Tag Archives: ιταλία

Ιταλία: Η Anna Beniamino σταματά την απεργία πείνας (14 Δεκεμβρίου 2022)

Posted on by

Η Anna Beniamino σταματά την απεργία πείνας (Ιταλία, 14 Δεκεμβρίου 2022)

Ενημερωθήκαμε από τηλεφωνική κλήση πως το απόγευμα της Τετάρτης 14 Δεκεμβρίου η Anna σταμάτησε την απεργία πείνας που ξεκίνησε πριν 38 μέρες, στο πλευρό του Alfredo, ο οποίος βρίσκεται έγκλειστος υπό το καθεστώς 41 bis.

Στη λήξη της απεργίας πείνας, η Anna έχει χάσει 13 κιλά, με την πίεσή της να είναι στο 5 η μικρή και στο 8 η μεγάλη. Κάποιοι δείκτες στις μετρήσεις για το συκώτι της βρίσκονται έξω απ’ τα όρια που είναι αποδεκτά από άποψη υγείας. Τις τελευταίες μέρες, βρισκόταν αρκετές φορές υπό νοσηλεία από τη φυλακή, κάτι το οποίο η ίδια αρνούνταν.

Διακυβεύονται οι ζωές των αιχμάλωτων συντρόφων και συντροφισσών μας στον αγώνα αυτόν. Είναι στο χέρι όλων εμάς των αναρχικών και των επαναστατών να διασφαλίσουμε πως θα προφυλαχθούν. Αυτό σημαίνει ακόμα περισσότερα για τον Alfredo, ο οποίος βρίσκεται τώρα στην 56η ημέρα απεργίας πείνας, και του οποίου η κατάσταση γίνεται ολοένα πιο κρίσιμη ενόψει της απόφασης του Δικαστηρίου Επανεξέτασης στη Ρώμη (την 1η Δεκεμβρίου, πραγματοποιήθηκε ακρόαση στο Δικαστήριο Επανεξέτασης στη Ρώμη, στα πλαίσια της έφεσης ενάντια στο καθεστώς κράτησης 41 bis που έχει επιβληθεί στον Alfredo Cospito, για την οποία δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα επίσημη απόφαση απ’ το δικαστήριο).

Πηγή: La Nemesi

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία, Καράσκο: Ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση σε οχήματα και αποθήκη της MARR

Posted on by

Ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση σε οχήματα και αποθήκη της MARR, σε αλληλεγγύη με τον Alfredo Cospito, την Anna Beniamino, τον Juan Sorroche, τον Ivan Alocco, τον Toby Shone, τον Γιάννη Μιχαηλίδη και τους 11 Τούρκους επαναστάτες και επαναστάτριες που βρίσκονται σε απεργία πείνας (Καράσκο, Ιταλία, 26 Νοεμβρίου 2022)

Chiavari: Φωτιά σε οχήματα και αποθήκη της MARR

Το δείπνο σερβιρίστηκε, απόψε ήταν φλαμπέ.

Το Σάββατο 26 Νοεμβρίου, σερβιρίστηκε ένα ελαφρώς παραψημένο δείπνο. Πυρπολήσαμε καμιά ντουζίνα οχήματα, την αποθήκη και το σύστημα εξαερισμού της MARR στο Καράσκο (κοντά στο Chiavari, στη Λιγυρία), μια εταιρεία που κερδοσκοπεί απ’ τον διαμοιρασμό φαγητού σε κρατικές φυλακές. Τη νύχτα αυτή ήταν που τα αφεντικά της κατάπιαν ένα πικρό χάπι. Με τη χειρονομία αυτή θα θέλαμε να στείλουμε όλη μας την αλληλεγγύη στον Alfredo, ο οποίος αυτήν τη στιγμή βρίσκεται σε απεργία πείνας μέχρι τέλους λόγω του εγκλεισμού του υπό το καθεστώς 41 bis.

Προφανώς -δεδομένης της φύσης τους ως υπηρέτες, αλλά και της ανικανότητάς τους να δρουν δίχως να δέχονται εντολές από κάποιον ανώτερο- είναι αδύνατον για τους δεσμοφύλακες και τους κρατικούς φορείς να το κατανοήσουν, αλλά το καθεστώς 41 bis δε θα έχει κανένα αποτέλεσμα απέναντί μας. Εμείς δε χρειαζόμαστε κουκλοπαίκτες να κατευθύνουν τις κινήσεις μας, και αν νομίζουν πως με το να θάψουν ζωντανό τον σύντροφό μας μπορούν να σταματήσουν τις τάσεις μας, κάνουν ένα θλιβερό λάθος. Αυτό θα εξαπολύσει μονάχα περισσότερη οργή και αλληλεγγύη.

Δε θα σταματήσουμε μέχρι ο Alfredo να βγει απ’ το καθεστώς 41 bis.

Αλληλεγγύη με την Anna, τον Juan, τον Ivan και τον Toby, που μάχονται εντός των τειχών στο πλευρό του, αλληλεγγύη με τον Γιάννη Μιχαηλίδη και τους 11 Τούρκους συντρόφους και συντρόφισσες που βρίσκονται έκλειστοι απ’ το ελληνικό κράτος και διεξάγουν επίσης απεργία πείνας μέχρι τέλους.

Στεκόμαστε πλάι στα συντρόφια που πλήττονται από την επιχείρηση Diamante.

Ζήτω η Αναρχία

Πηγή: La Nemesi

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία: Σύντομη περιγραφή της προκαταρκτικής ακροαματικής διαδικασίας στη δίκη της Γένοβας κατά του Gianluca και της Evelin

Posted on by

Κατά την προκαταρκτική ακρόαση που πραγματοποιήθηκε στο δικαστήριο της Γένοβας στις 7 Δεκεμβρίου, και οι δύο κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν σε δίκη για τα εγκλήματα που τους καταλογίζονται, εξαιρουμένης της επιβαρυντικής περίστασης που τους καταλογίζεται βάσει του άρθρου 1 του Ποινικού Κώδικα. 270 bis 1 c. p.

Ως εκ τούτου, η δίκη θα ξεκινήσει με την ακρόαση φίλτρου στις 7 Μαρτίου και σύμφωνα με την τακτική διαδικασία παραπέμπονται και οι δύο με τις κατηγορίες της κατοχής και μεταφοράς εκρηκτικών υλών, απόπειρας κατασκευής εκρηκτικών/εκρηκτικών μηχανισμών. Τεχνικά επαναλαμβάνοντας το νομικό κίνητρο, όσον αφορά τον αποκλεισμό του σκοπού της τρομοκρατίας, γίνεται αναφορά στην πιο πρόσφατη νομολογία επί του θέματος και ειδικότερα στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου υπ’ αριθ. 36816/2020, σύμφωνα με την οποία “δεν αρκεί η πραγματοποίηση οποιασδήποτε βίαιης πολιτικής δράσης, καθώς απαιτείται η συμπεριφορά να είναι δυνητικά ικανή να δημιουργήσει πανικό, τρόμο και διάχυτο αίσθημα ανασφάλειας στην κοινότητα και να στρέφεται κατά οργάνων θεσμικής ηγεσίας ή συνταγματικής σημασίας, ως συνάρτηση της απόπειρας ανατροπής της συνταγματικής τάξης ή ανατροπής του δημοκρατικού πολιτεύματος”. Στην προκειμένη περίπτωση, η δικαστική αρχή έκρινε, σύμφωνα με την προηγούμενη εκτίμηση του δικαστή προκαταρκτικής εξέτασης, ότι δεν μπορεί να υπάρξει σύνδεση μεταξύ του κατασχεθέντος υλικού και των βίαιων ενεργειών που προκάλεσε η εισαγγελία, οπότε οι κατηγορούμενοι παραπέμπονται σε δίκη για τις κατηγορίες που περιγράφονται παραπάνω, με την επιφύλαξη της άσκησης έφεσης από τον εισαγγελέα.

Εκτός από αυτή τη μικρή τεχνική περιγραφή της ακρόασης, παρακάτω παρατίθενται ορισμένοι προβληματισμοί σχετικά με την καταστολή ως γενική και συνεχή δραστηριότητα του κράτους κατά των εκμεταλλευόμενων. Πίσω από κάθε νομική επιλογή, συλλογικού οργάνου ή μεμονωμένου δικαστή, υπάρχει μια πολιτική επιλογή που χαρακτηρίζει την καταδίκη. Η κατασταλτική δραστηριότητα δεν σχετίζεται πάντοτε με έναν ευθέως ανάλογο και γραμμικό τρόπο με την ένταση της σύγκρουσης που θέτουν οι κοινωνικές και αγωνιστικές τάξεις. Η δραστηριότητα της αποτροπής της υπόθεσης της σύγκρουσης και εκείνη της εξόντωσης του εσωτερικού εχθρού είναι συνεχής από την πλευρά του κράτους και αποσκοπεί στη διατήρηση της τάξης και των ταξικών προνομίων. Δεν υπάρχουν ευτυχισμένες νησίδες ή όροι δράσης και σκέψης εντός των οποίων μπορεί να αποφευχθεί η κατασταλτική απάντηση, αν και η απουσία ριζοσπαστικότητας στον αγώνα, αφαιρώντας δύναμη από την επαναστατική δυνατότητα, καθορίζει στην κοινωνική σφαίρα και στους συσχετισμούς δύναμης μόνο σημεία υπέρ της άλλης πλευράς. Αυτές τις μέρες, με αναφορά στον αγώνα του συντρόφου Alfredo Cospito, επισημαίνεται ότι είναι πάντα έτοιμοι για την εξόντωση των επαναστατών, μέσω του εργαλείου των βασανιστηρίων, το οποίο εφαρμόζεται άμεσα, περισσότερο ή λιγότερο συστηματικά σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους, τείνει να ελέγχει και να καταστέλλει κάθε επαναστατική έκφραση και αγώνα, θέτοντας στο επίκεντρο το μονοπώλιο της βίας που χαρακτηρίζει την εξουσία της και μαστιγώνει όποιον τολμά να το αμφισβητήσει. Η εκδικητική τάση του κράτους στοχεύει στην εκμηδένιση των επαναστατικών ταυτοτήτων και λειτουργεί ως προειδοποίηση προς τους κοινωνικούς εταίρους που αγωνίζονται ενάντια στις φαύλες συνθήκες που επιβάλλει η καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Σε αυτόν τον ανοιχτό αγώνα περιλαμβάνεται και η εφαρμογή των ειδικών καθεστώτων φυλάκισης στα οποία υπόκεινται οι σύντροφοι, όπως το παράδειγμα της εφαρμογής του άρθρου 90 για τους μη αναγώγιμους κρατούμενους. Η απαίτηση για συνεργασία και η ρητή απαίτηση για πολιτική αποκήρυξη, δηλαδή ο εκβιασμός που επιβάλλουν τα ειδικά καθεστώτα φυλάκισης, όπως το 41 bis, πάνε να εδραιώσουν τους συσχετισμούς δύναμης στον αγώνα μεταξύ των πλευρών, όπου οριοθετείται το ακριβές όριο ένταξης. Μέσω της πρότασης συνεργασίας που χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης για τον τερματισμό των βασανιστηρίων κατά του ίδιου του κρατουμένου, το κράτος γενικότερα επιτυγχάνει ένα χρήσιμο αποτέλεσμα ενσωματώνοντας την αποδυνάμωση του αγώνα μέσω της διαφοροποίησης και μέσω της διχοτόμησης φίλος/εχθρός, καλοί και κακοί, η οποία τίθεται στη βάση της λογικής των νόμων περί μετανοίας και αποστασιοποίησης.

Από τη στιγμή που αποφασίζει κανείς να αγωνιστεί, πρέπει να είναι σαφές ότι οι όποιες προσπάθειές μας, ή η έλλειψη προσπαθειών, εντάσσονται σε αυτό το πλαίσιο. Στην Ιταλία, η κατασταλτική φουρτούνα τον τελευταίο καιρό είχε τον επίλογο της με υψηλές ποινές κατά αναρχικών κρατουμένων για τα εγκλήματα που τους καταλογίστηκαν, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν ως προειδοποίηση προς τα κινήματα αγώνα και εκδίκησης κατά των ίδιων των κρατουμένων και της υπόθεσης του ριζοσπαστικού αγώνα. Η ιμπεριαλιστική κυριαρχία τροφοδοτεί τον πόλεμο της ενάντια στους εκμεταλλευόμενους διεθνώς με αυξημένες ποινές στο εσωτερικό και συντονισμό της αστυνομίας διεθνώς με αποτέλεσμα την απέλαση πολιτικών κρατουμένων. Αυτό επισφραγίζει τον πόλεμο και τις οικονομικές συμφωνίες, όπου πέρα από τις ρυθμίσεις των νομικών συστημάτων, οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται ως διαπραγματευτικά χαρτιά σε συμφωνίες, στην εδραίωση κοινών συμφερόντων κρατών και τάξεων. Πάνω από τη ρητορική των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κερδίζει η πρακτική των οικονομικών και εξουσιαστικών συμφερόντων.

Σήμερα οι σκέψεις μας και η αλληλεγγύη μας πηγαίνουν στον Alfredo Cospito και τη μάχη του ενάντια στο 41 bis, στην Άννα, τον Χουάν και τον Ιβάν που με τις απεργίες πείνας τους συνέβαλαν στον αγώνα βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους που ήδη στερούνται προσωπικής ελευθερίας, σε όλους τους επαναστάτες κρατούμενους σε όλο τον κόσμο που έχουν ενωθεί και αλληλέγγυοι με τον αγώνα του Alfredo. Στη Nadia Lioce, τον Marco Mezzasalma και τον Roberto Morandi που αντιστέκονται στο καθεστώς 41 bis εδώ και 17 χρόνια.

Ένας από τους κατηγορούμενους

Σημείωση από τη La Nemesi: Η προκαταρκτική εξέταση που πραγματοποιήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου στη Γένοβα προέκυψε από την έρευνα Diamante, η οποία στις 16 Μαρτίου οδήγησε στη σύλληψη των αναρχικών Gianluca και Evelin, οι οποίοι στη συνέχεια μεταφέρθηκαν, στο τέλος του μήνα, σε κατ’ οίκον περιορισμό με όλους τους περιορισμούς, από τον οποίο η συντρόφισσα απελευθερώθηκε στις 8 Απριλίου και στον οποίο παραμένει ο σύντροφος, οι περιορισμοί του οποίου παραμένουν αμετάβλητοι μέχρι σήμερα. Για περισσότερες σκέψεις σχετικά με αυτή τη διαδικασία, μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο “You will find us in our place, that in yours we do not know how to be. About the Diamante Investigation.“.

Πηγή στα ελληνικά: Ευλογημένη Η Φλόγα

Πηγή στα αγγλικά: Dark Nights

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Ιταλία, Fivizzano: Ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση εναντίον τεσσάρων μηχανημάτων CAT

Posted on by

“Ο καπιταλισμός είναι αδηφάγος, η οργή μας άγρια”

Ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση εναντίον τεσσάρων μηχανημάτων CAT, από την Άτυπη Αναρχική Συνωμοσία

Η Άτυπη Αναρχική Συνωμοσία είναι αναρχική και άτυπη, επομένως χωρίς οργανωτικά προγράμματα ή ηγέτες, αποτέλεσμα της ελεύθερης ένωσης ατόμων που κινούνται από τη θέλησή τους και την αμοιβαία αισθητή ανάγκη να χτυπήσουν τους υπεύθυνους για τη δυστυχία.

Τον Νοέμβριο, ένα χρόνο μετά την πυρπόληση δύο οχημάτων στο λατομείο Boccanaglia Alta, η Άτυπη Αναρχική Συνωμοσία γιόρτασε τα γενέθλιά της διπλασιάζοντας την εκδικητική φωτιά. Τέσσερα CAT από το λατομείο Walton στην Castelbaita (Fivizzano – MS) κάηκαν ολοσχερώς.

Δυστυχώς, εκτός από τα γενέθλια, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα για να γιορτάσουμε. Κάθε χρόνο αφαιρούνται τόνοι ορεινών όγκων, με τρομερές συνέπειες για τη φύση σε όλη της την πολυπλοκότητα. Το τίμημα πληρώνουν επίσης οι κάτοικοι που βρίσκονται χωρίς πόσιμο νερό ή με πλημμύρες που θα συνεχίσουν να πλήττουν την περιοχή.

Η εξόρυξη μαρμάρων αποτελεί μέρος του καπιταλιστικού συστήματος εκμετάλλευσης, σε σημείο εξάντλησης κάθε εκατοστού του εδάφους, του νερού, του υπεδάφους και των λεγόμενων πόρων. Η εξορυκτική οικονομία συνδέεται άμεσα με τους πολέμους που από την Υεμένη μέχρι την Ουκρανία παχαίνουν τα αφεντικά. Ο κάθε βιομήχανος είναι υπεύθυνος για την κλιματική αλλαγή, καθώς και για την ύπαρξη συνόρων και για τους χιλιάδες ανθρώπους που σφαγιάζονται στη Μεσόγειο και στις λιμνοθάλασσες υπερασπιζόμενοι τα σύνορα.

Είναι γνωστό ότι τα αφεντικά είναι υποκριτές και γεμίζουν το στόμα τους με απατηλά λόγια. Μεγάλοι λόγοι για ενεργειακή μετάβαση, μείωση εκπομπών και άλλες πράσινες μάσκες βρίσκονται στα χείλη πολιτικών, αφεντικών και ψευτοπεριβαλλοντιστών. Προτείνουν και υπόσχονται ανασυγκρότηση. Πραγματεύονται την καταστροφή αυτού του πλανήτη, του φεγγαριού, του σύμπαντος και των πάντων. Μιλούν πολύ για εναλλακτικές μορφές ενέργειας αλλά ποτέ για εναλλακτικές λύσεις στον καπιταλισμό. Γιατί σύμφωνα με αυτούς, αυτός είναι ο καλύτερος από όλους τους δυνατούς κόσμους. Θυμίζουμε στους εαυτούς μας ότι η εκμετάλλευση και η καταστροφή γίνεται στο πετσί των πολλών για το κέρδος λίγων δειλών.

Πέρυσι οι περιβαλλοντολόγοι έκραξαν σκάνδαλο για τη βία κατά των αφεντικών. Φέτος φωνάζουν για το δικαίωμα στην εργασία. Αυτά τα βλήματα το μόνο που θέλουν είναι να διατηρήσουν τον κόσμο ως έχει. Κάθε συμβιβασμός με τους καταστροφείς της γης είναι συνενοχή. Κάθε ποτάμι, κάθε δάσος και κάθε βουνό στον κόσμο το φωνάζει αυτό.

Αφήνοντας τα αφεντικά να βγάλουν τα κέρδη τους, χάνουμε όλοι (ζώα και άνθρωποι). Χάνουμε φέτες βουνών που θρυμματίζονται και μασιούνται για κατασκευές, καλλυντικά για τις τουαλέτες και τα γιοτ των πλουσίων. Χάνουμε κομμάτια από τη δυνατότητα ενός καλύτερου και όμορφου κόσμου για να ζήσουμε. Είναι ο χειρότερος κόσμος που μπορεί να ζήσει κανείς. Και έτσι με λύπη παραδεχόμαστε ότι η βία που αναπτύσσουμε είναι ακόμα πολύ αδύναμη απάντηση. Συνωμοτούμε και θα συνεχίσουμε να συνωμοτούμε γνωρίζοντας ότι αν ένας βίαιος αγώνας ενάντια στην κοινωνία δεν ανοίξει το παρόν, τότε το μέλλον θα είναι σάπιο και δηλητηριώδες.

Άμεσο κλείσιμο κάθε λατομείου και κάθε βιομηχανίας. Εναντίον της εργασίας και της κοινωνίας καμία ανασυγκρότηση ή αναμονή. Άμεση δράση και κοινωνικός πόλεμος.

Προς αφεντικά και λακέδες: Αυτή τη φορά χτυπάμε τα μέσα που χρησιμοποιείτε για τις βρωμοδουλειές σας, αλλά είμαστε ξεκάθαροι ότι τα χέρια σας είναι αυτά που τα κινούν.

Με αυτή την ενέργεια χαιρετίζουμε όλους τους φυλακισμένους συντρόφους μας. Ιδιαίτερα τον Alfredo, την Anna, τον Juan και τον Ivan.

Άμεσος απεγκλωβισμός του Alfredo από το 41 bis.

Χαιρετίζουμε με χαρά τον αυτόνομο πυρήνα Anna Maria Mantini στη Γερμανία – την Negra Venganza στη Χιλή – την Ταξιαρχία Augusto Masetti FAI/FRI στην Ιταλία.

Εμπρός σύντροφοι!

ΖΉΤΩ Η FAI/FRI.

ΖΉΤΩ Η ΜΑΎΡΗ ΔΙΕΘΝΉΣ!

Άτυπη Αναρχική Συνομωσία

Πηγή στα ελληνικά: Ευλογημένη Η Φλόγα

Πηγή στα αγγλικά: Dark Nights

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Ιταλία, Πεδεμόντιο: Ανάληψη ευθύνης για σαμποτάζ κατά της σιδηροδρομικής γραμμής TAV στο τμήμα Τορίνο-Τσιβάσο

Posted on by

Την νύχτα της 30.11 προς 1.12 σαμποτάραμε την γραμμή TAV στο τμήμα Τορίνο – Τσιβάσο, καίγοντας κάποια καλώδια, ως απάντηση στην διεθνή έκκληση για τον Alfredo Cospiot.

Έξω ο Alfredo Cospito από το 41 bis!

Μαζί με τον Juan, την Anna και τον Ivan.

Λιγότερα λόγια, περισσότερες απρόβλεπτες και αιχμηρές δράσεις, χτυπώντας εκεί που πονάει περισσότερο με άμεσες ενέργειες στο σκοτάδι της νύχτας.

Αναρχικές ατομικότητες

Πηγή ελληνικής μετάφρασης: Ευλογημένη Η Φλόγα

Πηγή αγγλικής μετάφρασης: La Νemesi

Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

 

Ιταλία: Τοποθετήσεις της Anna Beniamino και του Alfredo Cospito στο εφετείο για την επανεξέταση των ποινών στη δίκη της Scripta Manent

Posted on by

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την τοποθέτηση της Anna Beniamino, που διαβάστηκε στο εφετείο για την επανεξέταση των ποινών στα πλαίσια της δίκης για την υπόθεση Scripta Manent (Τορίνο, 5 Δεκέμβρη 2022).

Πρόκειται για μια πολιτική δίκη, που από την έναρξή της αποσκοπούσε στην επιβολή παραδειγματικών τιμωριών, μια δίκη που στοχεύει στην αναρχική μας ταυτότητα παρά σε πεπραγμένα, μια δίκη εναντίον όσων δε μετανοούν για τις ιδέες τους.

Ένα μακελειό δίχως να έχει υπάρξει μακελειό, που μας καταλογίστηκε χωρίς στοιχεία, είναι το αποκορύφωμα του ολοένα εντεινόμενου ζήλου της Αντιτρομοκρατικής και της Εισαγγελίας να ξορκίσουν το φάντασμα του αναρχισμού της πράξης.

Η επιβολή του καθεστώτος 41 bis στον Alfredo Cospito -ένοχος για τη διατήρηση σχέσεων με το αναρχικό κίνημα ακόμα και μέσα απ’ τη φυλακή- βρίσκεται στην ίδια κατεύθυνση. Η απεργία πείνας μέχρι τέλους που διεξάγει ο σύντροφος από τις 20 Οκτωβρίου αποτελεί την τελευταία διέξοδο ενάντια στην απομόνωση και την αισθητηριακή, σωματική και ψυχική του εξόντωση, ενάντια σε ένα πολιτικό φίμωτρο. Ένα φίμωτρο που του απαγόρευσε ακόμα και να διαβάσει (σε δικαστήριο) τους λόγους για την έναρξη της απεργίας πείνας.

Το καθεστώς 41 bis είναι το έσχατο στάδιο της εμμονής των διάφορων καθεστώτων: Οι φυλακές, όπου η συνεχής απομόνωση και ο υπερπληθυσμός στις κοινές πτέρυγες αποτελούν τα δύο πρόσωπα ενός συστήματος που στοχεύει στην εκμηδένιση της ατομικότητας. Οι φυλακές όπου έχουν συμβεί και εξακολουθούν να συμβαίνουν μακελειά, πραγματικά μακελειά: Με την καταστολή των εξεγέρσεων του 2020, με τις αδιάκοπες αυτοκτονίες, με την αντιμετώπιση των πιο φτωχών κι ευάλωτων κρατουμένων σαν “πλεονάζον δυναμικό” της κυρίαρχης τεχνο-καπιταλιστικής κοινωνίας.

Αν συμβεί το οτιδήποτε στον Alfredo Cospito, κάθε άτομο με κριτική σκέψη θα κατανοήσει ποιοι είναι οι υποκινητές και οι εκτελεστές της φυσικής του εξόντωσης, κι έτσι θα έχουν αποτύχει να υλοποιήσουν τις πολιτικές και ιδεατές τους βλέψεις. Αναγνωρίζω πως είμαι αιχμάλωτη ενός συστήματος που υποκρύπτει την πολιτική, οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική του κατάρρευση πίσω απ’ το φετίχ της “ασφάλειας” και της “τρομοκρατίας”.

Είναι αναγκαίο να αντιπαρατεθούμε σ’ αυτό. Μπορείτε να καταστρέψετε τις ζωές ανθρώπων, δε θα καταφέρετε ποτέ όμως να αφανίσετε τις αντι-εξουσιαστικές ιδέες και πρακτικές. Δε θα κατεφέρετε ποτέ να διαλύσετε την επαναστατική τάση, δε θα καταφέρετε ποτέ να εξοντώσετε την αναρχία.

Τους χαιρετισμούς μου στον Alfredo και σε όλα τα συντρόφια.

Anna Beniamino

Πηγή: Inferno Urbano

———————

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την τοποθέτηση του Alfredo Cospito, που διαβάστηκε στο εφετείο για την επανεξέταση των ποινών στα πλαίσια της δίκης για την υπόθεση Scripta Manent (Τορίνο, 5 Δεκέμβρη 2022).

Θα πω μονάχα λίγες αράδες. Προτού βυθιστώ για τα καλά στη λησμονιά του καθεστώτος 41 bis, επιτρέψτε μου να πω μερικά πράγματα κι έπειτα θα σιωπήσω δια παντός. Ο δικαστικός μηχανισμός της ιταλικής δημοκρατίας αποφάσισε πως -καθότι ιδιαιτέρως ανατρεπτικός- οφείλω ν’ απωλέσω τη δυνατότητα να ξαναδώ τ’ αστέρια, ν’ ανταμώσω την ελευθερία. Θαμμένος για τα καλά με ισόβια κάθειρξη δίχως δυνατότητα έφεσης, ποινή που είμαι βέβαιος πως θα μου επιβάλετε για την άτοπη κατηγορία της διάπραξης “πολιτικού μακελειού” για δύο συμβολικές επιθέσεις καταμεσής της νύχτας, σε ερημικά μέρη, όπου ούτε υπήρχε η πρόθεση και ούτε και θα μπορούσε να τραυματιστεί ή να σκοτωθεί κανείς, και όπου στην πραγματικότητα ούτε τραυματίστηκε ούτε και σκοτώθηκε κανένας.

Δε σας έφτασε αυτό, μια ποινή ισόβιας κάθειρξης δίχως δυνατότητα έφεσης · δεδομένου πως συνέχισα να γράφω και να συνδράμω σε αναρχικά έντυπα μέσα απ’ τη φυλακή, αποφασίσατε να μου κλείσετε το στόμα δια παντός, με το μεσαιωνικό φίμωτρο του 41 bis, καταδικάζοντάς με σε μια αιώνια αναμονή του θανάτου μου. Δε θα το ανεχτώ και δε θα υποχωρήσω, θα συνεχίσω την απεργία πείνας για την κατάργηση του 41 bis και τις ισόβιας κάθειρξης χωρίς δυνατότητα έφεσης ως την τελευταία μου ανάσα, για να γνωστοποιήσω στον κόσμο τις δύο αυτές κατασταλτικές αθλιότητες που συμβαίνουνν σ’ αυτήν τη χώρα.

Είμαστε 750 από εμάς σε αυτό το καθεστώς, και παλεύω επίσης και γι’ αυτό. Στο πλευρό μου βρίσκονται οι αναρχικοί κι επαναστάτες αδερφοί μου κι αδερφές μου. Έχω συνηθίσει τη λογοκρισία και τη λάσπη των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που μόνος τους σκοπός είναι να κάνουν κάθε ριζοσπαστικό κι επαναστατικό αντίπαλο να φαντάζει τέρας.

Κατάργηση του καθεστώτος 41 bis.

Κατάργηση της ισόβιας κάθειρξης δίχως δυνατότητα έφεσης.

Αλληλεγγύη με όλους τους αναρχικούς, κομμουνιστές κι επαναστάτες κρατουμένους και κρατούμενες ανά τον κόσμο.

Πάντα για την αναρχία.

Alfredo Cospito

Πηγή: Inferno Urbano

———————

Πηγή αγγλικών μεταφράσεων: Act for Freedom Now!

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

Φωτιά στις φυλακές

———————

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία, Taggia: Ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση σε οχήματα και σε αποθήκη της εταιρείας MARR

Posted on by

Ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση σε οχήματα και σε αποθήκη της εταιρείας MARR, σε αλληλεγγύη με τους έγκλειστους αναρχικούς και αναρχικές που βρίσκονται σε απεργία πείνας (Taggia, Ιταλία, 13 Νοεμβρίου 2022)

Τη νύχτα 12 προς 13 Νοεμβρίου, στην Taggia (Σαν Ρέμο), πυρπολήσαμε με 6.5 λίτρα βενζίνης τα οχήματα και καταστρέψαμε την αποθήκη της εταιρείας MARR.

MARR = κέρδη από το θάψιμο των κρατουμένων

41 bis = εγκλεισμός = βασανιστήριο

Να δώσουμε δύναμη στον Alfredo, στην Anna, στον Ivan, στον Juan και στον Toby!

Για την Αναρχία!

Πηγή: La Nemesi

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

30 Νοέμβρη: Ημέρα αλληλεγγύης με τον Alfredo Cospito και τα υπόλοιπα συντρόφια που βρίσκονται σε απεργία πείνας

Posted on by

Από τις 20 Οκτωβρίου, ο αναρχικός Alfredo Cospito βρίσκεται σε απεργία πείνας ενάντια στην κράτησή του σε πλήρη απομόνωση και βασανισμό, καθώς και ενάντια στον εγκλεισμό του δίχως τη δυνατότητα περιοριστικών όρων. Κάποια άλλα έγκλειστα συντρόφια μας (η Anna Beniamino, ο Ivan Alocco, ο Juan Sorroche και ο Toby Shone), ως ένδειξη αλληλεγγύης και για να δώσουν δύναμη στον αγώνα του Alfredo, έχουν επίσης ξεκινήσει απεργία πείνας.

Ο Alfredo βρίσκεται αδιάλλειπτα στη φυλακή εδώ και δέκα χρόνια, έγκλειστος στην πτέρυγα Αυξημένης Επιτήρησης, μέχρι που μεταφέρθηκε στο καθεστώς 41 bis. Το 41 bis αποτελεί καθεστώς εξόντωσης, αισθητηριακής απομόνωσης · είναι πολιτική και κοινωνική θανατική καταδίκη, που στοχεύει στην πλήρη εξάλειψη κάθε επαφής με τον έξω κόσμο.

Ο σύντροφός μας μεταφέρθηκε σε αυτούς τους θαλάμους βασανηστηρίου διότι, παρά τον εγκλεισμό του, δεν έπαψε ποτέ να συνεισφέρει στον διεθνή αναρχικό διάλογο μέσω άρθρων, περιοδικών και προτάσεων.

Η επανεξέταση των μέτρων του καθεστώτος 41 bis για τον Alfredo ορίστηκε για την 1η Δεκέμβρη. Η δικαστική αυτή ακρόαση θα είναι πολύ σημαντική, καθώς θα αποφανθεί για την επικύρωση ή μη της απόφασης της τέως Υπουργού Δικαιοσύνης, Marta Cartabia, που επέβαλε το καθεστώς αιχμαλωσίας 41 bis στον σύντροφό μας.

Ο Alfredo καταδικάστηκε, μαζί με την Anna Beniamino και άλλους/ες αναρχικούς/ές, στην τεράστια δίκη για την υπόθεση Scripta Manent, μια δίκη που αποσκοπούσε στην εγκληματοποίηση των αναρχικών ιδεών και των εχθροπραξιών ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και κυριαρχίας. Συγκεκριμένα, ο Alfredo και η Anna κατηγορήθηκαν ως υπεύθυνοι για τη διπλή επίθεση στη σχολή των καραμπινιέρι (Scuola Allievi Carabinieri) στο Fossano, στις 2 Ιουνίου 2006, την ευθύνη της οποίας ανέλαβε η FAI-RAT (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία / Ανώνυμη και Εκκωφαντική Εξέγερση). Για την επίθεση αυτή, στις 6 Ιουλίου 2022, το Δικαστήριο Επανεξέτασης επανακαθόρισε την ποινή σε “πολιτικό μακελειό”. Η ισόβια κάθειρξη είναι η μόνη ποινή που επισύρει ο ιταλικός ποινικός κώδικας για το πολιτικό μακελειό. Αφότου επανακαθόρισε την ποινή, το Δικαστήριο Επανεξέτασης έστειλε την υπόθεση πίσω στο Εφετείο για να επανεξετάσει τις ποινές. Η ακρόαση στην οποία θα αποφασιστεί το εύρος των ποινών αυτών θα λάβει χώρα στις 5 Δεκεμβρίου στο Τορίνο.

Το ιταλικό κράτος, το οποίο ανέκαθεν υπέθαλπτε τη φασιστική τακτική των μαζικών δολοφονιών, θέλει τώρα να κατηγορήσει δυο αναρχικούς για μακελειό, εξαιτίας μιας εκρηκτικής επίθεσης που δεν προκάλεσε ούτε θύματα, ούτε καν τραυματίες.

Η συγκεκριμένη υπόθεση επαφίεται στο ολοένα σκοτεινότερο κατασταλτικό σκηνικό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε όλες και όλοι: Να γιατί ο αγώνας του Alfredo, του Juan, του Ivan, της Anna και του Toby βρίσκεται στην καρδιά όσων δε θέλουν να δείξουν ίχνος μετάνοιας σε έναν κόσμο που μετεξελίσσεται όλο και περισσότερο σε ανοιχτή φυλακή.

Καλούμε στις 30 Νοέμβρη (τη μέρα πριν την επανεξέταση του καθεστώτος 41 bis για τον Alfredo), ημέρα δράσης σε αλληλεγγύη με τον Alfredo και με τα υπόλοιπα συντρόφια που βρίσκονται σε απεργία πείνας.

Ας τους κάνουμε να νιώσουν την αλληλεγγύη μας να διαρρηγνύει την απομόνωση, υπερβαίνοντας κάθε σύνορο και κάθε κελί. Ας καταλύσουμε την εκκωφαντική σιωπή στην οποία θέλουν να θάψουν ζωντανό τον σύντροφό μας. Ας δώσουμε φωνή στον αγώνα των συντρόφων μας μέσω των δράσεών μας.

Ας κάνουμε τα σύμβολα καταπίεσης και εκμετάλλευσης στόχους των δράσεών μας. Στόχοι υπάρχουν παντού. Κάθε δράση είναι αναγκαία: είτε πρόκειται για διάχυση των ιδεών των αναρχικών απεργών πείνας, είτε για σαμποτάζ και ρηγμάτωση της εύρυθμης λειτουργίας κράτους και κεφαλαίου. Ας στοχοποιήσουμε το ιταλικό, το γερμανικό ή οποιοδήποτε άλλο κράτος και τα σύμβολα κυριαρχίας, ας γκρεμίσουμε το σύστημα εγκλεισμού!

Πηγή: Abolition Media

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία, Ρώμη: Ίδιο έργο, ίδιο μέρος – Ανακάλυψη κοριού σε διαμέρισμα συντρόφων

Posted on by

Ίδιο έργο, ίδιο μέρος. Ανακάλυψη κοριού σε διαμέρισμα στη Ρώμη

Πιθανώς τις μέρες λίγο πριν την πορεία της 12ης Νοεμβρίου στη Ρώμη σε αλληλεγγύη με τον Alfredo και με τα υπόλοιπα αιχμάλωτα συντρόφια που βρίσκονται σε απεργία πείνας, κάποιος τρύπωσε στο σπίτι όπου μένουμε και φύτεψε έναν κοριό.

Ίσως κάποια αίσθηση ειρωνείας, ή ίσως κάποιο ερευνητικό “δαιμόνιο” που προέκυψε απ’ τη μόνιμη παρανόηση της “αλληλεγγύης και συνενοχής” που αναπτύσσεται μεταξύ των αναρχικών και τους έκανε να νομίζουν πως θα ξεκινήσουμε κι εμείς συλλογική απεργία πείνας, οδήγησαν τους εισβολείς στη σκέψη πως το καλύτερο μέρος να τοποθετήσουν τον κοριό ήταν η πίσω πλευρά του φούρνου της κουζίνας μας. Παίρνοντας ρεύμα από καλώδιο της ίδιας συσκευής, (ο κοριός) ήταν εφοδιασμένος και με μια μπαταρία. Πρόκειται για το ίδιο έργο σε επανάληψη, καθώς ένας άλλος κοριός είχε εντοπιστεί λίγους μήνες πριν στο ίδιο ακριβώς σημείο, παίρνοντας ρεύμα απ’ το ίδιο ακριβώς καλώδιο. Ο καιρός περνά, η επιτήρηση παραμένει.

Δε θα μας εκφοβίσουν τα βλέμματα που στράφηκαν κατά πάνω μας από ορισμένους που, μεταξύ άλλων, ευθύνονται για τον εγκλεισμό επαναστατριών και επαναστατών κρατουμένων.

Οι σκέψεις μας εστιάζουν στα συντρόφια που, ακόμα και μέσα από μια φυλακή, συνεχίζουν τον αγώνα.

Τους στέλνουμε όλη μας την εκτίμηση, την οργή και την αγάπη που αξίζουν.

