιρειών, απ’ τον ενεργειακό τομέα για παράδειγμα (όπως της Enedis, θυγατρική της EDF). Εταιρείες οι οποίες, με την πρόφαση της “ενεργειακής αυτονομίας”, προκαλούν τους πυρηνικούς κινδύνους του σήμερα, και τις πιθανές πυρηνικές καταστροφές του αύριο. Υπάρχουν εταιρείες που μας κάνουν πλύση εγκεφάλου προπαγανδίζοντας τις καπιταλιστικές και κρατικές αξίες (όπως η εφημερίδα l’Est Républicain), ή που μας παγιδεύουν στον ψηφιακό ιστό της αράχνης (όπως η SFR).

Κάθε μία από τις δράσεις αυτές έχει επεξηγηθεί μέσω ανάληψης ευθύνης, και δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Από την πλευρά μου, μπορώ μονάχα να στηρίξω ολόκαρδα την πρακτική της καταστρεπτικής άμεσης δράσης. Στηρίζω την επιλογή των στόχων τέτοιων επιθέσεων, τα κίνητρά τους, καθώς και το γεγονός πως αναλαμβάνεται ανοιχτά η ευθύνη τους ως συνεισφορά στον αναρχικό αγώνα ενάντια στο κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα. Το ίδιο και σε σχέση με την πρακτική της διεθνιστικής αλληλεγγύης προς τους αιχμάλωτους αναρχικούς/ές, η οποία συχνά εκφράζεται μέσω αντίστοιχων δράσεων.

Σχετικά με τις ενημερώσεις:

Στις 5 Οκτωβρίου, θα βρεθώ ενώπιον του Δικαστηρίου Αποφυλάκισης και Κράτησης, το οποίο θα αποφασίσει αν θα παραταθεί η προφυλάκισή μου ή αν θα αφεθώ ελεύθερος.

Η καινούργια ανακρίτρια που έχει αναλάβει την υπόθεσή μου (καθώς η προηγούμενη μετατέθηκε) είναι η Anne Grandjean, επίσης στο δικαστήριο του Μπομπινί.

Η αλληλογραφία μου (εισερχόμενη και εξερχόμενη) είναι μονίμως μπλοκαρισμένη από τις 19 Ιουλίου. Φαίνεται πως πρόκειται να ξεμπλοκαριστεί σύντομα (θετικό, αν λάβει κανείς υπόψιν την αργοπορία της δικαστικής γραφειοκρατίας). Σε κάθε περίπτωση, μόλις μπορέσω να παραλάβω τα γράμματα, θα προσπαθήσω να απαντήσω σε κάθε άτομο που μου έγραψε, και το οποίο ευχαριστώ προκαταβολικά.

Η δικογραφία βρίσκεται στο αρχείο της υπηρεσίας της φυλακής, οπότε θα έχω τη δυνατότητα (λαμβάνοντας πάντα υπόψιν τους αργούς ρυθμούς της γραφειοκρατίας της φυλακής) να γνωρίζω λίγο περισσότερα πράγματα για τους ισχυρισμούς των μπάτσων.

Τις εγκάρδιες ευχαριστίες μου στα αγαπημένα μου πρόσωπα, στα συντρόφια του Anarchist Bure Cross, στο Αντικατασταλτικό Ταμείο των Δυτικών Άλπεων (επίσης και για την ευγενική τους οικονομική υποστήριξη). Και σε όλους και όλες εσάς που μου στείλατε γράμματα!

Κλείνω το μάτι σε εκείνες και εκείνους που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους μέσω δράσεων, όπως το όμορφο πανό στο Bure και εκείνο κοντά στο Caen, τα πλακάτ στην τερματική γραμμή του Γύρου της Γαλλίας, ο εμπρησμός ενός βαν της Vinci στο l’Hay-les-Roses, ενός αμαξιού της εταιρείας τηλεπικοινωνιών Cosmote στην Αθήνα, μιας κεραίας τηλεπικοινωνιών στη Βαρκελώνη, και η καταστροφή κεραιών στο Gers. Σας ευχαριστώ!

Μια αδερφική αγκαλιά στους συντρόφους και τις συντρόφισσες που βρίσκονται έγκλειστες στις φυλακές όλου του κόσμου, και ιδιαίτερα στον Alfredo, ο οποίος μάχεται ενάντια στο καθεστώς 41-bis.

Ζήτω η αναρχία!

Ivan

Villepinte, 25 Σεπτέμβρη 2022

Για να στείλετε γράμματα:

Ivan Alocco

n. d’écrou 46355

M. A. de Villepinte

40, avenue Vauban

93420 – Villepinte

France

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση