Νέα ημερομηνία για την προφορική δίκη κατά της συντρόφισσας Mónica και του συντρόφου Francisco
Κατηγορούμενοι για αποστολή εκρηκτικών δεμάτων κατά του πρώην Υπουργού Εσωτερικών, Rodrigo Hinzpeter, και κατά του 58ου Αστυνομικού Τμήματος, καθώς και για τη βομβιστική επίθεση στο κτίριο της Tanica, η συντρόφισσα Mónica Caballero και ο σύντροφος Francisco Solar βρίσκονται υπόδικοι γι’ αυτές τις ενέργειες.
Μολονότι η δίκη είχε αρχικά προγραμματιστεί για τις 19 Μαΐου 2023, κατόπιν αιτήματος της υπεράσπισης, κατέστη δυνατό να προγραμματιστεί εκ νέου για τις 18 Ιουλίου 2023.
Συνενοχή με όσες κι όσους επιτίθενται στους κυρίαρχους και τους καταπιεστές!
19 Μάη 2023 είναι η ημερομηνία όπου ορίστηκε η έναρξη της δίκης κατά της συντρόφισσας Mónica Caballero και του συντρόφου Francisco Solar, οι οποίοι κατηγορούνται για διάφορες επιθέσεις στην εξουσία και τους κυρίαρχους. Καλούμε σε διάχυση της αναρχικής αλληλεγγύης ενόψει αυτής της νέας δικαστικής διαπόμπευσης την οποία θα αντιμετωπίσουν τα συντρόφια.
Στις 14 Μάρτη 2023, ξεκινά μια σειρά ακροάσεων στα πλαίσια της λεγόμενης προετοιμασίας της προφορικής δικαστικής εξέτασης της αναρχικής συντρόφισσας Monica Caballero και του αναρχικού συντρόφου Francisco Solar. Κατά τη διαδικασία αυτή, η οποία εκτιμούμε πως θα διαρκέσει έναν μήνα, θα αποφασιστεί ποια στοιχεία θα συμπεριληφθούν στη δίκη και ποια όχι.
Τα συντρόφια από τη φυλακή του Σαν Μιγκέλ και της Ρανκάγουα θα μεταφερθούν στον χώρο του δικαστηρίου για την πρώτη ακρόαση, ενώ, από εκεί και έπειτα, θα παρακολουθούν τη δικαστική εξέταση μέσω τηλεματικής.
Σ’ αυτό το επόμενο βήμα της δικαστικής διαδικασίας, παραμένει πιο αναγκαίο από ποτέ ν’ αφήσουμε κατά μέρος τις φλυαρίες θυματοποίησης, και ν’ ανοίξουμε διάλογο για τη δικαίωση και την ορθότητα της πολιτικής βίας σε κάθε επίπεδο, όχι μέσω χειροκροτημάτων απ’ τον καναπέ, αλλά μέσω της αρραγούς στήριξης και αλληλεγγύης όσων έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με τη δικαιοσύνη για τέτοιες ενέργειες.
Δίχως καθόλου χώρο για αδιαφορία: Αλληλεγγύη και συνενοχή με όσες και όσους επιτίθενται στους ισχυρούς και στους καταπιεστές!
Mónica και Francisco στους δρόμους!
Οι αναρχικοί/ές και ανατρεπτικοί/ές κρατούμενοι/ες στους δρόμους!
Δημόσια ανακοίνωση αναρχικών, αντιεξουσιαστών ανατρεπτικών, αντισπισιστριών και αναρχοφεμινιστριών μηδενιστριών σχετικά με την παρούσα κατάσταση του συντρόφου Alfredo Cospito στις ιταλικές φασιστικές φυλακές, σχεδόν 90 μέρες απ’ όταν ξεκίνησε την απεργία πείνας.
Ως συντρόφισσες και σύντροφοι που σχετιζόμαστε με τον αναρχικό αγώνα ενάντια στις φυλακές, την κοινωνία-φυλακή και το σύστημα κυριαρχίας, εκφράζουμε μέσα απ’ αυτές τις αράδες την ακλόνητη αλληλεγγύη μας προς τον σύντροφο Alfredo Cospito, αιχμάλωτος του ιταλικού κράτους στη φυλακή του Μπανκάλι, στο Σάσσαρι της Σαρδηνίας · ένα κέντρο εξόντωσης όπου εφαρμόζεται το αβάσταχτο καθεστώς 41 bis, με στόχο να διαλύσει τον σύντροφο ως υποκείμενο, και να τον αποτρέψει απ’ τη διατήρηση κάθε είδους επαφής με όλα τα συντρόφια του εντός κι εκτός φυλακής.
Ο Alfredo βρίσκεται σε απεργία πείνας για σχεδόν 90 ημέρες, απαιτώντας τη λήξη του καταραμένου αυτού καθεστώτος, το οποίο απαγάγει τις συντρόφισσες και τους συντρόφους μας, βασανίζοντάς τους με την απομόνωση ούτως ώστε είτε να ρουφιανέψουν και να ομολογήσουν, είτε να πεθάνουν · μόνο σ’ αυτές τις δύο περιπτώσεις τίθεται σε εφαρμογή το 41 bis.
Ως συντρόφισσες και σύντροφοι με πολιτική συγγένεια, καταδικάζουμε το βασανιστήριο που υφίσταται ο Alfredo και άλλα συντρόφια μας · είναι γνωστό πως διατηρούμε μιαν αστείρευτη δέσμευση να ρίξουμε το σύστημα κυριαρχίας, μια δέσμευση που δε σταματά ούτε με βασανιστήρια, ούτε με φυλακές, ούτε ακόμη και με τον θάνατο, και να γιατί ο Alfredo ρισκάρει τη ζωή του με αποφασιστικότητα και δίχως κανέναν δισταγμό.
Από την περιοχή που καταλαμβάνεται απ’ το χιλιάνικο αποικιοκρατικό κράτος, αλλά και από διάφορες περιοχές της Abya Yala, δηλώνουμε πως ο αγώνας του συντρόφου μας είναι και δικός μας αγώνας, και πως οι συνέπειες μιας κακής έκβασης σε αυτόν θα γίνουν ορατές και αισθητές παντού.
Οι εχθροί μας, το κράτος κι οι δεσμοφύλακες, γνωρίζουν πως τα σύνορα είναι γι’ αυτούς, όχι για εμάς, και πως οι απαντήσεις μας δε θα περάσουν απαρατήρητες αν πάρουν έναν ακόμη από εμάς.
Ως αναρχικοί/ές, μηδενιστές/ριες και ανατρεπτικοί/ές, γνωρίζουμε πως θα βρισκόμαστε πάντα σε σύγκρουση, μια ιστορική και διαρκή σύγκρουση, εντός της οποίας η ζωή και ο θάνατος απαντώνται μονίμως στον δίχως όρους αγώνα για την καταστροφή ολόκληρου του πολιτισμού που μας επιβάλλεται απ’ την εξουσία κι απ’ τις σχέσεις κυριαρχίας.
Σύντροφε Alfredo Cospito, το ξέρουμε πως αυτά τα λόγια δε θα τ’ αφήσουν να φτάσουν σε ‘σένα · παρ’ όλα αυτά, σου εκφράζουμε πως είμαστε μαζί σου έστω κι από απόσταση, και πως ο αγώνας σου -όπως και τόσων άλλων- είναι και θα είναι παρών στην καθημερινή δράση μας.
Θάνατος στην κοινωνία-φυλακή και σε όλα τα κράτη και τους θεσμούς που τα στηρίζουν.
Απαιτούμε τη λήξη του 41 bis για τον Alfredo Cospito, καθώς και της απομόνωσης όλων των συντροφισσών και των συντρόφων μας που βρίσκονται αιχμάλωτοι σε φυλακές ανά τον κόσμο.
Σας καλούμε να δείξετε με όλα τα μέσα την αλληλεγγύη σας για τον Alfredo. Αναρχικοί, αντιεξουσιαστές και αντισπισιστές μηδενιστές κρατούμενοι και κρατούμενες, έξω απ’ τις φυλακές τώρα!
Τέλος στο καθεστώς 41 bis!
Τέλος στην απομόνωση εντός φυλακών!
Αναρχικοί, ανατρεπτικοί και αντισπισιστές κρατούμενοι και κρατούμενες, στους δρόμους τώρα!
– Εταιρική φυλακή La Gonzalina, στη Ρανκάγουα:
Marcelo Villarroel Sepúlveda.
Juan Aliste Vega.
Joaquin García Chancks.
Francisco Solar Domínguez.
Aldo Hernandez.
– Γυναικεία φυλακή Σαν Μιγκέλ, στο Σαντιάγο:
Mónica Caballero Sepúlveda.
Itamar Diaz.
Bélgica Toro Coleman.
– Εταιρική φυλακή Santiago 1:
Nicolas Melendez.
Rodolfo Olivares.
Diego Rivas.
Lucas Hernandez.
Abraham Astorga.
Javier Reyes.
Roman Zapata.
Tomás González Quezada.
– Red Solidaria Antikarcelaria con Juan y Marcelo (RSAJM).
– D-Linkir banda.
– Ciclo de Cine Anticarcelario Libertario.
– Revista Tiempo de Luchar (RSAJM).
– Red traductora de contrainformación Contra Info.espiv.net
– Buscando la kalle informativo de presxs subversivxs y anarquistas.
– Espacio Fénix.
– Boletin La Bomba.
– Coordinadora 18 de Octubre.
– Editorial Memoria Negra.
– Publicacion Refractario.
– Revista Anarquista Internacional Kalinov Most.
– Periodico Tinta de Fuga.
– Programa Recupera Tu Vida.
– Radio 31 de Enero.
– MapuAwka Contrainformación.
– Medio Libre La Zarzamora.
– Furia Anarcofeminista. Lima.
– Puntada con Hilo, comunicaciones lesbofeministas autónomas.
– Resistencia Dignidad.
– Jornadas Antifascistas.
– Asamblea Anarquista del Bio Bio.
– Red internacional por la libertad de los presos políticos del mundo y justicia por nuestros mártires.
– Taller Muerdago.
– Viejo Ted.
– Dagaz Bs. As. Argentina.
– Desborde Ediciones.
– Mundano Metralla.
– Festival de cine Anarquista Buenos Aires.
– Espacio Casa La Gomera Bs. As. Argentina.
– Loreone del Krimen.
– Programa Kontrababylon.
– Negras Tormentas.
– Radio 8 de octubre. Costa Rica.
– Laboratorio Popular de Medios Libres.
“Το κατεπείγον απαιτεί δύναμη: Να βγάλουμε τον Alfredo Cospito από την απομόνωση”
Μετάφραση της δήλωσης αλληλεγγύης του αναρχικού συντρόφου Francisco Solar (Χιλή) προς τον αναρχικό σύντροφο και απεργό πείνας από 20/10 Alfredo Cospito (Ιταλία).
Η απεργία πείνας, ως εργαλείο αγώνα, είναι το τελευταίο εφόδιο που έχει ο/η κρατούμενος/η για να καταπολεμήσει την ασφυκτική ζωή στη φυλακή. Είναι ένα ακραίο μέτρο, όπου το σώμα τοποθετείται ως η εσχάτη πολεμική τάφρος. Το κατεπείγον καθορίζει την απόφαση να διεξαχθεί ένας αγώνας με αυτά τα χαρακτηριστικά. Μια επείγουσα ανάγκη που, χωρίς αμφιβολία, διαφαίνεται σήμερα στην κατάσταση του συντρόφου Alfredo Cοspito, τον οποίο η Εξουσία προσπαθεί να φιμώσει μέσω της στυγνής απομόνωσης.
[Η Εξουσία] Αντιλήφθηκε τις ενέργειές του ως σκληρά χτυπήματα που, αν επαναλαμβάνονταν και πολλαπλασιάζονταν, θα έθεταν σε κίνδυνο την επιβαλλόμενη τάξη. Είδε στα γραπτά και τις προτάσεις του σημαντικές συνεισφορές σε ανατρεπτικές ιδέες και πρακτικές που αποτελούν κίνδυνο για κάθε έκφρασή της.
Και δεν έχει άδικο.
Για αυτούς τους λόγους αποφάσισαν να εφαρμόσουν το καθεστώς 41bis στον Alfredo. Όντας αντιμέτωποι/ες με αυτήν την επίθεση, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να απαντήσουμε δυναμικά, αποφασιστικά, έχοντας ξεκάθαρο ότι αυτός είναι ένας αγώνας τόσο για τον Alfredo όσο και για όλους/ες εμάς που στεκόμαστε ενάντια στην Εξουσία. Κατανοώντας τη σημασία αυτής καθεαυτής της μάχης, βλέποντάς την ως ευκαιρία ενίσχυσης των δεσμών και της συνενοχής στο διεθνιστικό πεδίο δράσης.
Δεν είναι ώρα για προβληματισμό ή συζήτηση. Είναι καιρός για πόλεμο, για βίαιη αναταραχή, για να δώσουμε ζωή και να ενισχύσουμε την επαναστατική αλληλεγγύη που είναι μέρος του πρακτικού μας οπλοστασίου, το οποίο ξέρουμε να χρησιμοποιούμε.
Ας γαλουχήσουμε τους/ις εαυτούς/ές μας από τις προηγούμενες εμπειρίες μας, ώστε να πάρουμε το καλύτερο δυνατό από αυτό που είναι δικό μας και ας σπάσουμε αυτή την κανονικότητα των πολιτών με δυνατά χτυπήματα που αποδεικνύουν τον κίνδυνο της άναρχης/χαοτικής αλληλεγγύης.
Ας αφήσουμε στην άκρη τις θυματοποιητικές ομιλίες και ας επιτεθούμε στην Εξουσία όπου κι αν βρίσκεται, αφού μόνο έτσι θα καταφέρουμε να βγάλουμε τον Alfredo από την απομόνωση και να τελειώσουμε το 41bis. Και όσο πιο σφοδρές θα είναι αυτές οι επιθέσεις, ο αντίκτυπός τους θα είναι μεγαλύτερος και, ως εκ τούτου, θα αυξηθεί η προοπτική για συγκρούσεις και αναταραχές, κάτι που σίγουρα θα ενισχύσει τις εκφράσεις της αναρχικής αλληλεγγύης.
Να βγάλουμε τον Alfredo Cospito από την απομόνωση!
Το ότι κάθε μητρόπολη πληρεί όλα τα κριτήρια ενός πανοπτικού, ε λοιπόν, δεν είναι δα και κάτι το πρωτάκουστο. Το ερώτημα είναι το εξής: Ποια πόλη έχει τη μεγαλύτερη πυκνότητα τεχνολογίας επιτήρησης στη διάθεσή της, και πόσο εντατικά τη χρησιμοποιεί;
Συνεπώς, είναι προφανές πως οι ιδέες του Όργουελ για μια πλήρως επιτηρούμενη κοινωνία ήταν ακριβείς, αλλά όχι στη διάσταση που τις φανταζόταν, ή με τα ίδια θεμέλια. Συγκεκριμένα, δεν είναι αναγκαία μια δικτατορία -που για εκείνον θ’ αποτελούσε θεμέλιο λίθο της απόλυτης επιτήρησης- για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Άρα, η απόλυτη επιτήρηση δεν αποτελεί έκφραση κάποιου μεμονωμένου (υπο)συστήματος του καπιταλισμού, αλλά είναι εγγενής στην πολιτική του διαχείριση και διάρθρωση, που ακούει στο όνομα “Κράτος”. Είναι λοιπόν επίπλαστος ο διαχωρισμός που ορίζει πως η απόλυτη επιτήρηση είναι προϊόν κάποιου πιο “αυταρχικού” συστήματος. Ένας τέτοιος τρόπος σκέψης θρέφει μονάχα την επιθυμία και την ιδεολογία ότι αν το κράτος έπεφτε σε καλύτερα χέρια, θα μπορούσε να έχει πιο φιλικό προσωπείο. Το είδαμε αυτό και στον διάλογο σχετικά με τον κορωνοϊό, όπου αριστερές ομάδες, καθώς και μερικοί αναρχικοί/ές, αντιλήφθηκαν την απειλή της καταστολής, την επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας, την καραντίνα κλπ., ως τα πρώτα βήματα μιας φασιστικής εξέλιξης, και δε θέλουν να καταλάβουν πως το κράτος -ασχέτως ποιο είναι, είτε δημοκρατικό, είτε οτιδήποτε άλλο- πάντα είναι φορέας τέτοιων μηχανισμών και εξουσιών (έχοντας το μονοπώλιο), ώστε να εγγυηθεί την επιβίωσή του. Η πολιτική διάρθρωση και η οργάνωση του Κράτους παραμένει πάντα ίδια, αλλάζουν μόνο τα επί μέρους κριτήρια κι οι ιδεολογίες των πολιτικών δυνάμεων που καταλαμβάνουν την εξουσία, οπότε δεν πρέπει πλέον να υποπέφτουμε σε επίπλαστους διαχωρισμούς. Το Κράτος, ιστορικά, έχει χρησιμοποιήσει κάθε μέσο που είχε στη διάθεσή του για να εξασφαλίσει την ομαλή λειτουργία της μπίζνας του. Το έθνος-κράτος λοιπόν είναι η λογική συνέπεια -όπως επίσης και η ταξική κοινωνία- του καπιταλισμού, και όχι το αντίστροφο.
Θεωρούμε σημαντικό να το επαναλάβουμε, καθώς ποτέ δεν κουραζόμαστε να θέλουμε να κατανοήσουμε τα θεμέλια του κράτους και του καπιταλισμού, προκειμένου να έχουμε τη δυνατότητα να τα καταστρέψουμε με υλικούς όρους. Υπάρχουν τόσα και τόσα χαζά ιστορικά παραδείγματα που μας δείχνουν τι δρόμους παίρνουμε όταν αυτό δεν είναι ξεκάθαρο εξ αρχής.
Τώρα, στην υπόθεση της Mónica και του Francisco
Στις 24 Ιούλη (του 2020), η Mónica Caballero και ο Francisco Solar συνελήφθησαν στη Χιλή. Έχουμε αναφερθεί εκτενώς στην προανάκρισή τους, η οποία είχε ζωντανή μετάδοση στην τηλεόραση. Η προανακριτική τους εξέταση επ’ ουδενί δεν μπορεί να συγκριθεί με αντίστοιχες στη Γερμανία ή σε άλλες χώρες της Ε.Ε. Αν σκεφτούμε το γεγονός πως μια τέτοια δικαστική διαδικασία εδώ θα διαρκούσε σχεδόν 10 λεπτά, ίσα να ξεκαθαριστεί αν το άτομο που κατηγορείται θα προφυλακιστεί -διότι, για παράδειγμα, υπάρχει ρίσκο να αποδράσει ή να έχει οργανώσει κάποια συνωμοσία-, στη Χιλή τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Δε μας είναι σαφές αν υπάρχει πάντα ζωντανή μετάδοση στην τηλεόραση, ή αν αυτό συνέβαινε λόγω των μέτρων για τον Covid.
Εν συντομία, θα θέλαμε να σας πούμε ποιοι είναι η Mónica και ο Francisco. Η Monica και ο Francisco είναι δύο αναρχικοί που συνελήφθησαν από κοινού στη Χιλή το 2010, κατηγορούμενοι πως έχουν διαπράξει διάφορες βομβιστικές επιθέσεις. Η υπόθεση έγινε γνωστή ως “Υπόθεση Βόμβες”, στην οποία κατηγορούνταν καμιά δωδεκαριά άνθρωποι. Και οι δύο αποφυλακίστηκαν έπειτα από οκτώ μήνες προφυλάκισης και η υπόθεση κατέρρευσε. Το 2013, συνελήφθησαν από κοινού στη Βαρκελώνη και καταδικάστηκαν σε 12 χρόνια κάθειρξης -τα οποία έπειτα μειώθηκαν σε 4 χρόνια και 6 μήνες- κατηγορούμενοι για τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού στον καθεδρικό ναό “El Pilar” στη Σαραγόσα, ο οποίος και εξερράγη. Έπειτα από 3 χρόνια και 6 μήνες, εκδόθηκαν στη Χιλή, ενώ έλαβαν και απαγόρευση εισόδου στην Ισπανία για τα επόμενα οκτώ χρόνια.
Για να πάρετε μια εικόνα, θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε τι συνέβη στα πλαίσια της παρούσας κράτησης.
Όπως εν συντομία αναφέρθηκε ήδη, η Mónica και ο Francisco συνελήφθησαν στις 24 Ιουλίου, και στις 26 Ιουλίου ξεκίνησε η προανακριτική εξέταση, η οποία διήρκεσε σχεδόν 4 ώρες. Οι άνθρωποι που ήταν παρόντες ή εκπροσωπούσαν διάφορους θεσμούς και βρίσκονταν εκεί ως ενάγοντες ήταν: ο πρόεδρος, η εισαγγελία, το Υπουργείο Εσωτερικών, το Χιλιάνικο Ταχυδρομείο, το Δημαρχείο του Σαντιάγο της Χιλής, ενώ επίσης παρευρίσκονταν και οι συνήγοροι των δύο κατηγορουμένων.
Ο πρόεδρος ξεκίνησε ρωτώντας αν κατά τη σύλληψη τους ασκήθηκε βία ή όχι. Και οι δύο απάντησαν πως τους έριξαν στο έδαφος αλλά δεν ασκήθηκε βία, τους ανακοινώθηκε ο λόγος της σύλληψής τους και τους επιδείχθηκε το ένταλμα. Έγινε αμέσως έρευνα στα διαμερίσματά τους. Αυτό είναι το μόνο σημείο στο οποίο μίλησαν η Mónica και ο Francisco.
Η εισαγγελία εξήγησε με λεπτομέρειες για τι κατηγορούνται οι δυο τους.
Στις 25 Ιουλίου 2019, ένα δέμα-βόμβα έφτασε στο αστυνομικό τμήμα της Huechuraba, το οποίο το έφερε ένας ταχυδρόμος. Αυτό εξερράγη στο γραφείο ενός υπαλλήλου, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό δύο μπάτσων, τον ελαφρύτερο τραυματισμό ακόμα ενός, και τον ελαφρύ τραυματισμό άλλων πέντε. Αυτό που μας εξέπληξε ήταν ότι εκείνη τη στιγμή έδειξαν τα ονόματα και τις φωτογραφίες όλων των μπάτσων που πλήχθηκαν απ’ την επίθεση. Έπειτα η εισαγγελία ξεκίνησε να δείχνει βιντεοληπτικό υλικό από διαφορετικά σημεία μια μέρα πριν, όπου ισχυρίζονται πως φαίνεται ο ένας κατηγορούμενος να αφήνει δυο δέματα στο ταχυδρομείο. Περιγράφηκαν τα ρούχα και το προφίλ της κίνησής του, όπως προέκυψε απ’ τους πολλούς ταρίφες που είχε χρησιμοποιήσει. Όλες οι πινακίδες κυκλοφορίας, τα ονόματα, οι διαδρομές που ακολούθησαν και οι ανάλογες τιμές που πληρώθηκαν συνυπολογίστηκαν, και αναφέρθηκε επιπλέον πως όλοι οι οδηγοί των ταξί ανακρίθηκαν ως μάρτυρες.
Καθώς στο δέμα που εξερράγη δεν καταστράφηκε το γραμματόσημο, μπορούσε να ανιχνευθεί γρήγορα το από πού και πότε στάλθηκε ο φάκελος. Το όνομα του αποστολέα λέγαται πως ήταν το όνομα κάποιου μπάτσου. Αυτός είναι και ο λόγος που η μία εκ των κατηγοριών είναι η πλαστοπροσωπία. Έγινε επίσης σύγκριση γραφικού χαρακτήρα, και είπαν πως υπάρχει θετική ταύτιση με τον γραφικό χαρακτήρα του Francisco.
Σε ένα βίντεο, ισχυρίζονται πως μπαίνει σε ένα ταξί και πηγαίνει προς την πόλη. Ο οδηγός του ταξί εντοπίστηκε και έδωσε την περιγραφή του κατηγορουμένου. Επειδή ο συγκεκριμένος ταρίφας οδηγεί πάντα με Google Maps, όλες οι διαδρομές ήταν αποθηκευμένες. Σε ένα βίντεο υποτίθεται πως φαίνεται ν’ αλλάζει ρούχα και να προχωρά κρατώντας μια τσάντα. Εν συνεχεία, αναζητήθηκαν τα ρούχα, και λένε πως βρέθηκαν σε έναν κάδο απορριμάτων στις 28 Ιουλίου 2019. Οι εργαζόμενοι που μαζεύουν τα απορρίματα, καθώς και κάποιοι γείτονες, διαβεβαίωσαν πως ο συγκεκριμένος κάδος δεν αδειάζει ποτέ. Εκεί βρέθηκε και ένα καπέλο, το οποίο επίσης φαίνεται στις κάμερες του ταχυδρομείου, ενώ σε αυτό βρέθηκε αρσενικό DNA, όπως επίσης και στα υπόλοιπα ρούχα, τα οποία όμως είχαν και διαφορετικά δείγματα DNA.
Την ίδια μέρα, στάλθηκε ένα επιπλέον δέμα-βόμβα στον πρώην Υπουργό Εσωτερικών, το οποίο πέρασε από ακτίνες-Χ και μεταφέρθηκε στην υποδοχή. Εξουδετερώθηκε, και υποτίθεται πως πάνω του εντοπίστηκε δείγμα DNA του Francisco.
Όπως εισηγήθηκε η εισαγγελία, η δεύτερη δράση έλαβε χώρα στις 27 Φεβρουαρίου 2020 · δύο βόμβες τοποθετήθηκαν σε ένα πάρκο και εξερράγησαν με χρονοκαθυστέρηση. Και οι δυο τους κατηγορούνται πως ενεργοποίησαν τη βόμβα αυτή ώστε να προσελκύσουν την αστυνομία, με σκοπό μια δεύτερη βόμβα -η οποία επρόκειτο να εκραγεί 25 λεπτά αργότερα- να σκοτώσει μπάτσους. Αυτό προκύπτει και από την ανάληψη ευθύνης για τη συγκεκριμένη ενέργεια.
Τώρα, όπως περιγράφηκε και πιο πάνω, ταρίφες δέχονται ερωτήσεις, αμέτρητες καταγραφές καμερών αναλύονται, και προφίλ κίνησης χαρτογραφούνται. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς κινείται η αστυνομική έρευνα. Η Mónica, για παράδειγμα, κατηγορείται πως έχει κάνει τέσσερα προειδοποιητικά τηλεφωνήματα για τις βόμβες. Όμως, σύμφωνα με την αστυνομία, δε γινόταν να έχουν κάποια άμεση αντίδραση έπειτα απ’ τα συγκεκριμένα τηλεφωνήματα, καθώς οι πληροφορίες που δίνονταν δεν ήταν επαρκείς. Εν πάσει περιπτώσει, ισχυρίζονται πως αυτά τα τηλεφωνήματα γίνονταν απ’ το ίδιο κινητό, και πως το σήμα του λαμβανόταν απ’ την ίδια κεραία τηλεπικοινωνιών, που έχει εμβέλεια 1400 μέτρα. Λένε επίσης πως έχουν αμέτρητες καταγραφές από κάμερες όπου φαίνεται αυτή. Σύμφωνα με την εισαγγελία, αν κάποιες στιγμές δεν ήταν ορατή, ερευνούσαν σε ποιο λεωφορείο επιβιβαζόταν και πόσο μακριά πήγαινε. Καθώς όλα τα εισιτήρια που επικυρώνονται αποθηκεύονται σε εσωτερικό μητρώο του λεωφορείου, αυτό δίνει τη δυνατότητα να εντοπιστεί το από πού αγοράστηκαν. Και έτσι υποτίθεται πως μπορούν να ανιχνεύσουν από πού μέχρι πού κινήθηκε η Mónica. Στην όλη την υπόθεση, παίζουν πρωτεύοντα ρόλο τα ρούχα των κατηγορουμένων, τα οποία ισχυρίζονται πως τα άλλαξαν αρκετές φορές. Στο κομμάτι της προανακριτικής εξέτασης, η εισαγγελία έδωσε πολλές φορές έμφαση σε αυτό, όπως επίσης και στο ότι οι κατηγορούμενοι υποτίθεται πως παράλλασσαν την εμφάνισή τους με περούκες, μουστάκια, μεταμφιέσεις (όπως π.χ. ψεύτικες κοιλιές, ψεύτικες μύτες) και make-up.
Επιπροσθέτως, ως στοιχεία παρουσιάστηκαν και οι ιστότοποι όπου δημοσιεύτηκαν οι αναλήψεις ευθύνης των συγκεκριμένων ενεργειών, ιδίως το πολύγλωσσο αναρχικό site του Contra Info, στο οποίο είχε επίσης δημοσιευτεί η δράση στην Ισπανία το 2013.
Όσον αφορά τη χρήση κινητών, έπαιξε σημαντικό ρόλο η στιγμή της αγοράς τους, καθώς η πωλήτρια στο μαγαζί έδωσε την περιγραφή ενός ατόμου το οποίο υποτίθεται πως είναι η Mónica.
Οι αρχές χρησιμοποίησαν φωτογραφίες και των δυο τους, τις οποίες βρήκαν αναρτημένες στα social media, και με τις οποίες έκαναν βιομετρικές συγκρίσεις. Σκοπός αυτού ήταν να αποδείξουν πως τα δύο άτομα που φαίνονται στις κάμερες παρακολούθησης είναι οι δύο κατηγορούμενοι. Συγκρίθηκαν η απόσταση των ματιών, οι ρυτίδες, οι ελιές, τα γενετήσια σημάδια, ουλές από piercing, το μέγεθος των αυτιών, το στόμα, η μύτη, και λοιπά χαρακτηριστικά.
Το ίδιο συνέβη και με τα tattoo, τα κοσμήματα και τα παπούτσια της Mónica, τα οποία υποτίθεται πως συμπίπτουν με το υλικό των καμερών στο μετρό, όπου φαίνεται ένα άτομο να έχει tattoo.
Στη διάρκεια των κατ’ οίκον ερευνών, βρέθηκαν ρούχα τα οποία φαίνονται και στα βίντεο.
Στη διάρκεια των ερευνών, όπου και οι δύο βρίσκονταν υπό παρακολούθηση, ψάχτηκαν επιπλέον και τα απορρίμματά τους, ώστε -μεταξύ άλλων- να ανακτηθεί DNA τους.
Έπειτα από ένα χρόνο έρευνας, η οποία τρέχει ακόμα, έχουν αναλυθεί σχεδόν 20.000 ώρες βιντεοληπτικού υλικού, και έχουν γίνει ερωτήσεις σε αμέτρητους μάρτυρες. Και οι δυο τους κατηγορούνται για απόπειρα ανθρωποκτονίας σε διάφορες περιπτώσεις, όπως επίσης και για τοποθέτηση εκρηκτικών μηχανισμών.
Ο Francisco εκτίει την ποινή του σε φυλακή υψίστης ασφαλείας, και η Mónica υπό “κανονικές” συνθήκες.
Προς το παρόν, η προφυλάκιση ορίστηκε στους έξι μήνες.
Φυσικά όμως υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσαν ν’ αναφερθούν για τις τέσσερις ώρες της προανακριτικής εξέτασης, αλλά τα οποία θα ήταν περιττά ή θα έμπαιναν σε πολλές λεπτομέρειες, όπως τα ταξί, τα εισιτήρια, ο ρουχισμός και το προφίλ κίνησης.
Για εμάς, είναι εντυπωσιακό το πώς έλαβε χώρα μια τέτοια προανακριτική εξέταση γι’ αυτήν την υπόθεση στη Χιλή, καθώς και το πόσα “στοιχεία” έχουν ήδη πέσει στο τραπέζι σε αυτό το σημείο (της δίκης). Δίχως να είμαστε -με οποιονδήποτε τρόπο- ειδικοί περί της πραγματικότητας στη Χιλή, σκεφτόμαστε πως, για διάφορους λόγους, πρόκειται για μια προσπάθεια να ξεμπερδεύουν. Τι εννοούμε με αυτό;
Λόγω των πρόσφατων συνθηκών στη Χιλή, δεδομένης της εξέγερσης που πραγματοποιείται από τον Οκτώβρη του 2019, και δεδομένης της άθλιας πολιτικής και οικονομικής κατάστασης της χώρας, θέλουν να παραδειγματίσουν και, πάνω απ’ όλα, να προβούν σε ένα προσωπικό ξακαθάρισμα λογαριασμών με τη Mónica και τον Francisco, τους οποίους δεν μπόρεσαν να κρατήσουν στη φυλακή το 2010.
Αυτές, προφανώς, είναι εικασίες και υποθέσεις που εκφράζουμε, οι οποίες όμως δε φαίνονται εξωπραγματικές. Θα συνεχίσουμε να ενημερώνουμε για τη συγκεκριμένη υπόθεση και να εκφράζουμε τις σκέψεις μας γι’ αυτήν, όπως επίσης και για άλλες υποθέσεις που σχετίζονται με την καταστολή.
Ευχόμαστε και στους δυο τους πολλή δύναμη
Λευτεριά σε όλους τους κρατούμενους/ες
Ζήτω η αναρχία
Ακολουθούν τα βίντεο απ’ την προανακριτική εξέταση: Τα πρώτα δύο είναι οι καταγραφές από την όλη διαδικασία, και το τρίτο είναι τα στοιχεία που κατέθεσε η εισαγγελία.
Ντοκυμαντέρ για την “Υπόθεση Βόμβες”: https://www.youtube.com/watch?v=WiFzI6yTTHw