Marco και Sandro

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία, από τη φυλακή της Αλεσάντρια: Ανακοίνωση του μαχητή των Ερυθρών Ταξιαρχιών Nicola De Maria

Posted on by

Ενάντια στο καθεστώς 41 bis, από τη φυλακή της Αλεσάντρια: Ανακοίνωση του Nicola De Maria σε αλληλεγγύη με τον Alfredo Cospito, τη Nadia Lioce, τον Marco Mezzasalma και τον Roberto Morandi (Ιταλία)

Δημοσιεύουμε την ακόλουθη ανακοίνωση του Nicola De Maria –μαχητής των Ερυθρών Ταξιαρχιών – Φάλαγγα Walter Alasia, αιχμάλωτος από τον Φεβρουάριο του 1982, ο οποίος προς το παρόν βρίσκεται στην πτέρυγα “Αυξημένης Ασφαλείας” στη φυλακή της Αλεσάντρια– για την πρωτοβουλία που ανέλαβε απ’ τις 9 Νοέμβρη να μένει για περισσότερη ώρα έξω απ’ το κελί, κόντρα στις αυστηρές διατάξεις των κανονισμών της φυλακής, σε αλληλεγγύη με τον Alfredo Cospito, αναρχικός σύντροφος που βρίσκεται σε απεργία πείνας μέχρι τέλους από τις 20 Οκτωβρίου, ενάντια στο καθεστώς 41 bis που του έχει επιβληθεί από τον Μάιο του τρέχοντος έτους, καθώς και (σε αλληλεγγύη με) τη Nadia Lioce, τον Marco Mezzasalma και τον Roberto Morandi, μαχητές των Ερυθρών Ταξιαρχιών για την οικοδόμηση του Μαχητικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Brigate Rosse per la costruzione del Partito Comunista Combattente / BR-PCC), που βρίσκονται έγκλειστοι υπό το καθεστώς 41 bis για 17 χρόνια.

“Κρίση, πόλεμος, καταστολή ενάντια στους εργάτες, τις άνεργες, τους μαθητές και τις μαθήτριες”

Στα πλαίσια αυτά, το καθεστώς 41 bis για τους επαναστάτες και τις επαναστάτριες κρατούμενες προσφάτως επεκτάθηκε · ένα καθεστώς που αποσκοπεί στην καταπάτηση της ταυτότητάς τους και της ψυχο-σωματικής τους ακεραιότητας.

Στις 9 Νοεμβρίου 2022, παρέτεινα τον χρόνο μου έξω απ’ το κελί, σε:

– αλληλεγγύη με τον Alfredo Cospito, αναρχικός σύντροφος που βρίσκεται σε απεργία πείνας μέχρι τέλους στη φυλακή του Μπανκάλι, στο Σάσσαρι, ενάντια στο καθεστώς 41 bis ·

– αλληλεγγύη με τους αιχμαλώτους των Ερυθρών Ταξιαρχιών για την οικοδόμηση του Μαχητικού Κομμουνιστικού Κόμματος, Nadia Lioce, Marco Mezzasalma, Roberto Morandi, που αντιστέκονται στο καθεστώς 41 bis για περισσότερα από 17 χρόνια.

Nicola De Maria,
αιχμάλωτος μαχητής των Ερυθρών Ταξιαρχιών – Φάλαγγα Walter Alasia

Πηγή: La Nemesi

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία, Μπολόνια: Ανάληψη ευθύνης για εμπρηστική επίθεση σε φορτηγά της εταιρείας MARR

Posted on by

Ανάληψη ευθύνης για εμπρηστική επίθεση σε φορτηγά της εταιρείας MARR, σε αλληλεγγύη με τους αναρχικούς Alfredo Cospito, Juan Sorroche, Ivan Alocco, και την αναρχική Anna Beniamino, που βρίσκονται σε απεργία πείνας ενάντια στο καθεστώς 41 bis και στην ισόβια κάθειρξη δίχως δυνατότητα αποφυλάκισης με περιοριστικούς όρους

(Anzola dell’Emilia, Ιταλία, 5 Νοεμβρίου 2022)

Anzola dell’Emilia (Μπολόνια).

Τη νύχτα της 5ης Νοεμβρίου 2022, πυρπολήσαμε μερικά φορτηγά της εταιρείας MARR. Η MARR είναι μια εταιρεία που μετέχει στην προμήθεια γευμάτων στις φυλακές και στα κέντρα κράτησης/απέλασης μεταναστών εδώ και χρόνια. Τα κέρδη της βασίζονται στον εγκλεισμό χιλιάδων ανθρώπων. Αυτό που πράξαμε είναι για όλα τα σκατένια γεύματα που μοιράζουν.

Είναι για όλους τους ανθρώπους που αρρωσταίνουν εξαιτίας του ανθυγιεινού φαγητού στις εγκαταστάσεις που προμηθεύει η συγκεκριμένη εταιρεία.

Και, κυρίως, είναι για όσες και όσους επέλεξαν να αγωνιστούν στις φυλακές, ιδίως αρνούμενοι να φάνε.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ALFREDO COSPITO, ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΤΕΡΥΓΑ 41 BIS ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΜΠΑΝΚΑΛΙ ΣΤΗ ΣΑΡΔΗΝΙΑ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΣ 20 ΟΚΤΩΒΡΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ 41 BIS ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΟΒΙΑ ΚΑΘΕΙΡΞΗ ΔΙΧΩΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ IVAN ALOCCO, ΤΟΥ JUAN SORROCHE ΚΑΙ ΤΗΣ ANNA BENIAMINO, ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ, ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ALFREDO (για την επιλογή της Anna να ξεκινήσει απεργία πείνας ενημερωθήκαμε μετά τη δράση μας).

Ο αγώνας τους είναι και δικός μας. Ο δικός μας είναι και δικός τους.

Για την απελευθέρωση όλων, ενάντια στις φυλακές και σε όσους κερδοσκοπούν από την ύπαρξή τους! Ενάντια στο καθεστώς 41 bis και στην ισόβια κάθειρξη δίχως δυνατότητα αποφυλάκισης με περιοριστικούς όρους!

ΜΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΕΣ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ Σ’ ΟΛΑΚΕΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

Πηγή: La Nemesi

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία: Σημαντική ενημέρωση για τον αναρχικό Alfredo Cospito

Posted on by

Ενημέρωση για την κατάσταση του Alfredo Cospito, ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 20 Οκτωβρίου ενάντια στο καθεστώς 41 bis και στην ισόβια κάθειρξη δίχως δυνατότητα περιοριστικών όρων.

Ο Alfredo μέχρι σήμερα έχει χάσει 16 κιλά και είναι καλά στην υγεία του γενικώς. Ως τώρα δεν καταναλώνει συμπληρώματα/υποκατάστατα τροφής. Ενημερώνουμε επίσης πως η δικαστική επανεξέταση για το καθεστώς 41 bis που του έχει επιβληθεί προγραμματίστηκε για την 1η Δεκεμβρίου. Η συγκεκριμένη ακρόαση είναι πολύ σημαντική, καθώς θα κρίνει την εγκυρότητα ή μη της απόφασης της τέως Υπουργού Δικαιοσύνης, Marta Cartabia, να επιβληθεί το καθεστώς 41 bis στον σύντροφό μας.

Σημείωση του “La Nemesi”: Η ακρόαση σχεδόν σίγουρα θα λάβει χώρα στο Δικαστήριο Επιτήρησης στη Ρώμη, το οποίο έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα της επικύρωσης ή του τερματισμού της κράτησης υπό το καθεστώς 41 bis.

Πηγή: La Nemesi

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία: Ανακοίνωση έναρξης απεργίας πείνας από την αναρχική Anna Beniamino

Posted on by

Ανακοίνωση έναρξης απεργίας πείνας από την αναρχική Anna Beniamino

7 Νοεμβρίου 2022

Στις 20 Οκτωβρίου, στη φυλακή του Bancali (στη Σαρδηνία), ο Alfredo Cospito ξεκίνησε απεργία πείνας μέχρι τέλους ενάντια στο καθεστώς 41 bis και στην ποινή ισόβιας κάθειρξης χωρίς τη δυνατότηα περιοριστικών όρων που του επιβλήθηκε. Το καθεστώς 41 bis του επιβλήθηκε από τον Μάιο του τρέχοντος έτους, επειδή κατηγορήθηκε πως διατηρεί σχέσεις δι’ αλληλογραφίας και εκδοτικής δραστηριότητας με το αναρχικό κίνημα, μέσω δημόσιων γραπτών και παρεμβάσεων από την πτέρυγα Υψίστης Ασφαλείας όπου βρισκόταν έγκλειστος για χρόνια.

Η ποινή ισόβιας κάθειρξης χωρίς τη δυνατότητα περιοριστικών όρων θα είναι μάλλον η τελική απόφαση του εφετείου –έπειτα από τη διακοπή που πήρε τον Ιούλιο του 2022 η δίκη για την υπόθεση Scripta Manent– λόγω του επανακαθορισμού της ποινής που επικυρώθηκε μέσω του άρ. 285 του Π.Κ. ως “πολιτικό μακελειό”, για τη διπλή επίθεση στη σχολή των καραμπινιέρι στο Fossano, με την υπογραφή της FAI-RAT (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία – Ανώνυμη και Εκκωφαντική Εξέγερση). Η ποινή που επισύρει το άρθρο 285 του Ποινικού Κώδικα συνιστά τον θεμέλιο λίθο της αρχιτεκτονικής του κατηγορητηρίου, ώστε να επιβεβαιώσει την ύπαρξη “ανατρεπτικής οργάνωσης με σκοπό την τρομοκρατία” (συσταθείσα από μόλις τρεις υποστηρικτές και με σποραδική εμφάνιση, ώστε να ξεπεραστούν οι αντιφάσεις των πορισμάτων των προηγούμενων δικών), και τη δραστηριότητα της “υποκίνησης” μέσω αναρχικών blogs και εφημερίδων που δημοσιεύονταν τα τελευταία 20 χρόνια από τους κατηγορουμένους.

Εν ολίγοις, μια τεράστια ποινή, όπου ένας είναι το κεφάλι / έκανε όλες τις δουλειές για μια “οργάνωση” με αβέβαιη μορφή, και όλοι είναι υποκινητές και δράστες ενός “μακελειού” που ποτέ δε συνέβη και, πάνω απόλα, ποτέ δε στηρίχτηκε ως τέτοιο. Όπως έχει ειπωθεί επανειλημμένα στο παρελθόν, αυτό το οποίο στηρίζουν οι αναρχικοί, μεταξύ των οποίων κι εγώ, είναι η επαναστατική βία · όχι το μακελειό.

Αυτό που η δικαστική χαρτούρα και οι ντιρεκτίβες των μυστικών υπηρεσιών και τα συστήματα πρόληψης αποκαλούν συνήθως “ανατροπή στο εσωτερικό της χώρας” ή “τρομοκρατία”, και το οποίο περιβάλλεται από μια πληθώρα κατηγοριών (ανατρεπτική οργάνωση, μακελειό, φθορές και λεηλασία…) που δανείζονται αυτολεξεί απ’ τον εν ενεργεία Κώδικα Rocco, είναι στην πραγματικότητα κομμάτια της επαναστατικής τάσης και η αναζήτηση για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη. Το ότι η τελευταία (η κοινωνική δικαιοσύνη) και η δικαιοσύνη των δικαστηρίων είναι λέξεις αντίθετες, δεν αποτελεί νέο για κανέναν που έχει στοιχειώδη γνώση της ιστορίας και του πολιτικού παρελθόντος των κινημάτων, των ιδεών και των πρακτικών που αντιπαλεύουν το στάτους κβο: όσο πιο μεγάλο και σύνθετο το κατηγορητήριο, τόσο πιο δύσκολο να γίνει λόγος για τα γεγονότα στην πραγματική τους διάσταση. Με τούτες τις αράδες, μπορεί κανείς να βρεθεί υπόδικος για κατασκευασμένες “αλήθειες”, όπου είναι η πολιτική ταυτότητα -και όχι τα γεγονότα- που συνθέτει το έγκλημα με βάση το οποίο θα θαφτεί ζωντανός.

Το καθεστώς 41 bis είναι η πιο εκλεπτυσμένη μορφή ψυχο-σωματικής εξόντωσης, αναμεταξύ των ποικίλων διαβαθμίσεων που προσφέρει η φυλακή. Είναι βασανισμός “με το γάντι”, που βασίζεται στη σωματική, αισθητηριακή και διανοητική απομόνωση, στην αποκοπή από τους φιλικούς και συναισθηματικούς δεσμούς: μία ώρα επισκεπτήριο τον μήνα, με διαχωριστικό τζάμι, με τα μέλη της οικογένειας να αναγκάζονται συχνά να ταξιδέψουν εκατοντάδες χιλιόμετρα για το επισκεπτήριο, με τους συγγενείς και τους αγαπημένους σου να αντιμετωπίζονται συχνά ως συνεργοί της “οργάνωσης”, και με όλα όσα συνεπάγονται αυτά για την αποξένωσή σου · αβάσταχτοι περιορισμοί στη μελέτη και στο διάβασμα, που απο μόνα τους θα μπορούσαν να προστατεύσουν το άτομο από διανοητική “κατάρρευση”, η οποία έχει ξεκάθαρα δοκιμαστεί ήδη με την έλλειψη δυνατότητας αντίστασης αλλά και στοιχειώδους κοινωνικοποίησης, σε μια σχεδόν-απομόνωση που παρατείνεται για χρόνια, συχνά και ισοβίως · ολική ή μερική λογοκρισία εφημερίδων, 10 τηλεοπτικά κανάλια και ψυχοτρόπες ουσίες ως πιθανά “καταπραϋντικά” για την τέλεια θεραπεία. Απ’ την άλλη, η τηλεόραση και οι ψυχοτρόπες ουσίες αποτελούν το κύριο θεμέλιο για τη διατήρηση του ελέγχου της φυλακής στην ολότητά της: υπερπληθυσμένες κοινές πτέρυγες, χωματερές ψυχών, στις οποίες βασιλεύει η ιατρικοποίηση και η αντιμετώπιση των κρατουμένων σαν παιδιά.

Λόγω της εγγενούς βαρβαρότητάς του (του 41 bis), που στοχεύει να λυγίσει την ατομικότητα, οι ίδιοι οι νομοθέτες έθεσαν στο καθεστώς 41 bis τον περιορισμό ισχύος ως τέσσερα έτη (ακόμη και ο πνιγμός στο νερό απαιτεί παύσεις… λόγω του πόνου που νιώθει ο άτυχος που πνίγεται), το οποίο στη συνέχεια -μέσω γραφειοκρατικών διαδικασιών, τυπικό παράδειγμα της χαμηλής-έντασης δημοκρατικής βαρβαρότητας- από τη μια αναθεώρηση στην άλλη, από εξαίρεση κατέστη κανονικότητα. Καθαγιασμένη από την άθλια κουλτούρα της αγχόνης και της χειροπέδας, η “σκληρή φυλακή” είναι το φετίχ/σκιάχτρο μιας κοινωνίας που, σύμφωνα με τη ρητορική των media, θέλουν να τρομοκρατείται ολοένα και περισσότερο από καταστάσεις “έκτακτης ανάγκης” και να χρειάζεται “ασφάλεια”, ώστε να καθησυχάζεται από μια αυξανόμενη και καταφανέστατη αυστηροποίηση των ποινών και από την υπερ-προβολή του αφηγήματος της εξάπλωσης της εγκληματικότητας. Το φετίχ της “ασφάλειας” επιστρατεύεται για να εκτρέψει το ενδιαφέρον της κοινωνίας από την πολιτική, οικονομική, κοινωνική κατάρρευση.

Έχω μοιραστεί χρόνια ζωής, ιδέες, κουβέντες, οργή, χαμόγελα και αγάπη για τη λευτεριά με έναν αναρχικό σύντροφο, με τους αναρχικούς και τις αναρχικές… τα διάφορα καθεστώτα εγκλεισμού και οι δικαστικές συκοφαντίες δε θα επιτύχουν να τους αμαυρώσουν.

Γι’ αυτούς τους λόγους, και επειδή η αλληλεγγύη και η δικαιοσύνη αποτελούν ένα πτώμα στο στόμα των νομοθετών, αλλά ένα λουλούδι σφιγμένο στα δόντια των ελεύθερων ατόμων. Επειδή για όσους και όσες αγαπούν τη ζωή, το να αντιδρούν όταν τίθεται ζήτημα ζωής και θανάτου είναι πράξη καθήκοντος, από τη Δευτέρα 7 Νοεμβρίου ξεκινάω απεργία πείνας.

Ενάντια στο καθεστώς 41 bis.

Σε αλληλεγγύη με τον Alfredo που βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 20 Οκτωβρίου, με τον Juan που βρίσκεται σε απεργία πείνας στη φυλακή του Terni από τις 25 Οκτωβρίου, και με τον Ivan που βρίσκεται σε απεργία πείνας στη φυλακή του Villepinte στη Γαλλία από τις 27 Οκτωβρίου, και οι δυο τους για τους ίδιους λόγους.

Με αγάπη και σεβασμό για όλα τα συντρόφια που πάλεψαν, παλεύουν και θα παλεύουν για τα ουτοπικά μονοπάτια της ελευθερίας και της άρνησης της εξουσίας, δίχως να ξεπουλάνε τα όνειρά τους για ένα ξεροκόμματο.

Anna Beniamino

Πηγή: Act for Freedom Now

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία: Απεργία πείνας του αναρχικού κρατουμένου Juan Sorroche Fernandez

Posted on by

Ο JUAN SORROCHE FERNANDEZ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΡΝΙ, ΣΤΗΝ ΠΤΕΡΥΓΑ ΥΨΙΣΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ (AS2), ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΕΠ’ ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΑΠΟ ΤΙΣ 25/10/2022 – ΣΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

1ον, ΑΠΑΙΤΩ: ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ 41BIS ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ALFREDO COSPITO.

– Την περασμένη 5η Μάη, ο Alfredo Cospito υποβλήθηκε στο καθεστώς 41bis και έπειτα μεταφέρθηκε στη φυλακή Μπάνκαλι (στο Σάσσαρι). Αυτό συνέβη για τη φυσική του αποτροπή από την επικοινωνία και τη συνεισφορά στον αναρχικό διάλογο, ενώ έχει ήδη εκτίσει 10 έτη κάθειρξης σε πτέρυγα AS2, και ενώ έχει ήδη δεχθεί λογοκρισία στην αλληλογραφία του, αλλά και ανακρίσεις και δίκες λόγω των γραπτών του. Το κράτος θέλει να τον κάνει να σιωπήσει και να τον εξοντώσει με το καθεστώς 41bis, μια φυλακή μέσα στη φυλακή, μια φυλακή πλήρους διάλυσης, μια επιστημονικά μελετημένη τεχνική βασανισμού, τελεία: μια τεχνική που βασίζεται στις στερήσεις, με στόχο να εξαναγκάσει τους κρατουμένους ν’ απαρνηθούν τα πιστεύω τους. Το καθεστώς 41bis δε σχεδιάστηκε μονάχα για όσους κατηγορούνται για συμμετοχή στη μαφία, αλλά χρησιμοποιούνταν και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται με στόχο την καταστολή των επαναστατριών και των ανατρεπτικών. Για 17 χρόνια έχουν υπάρξει κομμουνιστές επαναστάτες και επαναστάτριες που έχουν υποβληθεί στο συγκεκριμένο καθεστώς.

2ον, ΩΣ ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ:

– Καθώς δε θεωρώ πως είμαι απομονωμένος, θα ήθελα να δώσω συνέχεια στην αλληλεγγύη και τον διεθνιστικό αγώνα, καθώς αυτά που μας συμβαίνουν δεν αποτελούν μεμονωμένες περιπτώσεις κρατικού ρεβανσισμού απέναντί μας, ειδικά ως κοινωνικούς κρατουμένους.

Δε συμφωνώ με την αντίληψη του “πολιτικού κρατουμένου”, την οποία και θεωρώ αρκετά αναχρονιστική και στάσιμη στις εμπειρίες των αγώνων του παρελθόντος, και πιστεύτω πως αναπαράγει διαχωρισμό, απομόνωση, τονίζοντας τον διαχωρισμό μεταξύ πολιτικών και κοινών κρατουμένων, έναν διαχωρισμό πίσω απ’ τον οποίο υποβόσκει ένα αίσθημα ανωτερότητας και περιφρόνησης προς τους υπόλοιπους κρατουμένους. Επαναφέρω την “παλιά” διατύπωση, που λέει πως όλες και όλοι εμείς είμαστε κοινωνικοί κρατούμενοι.

Είναι αλήθεια όμως πως, σε πολλά μέρη ανά τον κόσμο, οι κοινωνικοί κρατούμενοι που αγωνίζονται, οι ανατρεπτικοί, οι επαναστάτριες, υποβάλλονται σε ειδικές συνθήκες κράτησης, επειδή αγωνίζονται εντός των φυλακών. Στη Χιλή, στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Τουρκία, στο σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ, κλπ., το να παραμένουμε αμετανόητοι ακόμα και πίσω απ’ τα τείχη, το να συνεχίζουμε τους αγώνες μας, παρότι με περιορισμούς, και να το διατρανώνουμε τις ρηξιακές μας θέσεις απέναντι στο Κράτος μέσα απ’ τις φυλακές, μας θέτει στο στόχαστρο των κατασταλτικών μηχανισμών του Κράτους ενάντια στο οποίο έχουμε παλέψει και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε. Όπως συνέβη και στην περίπτωση του Alfredo Cospito που του επιβλήθηκε το 41bis, ένας γενναιόδωρος και αμετανόητος αναρχικός σύντροφος, ο οποίος έχει δόσει τόσα πολλά στον επαναστατικό διάλογο και την εξέλιξη του αναρχισμού με την πάροδο των χρόνων.

Γι’ αυτό, θα ήθελα να συμπεριλάβω και τον εαυτό μου -ως κρατούμενος- στον αγώνα, και συνάμα να στείλω την επαναστατική και διεθνιστική αλληλεγγύη μου σε όσες και όσους συνεχίζουν πεισματικά να μάχονται, παρά τις δυσμενείς συνθήκες. Κρατούμενοι όπως εκείνοι που, εδώ στην Ιταλία, βρίσκονται υπόδικοι για “καταστροφές και λεηλασία” επειδή αγωνίστηκαν στις εξεγέρσεις στις φυλακές τον Μάρτιο του 2020. Ή όπως οι κρατούμενοι που εξεγέρθηκαν εδώ, στη φυλακή του Τέρνι. Όπως οι ανατρεπτικοί, επαναστάτες αιχμάλωτοι και αιχμάλωτες που, παρότι έχουν εκτίσει τόσα πολλά χρόνια κάθειρξης, παρότι πληρούν τους όρους για την αποφυλάκισή τους, παραμένουν έγκλειστοι/ες, λόγω μιας σειράς ειδικών νόμων, νομικών ερμηνειών και πολιτικών χειρισμών ανά τον κόσμο. Όπως, για παράδειγμα: Στη Γερμανία ο Tomas Mayer, στις ΗΠΑ ο Mumia Abu-Jamal, στη Γαλλία ο Claudio Lavazza, στην Ισπανία ο Gabriel Pombo Da Silva, στη Χιλή ο Marcelo Villarroel, στην Ελλάδα ο Δημήτρης Κουφοντίνας, η Πόλα Ρούπα, ο Γιάννης Μιχαηλίδης, στο σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ οι Παλαιστίνιοι αιχμάλωτοι που παλεύουν διαρκώς, και που πρόσφατα ξεκίνησαν διαμαρτυρίες και απεργίες πείνας, καθώς και τόσοι άλλοι μαχόμενοι κοινωνικοί κρατούμενοι, επαναστάτριες, ανατρεπτικοί, που δεν αναφέρθηκαν · λευτεριά σε όλες και όλους!

Αλληλεγγύη με τον Boris στη Γαλλία, δύναμη και κουράγιο στον Ivan και τον Toby.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΞΕΓΕΡΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΡΝΙ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΑ ΕΥΑΛΩΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΜΕ ΤΙΣ ΓΙΑΓΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΛΗΣΜΟΝΗΘΕΙ ΣΕ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΑ, ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΟ ΤΖΑΜΑΚΙ ΣΤΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΑ -ΟΠΩΣ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ 41BIS- ΚΑΙ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΕ ΦΥΣΙΚΑ-ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΑ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ-ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΑ ΚΛΟΥΒΙΑ, ΟΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΑΧΡΗΣΤΑ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΤΑΧΤΟΥΝ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ!

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΥΣ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ, ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ, ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ!

ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ 41BIS ΓΙΑ ΤΟΝ ALFREDO COSPITO.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ 41BIS ΠΟΥ ΕΞΟΝΤΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ!

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ!

Juan Sorroche Fernandez

Πηγή: Act for Freedom Now

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία: Η πρωτόδικη απόφαση για την “Επιχείρηση Bialystok”

Posted on by

Στις 29 Σεπτεμβρίου εκδόθηκε η πρωτόδικη απόφαση της δίκης που ακολούθησε την αποκαλούμενη “Επιχείρηση Bialystok”, βάσει της οποίας 6 αναρχικές/οί αντιμετώπισαν διάφορες κατηγορίες · από οργάνωση με σκοπό την τρομοκρατία (άρ. 270bis του Π.Κ.) μέχρι τρομοκρατική επίθεση (άρ. 280 του Π.Κ.), από φθορές μέχρι εμπρησμό, από υποκίνηση σε διάπραξη εγκλημάτων μέχρι κάποια πλημμελήματα, όπως συγκεντρώσεις χωρίς άδεια και βανδαλισμοί, και όλα αυτά με την επιβαρυντική συνθήκη του τρομοκρατικού σκοπού. Έπειτα από σχεδόν εννέα ώρες διαβουλεύσεων στην αίθουσα του συμβουλίου, η ετυμηγορία εκδόθηκε λίγο μετά τις 7 μ.μ.

Αθώοι κρίθηκαν όλοι οι κατηγορούμενοι/ες για συνωμοσία με σκοπό την τρομοκρατία, για τον σκοπό της τρομοκρατίας αναφορικά με συγκεκριμένες επιθέσεις, όπως επίσης και για την υποκίνηση επιθέσεων (άρ. 302 και 414 του Π.Κ.).

Ο κατηγορούμενος για την εμπρησμό οχημάτων συλλογικής χρήσης της Enjoy, ιδιοκτησία της πολυεθνικής ENI, καταδικάστηκε σε ένα έτος κάθειρξης. Η κατηγορία του εμπρησμού έπεσε σε φθορά που προκλήθηκε από φωτιά, και ο σκοπός της τρομοκρατίας αφαιρέθηκε από τη συγκεκριμένη δράση. Η ποινή του έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, αλλά διατάχθηκε να πληρώσει αποζημίωση στους διάδικους (ENI Fuel Spa και ENI Spa).

Ο κατηγορούμενος για εκρηκτική επίθεση με σκοπό την τρομοκρατία -για την επίθεση στο Αστυνομικό Τμήμα του Σαν Τζιοβάννι- αθωώθηκε για τη συμμετοχή στη συγκεκριμένη ενέργεια. Από την άλλη, καταδικάστηκε σε 45 μέρες για συμμετοχή σε συγκέντρωση χωρίς άδεια στη φυλακή Σολιτσιάνο στη Φλωρεντία, το βράδυ της 31ης Δεκεμβρίου 2018, σε αλληλεγγύη με τους αιχμαλώτους της “Επιχείρησης Panico”, που τότε βρίσκονταν στη φυλακή.

Οι άλλοι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε επτά ως εννέα μήνες για πλημμελήματα.

Καλωσορίζουμε τα νέα αυτά, καθώς φαίνεται πως το διωκτικό πλαίσιο υποβαθμίζεται αρκετά, και αυτό αποτελεί θετικό σημάδι εν όψει του εφετείου.

Αρπάζουμε αυτή την ευκαιρία για να στείλουμε έναν δυνατό χαιρετισμό αλληλεγγύης και ζεστασιάς στον Alfredo, ο οποίος βρίσκεται έγκλειστος υπό το καθεστώς 41bis από τον Μάη και διεξάγει απεργία πείνας από τις 20 Οκτώβρη, και στην Anna, η οποία βρίσκεται έγκλειστη στη φυλακή της Ρεμπίμπια με ποινή 16 ετών, και τώρα κινδυνεύει με ισόβια κάθειρξη λόγω της πρόσφατης αναβάθμισης της κατηγορίας της σφαγής (άρ. 422 του Π.Κ.) σε “πολιτική σφαγή” (άρ. 285 του Π.Κ.), στα πλαίσια της δίκης για τη Scripta Manent · επίσης, στον Juan Sorroche, καταδικασμένος σε 28 έτη για την επίθεση στα γραφεία του ρατσιστικού, μισογύνικου και ξενοφοβικού κόμματος της Λέγκας του Βορρά στο Τρεβιζό, στον Davide Delogu, στον Davyd, στον Stefano, στον Ivan που πρόσφατα συνελήφθη στη Γαλλία, και σε όλους τους αναρχικούς και τις επαναστάτριες αιχμάλωτες ανά τον κόσμο.

Για την ολική απελευθέρωση!

Για την κατάρρευση κάθε εξουσίας, ζήτω η αναρχία!

25/10/22

*Μπροσούρα που είχε δημοσιευθεί και περιέχει αναλυτικές πληροφορίες για την “Επιχείρηση Bialystok”

Πηγή: Act for Freedom Now

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

 

Χιλή: Το κατεπείγον απαιτεί δύναμη – Να βγάλουμε τον Alfredo Cospito από την απομόνωση – Δήλωση του συντρόφου Francisco Solar

Posted on by

“Το κατεπείγον απαιτεί δύναμη: Να βγάλουμε τον Alfredo Cospito από την απομόνωση”

Μετάφραση της δήλωσης αλληλεγγύης του αναρχικού συντρόφου Francisco Solar (Χιλή) προς τον αναρχικό σύντροφο και απεργό πείνας από 20/10 Alfredo Cospito (Ιταλία).

Η απεργία πείνας, ως εργαλείο αγώνα, είναι το τελευταίο εφόδιο που έχει ο/η κρατούμενος/η για να καταπολεμήσει την ασφυκτική ζωή στη φυλακή. Είναι ένα ακραίο μέτρο, όπου το σώμα τοποθετείται ως η εσχάτη πολεμική τάφρος. Το κατεπείγον καθορίζει την απόφαση να διεξαχθεί ένας αγώνας με αυτά τα χαρακτηριστικά. Μια επείγουσα ανάγκη που, χωρίς αμφιβολία, διαφαίνεται σήμερα στην κατάσταση του συντρόφου Alfredo Cοspito, τον οποίο η Εξουσία προσπαθεί να φιμώσει μέσω της στυγνής απομόνωσης.

[Η Εξουσία] Αντιλήφθηκε τις ενέργειές του ως σκληρά χτυπήματα που, αν επαναλαμβάνονταν και πολλαπλασιάζονταν, θα έθεταν σε κίνδυνο την επιβαλλόμενη τάξη. Είδε στα γραπτά και τις προτάσεις του σημαντικές συνεισφορές σε ανατρεπτικές ιδέες και πρακτικές που αποτελούν κίνδυνο για κάθε έκφρασή της.

Και δεν έχει άδικο.

Για αυτούς τους λόγους αποφάσισαν να εφαρμόσουν το καθεστώς 41bis στον Alfredo. Όντας αντιμέτωποι/ες με αυτήν την επίθεση, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να απαντήσουμε δυναμικά, αποφασιστικά, έχοντας ξεκάθαρο ότι αυτός είναι ένας αγώνας τόσο για τον Alfredo όσο και για όλους/ες εμάς που στεκόμαστε ενάντια στην Εξουσία. Κατανοώντας τη σημασία αυτής καθεαυτής της μάχης, βλέποντάς την ως ευκαιρία ενίσχυσης των δεσμών και της συνενοχής στο διεθνιστικό πεδίο δράσης.

Δεν είναι ώρα για προβληματισμό ή συζήτηση. Είναι καιρός για πόλεμο, για βίαιη αναταραχή, για να δώσουμε ζωή και να ενισχύσουμε την επαναστατική αλληλεγγύη που είναι μέρος του πρακτικού μας οπλοστασίου, το οποίο ξέρουμε να χρησιμοποιούμε.

Ας γαλουχήσουμε τους/ις εαυτούς/ές μας από τις προηγούμενες εμπειρίες μας, ώστε να πάρουμε το καλύτερο δυνατό από αυτό που είναι δικό μας και ας σπάσουμε αυτή την κανονικότητα των πολιτών με δυνατά χτυπήματα που αποδεικνύουν τον κίνδυνο της άναρχης/χαοτικής αλληλεγγύης.

Ας αφήσουμε στην άκρη τις θυματοποιητικές ομιλίες και ας επιτεθούμε στην Εξουσία όπου κι αν βρίσκεται, αφού μόνο έτσι θα καταφέρουμε να βγάλουμε τον Alfredo από την απομόνωση και να τελειώσουμε το 41bis. Και όσο πιο σφοδρές θα είναι αυτές οι επιθέσεις, ο αντίκτυπός τους θα είναι μεγαλύτερος και, ως εκ τούτου, θα αυξηθεί η προοπτική για συγκρούσεις και αναταραχές, κάτι που σίγουρα θα ενισχύσει τις εκφράσεις της αναρχικής αλληλεγγύης.

Να βγάλουμε τον Alfredo Cospito από την απομόνωση!

Να τελειώνουμε με το καθεστώς 41bis!

Ζήτω η αναρχία!

Francisco Solar

Φυλακή La Gonzalina – Rancagua

Οκτώβριος 2022

Πηγή

Μετάφραση: Ραδιοφράγματα

Πηγή ελληνικής μετάφρασης: Athens Indymedia

Ιταλία: Ο αναρχικός Alfredo Cospito ξεκίνησε απεργία πείνας (20 Οκτωβρίου 2022)

Posted on by

Σήμερα, 20 Οκτωβρίου 2022, στο Εποπτικό Δικαστήριο Sassari (Ιταλία), κατά τη διάρκεια ακρόασης σχετικά με την κατάσχεση αλληλογραφίας, ο αναρχικός σύντροφος Alfredo Cospito κήρυξε την έναρξη απεργίας πείνας κατά του καθεστώτος των φυλακών 41 bis, στο οποίο μεταφέρθηκε στις 5 Μαΐου. Ο σύντροφος, ο οποίος έκανε δήλωση, δεν ήταν παρών στην αίθουσα του δικαστηρίου αλλά συνδέθηκε με τηλεδιάσκεψη από τη φυλακή Μπανκάλι, Σαρδηνία/Ιταλία. Θα ακολουθήσουν ενημερώσεις.

Θάνατος στο κράτος,

Ζήτω η αναρχία!

Πηγή: Athens Indymedia

Μετάφραση: Ραδιοφράγματα

Γερμανία/Ιταλία: Αφίσα για τις κατασταλτικές κινήσεις του ιταλικού κράτους

Posted on by

ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΤΟΝ JUAN ΣΕ 28 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΘΕΙΡΞΗΣ

Στις 9 Ιουλίου, ο σύντροφός μας Juan καταδικάστηκε σε 28 χρόνια κάθειρξης, με 3 επιπλέον χρόνια περιοριστικών όρων, κατηγορούμενος για εκρηκτική επίθεση με τρομοκρατική πρόθεση στα γραφεία της Λέγκας του Βορρά, στο Τρεβιζό (στην Ιταλία).

Λίγες μέρες νωρίτερα, το δικαστήριο επανακατηγοριοποίησε την επίθεση στο τμήμα των Καραμπινιέρων στο Φοζάνο (στην Ιταλία) υπό την κατηγορία του “πολιτικού μακελειού” (κακούργημα που τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη) για τη συντρόφισσα Anna και τον σύντροφο Alfredo, που καταδικάστηκαν γι’ αυτή στο εφετείο. Στο μεταξύ, ο Alfredo μεταφέρθηκε σε καθεστώς 41 bis στο Σάσσαρι, στη Σαρδηνία (στην Ιταλία): ένα καθεστώς εγκλεισμού πλήρους απομόνωσης, μια μορφή βασανισμού που στοχεύει να λυγίσει τον κρατούμενο ώστε να απαρνηθεί, να μετανοήσει, να απομακρυνθεί και να αποκηρύξει την ίδια του την ταυτότητα και το επαναστατικό του μονοπάτι.

Οι δυσανάλογες ποινές (ειδικά της ισόβιας κάθειρξης) και η εφαρμογή του καθεστώτος 41 bis, συνιστούν μια πρωτοφανή επίθεση στο αναρχικό κίνημα.

Αντανακλούν την προσπάθεια του κράτους να τελειώνει μια και καλή με έναν χώρο που έχει παραμείνει ανατρεπτικός κι επαναστατικός, και τον οποίον έχουν αποτύχει να διαλύσουν ολάκερες δεκαετίες ερευνών και συλλήψεων.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΝ JUAN, ΤΗΝ ANNA, ΤΟΝ ALFREDO

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ 41 BIS, ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ

ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

Γνωρίζοντας την οδύνη των συντρόφων και των συντροφισσών μας, και βλέποντας πως η τιμωρητική στάση απέναντί τους δεν έχει τελειωμό, πονάμε και οργιζόμαστε, μα όλα αυτά μονάχα θεριεύουν τις πεποιθήσεις μας:

Όπως πάντα, θα συνεχίσουμε στον δρόμο του αγώνα, της διαρκούς σύγκρουσης, της άμεσης δράσης, αλλά από σήμερα με έναν λόγο παραπάνω.

Αναρχικές και αναρχικοί

Πηγή: Kontrapolis

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία, Ρώμη: “10 αμάξια δεν είναι αρκετά…” – Εμπρησμός οχημάτων της Enjoy-ENI

Posted on by

Ρώμη, 10 αμάξια δεν είναι αρκετά…

Ξημέρωμα 27ης Μαΐου, πραγματοποιήσαμε εμπρηστική επίθεση σε οχήματα συλλογικής χρήσης (carpool) που ανήκουν στην πολυεθνική ENI S.P.A. (National Hydrocarbon Company / Εθνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων), στην περιοχή της Tuscolana-Cinecittà, στη Ρώμη. Σύμφωνα με τοπικές εφημερίδες, 10 αμάξια καταστράφηκαν ολοσχερώς, ενώ σε άλλα 4 προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές.

Η ENI ανέκαθεν αποτελούσε πυλώνα του ιταλικού καπιταλισμού, και τα συμφέροντά της ταυτίζονται με αυτά του κράτους και, κατά συνέπεια, των κυβερνήσεων που η μία μετά την άλλη επιτυγχάνουν στη διαχείρισή της, είτε είναι δεξιές είτε αριστερές, καθώς τα κέρδη της και οι υποδομές της είναι -όσο τους αναλογεί- στρατηγικής σημασίας, καθώς ενισχύουν το κράτος στο οποίο η εταιρεία εδράζεται, έχοντας θεμελιώδη ρόλο στη διατήρηση της οικονομικής κυριαρχίας και στη σύγχρονη διαμόρφωση του καπιταλιστικού παραγωγικού συστήματος.

Η ENI είναι παρούσα σε πολλές χώρες όπου λαμβάνουν χώρα τοπικές και διεθνείς συγκρούσεις για τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων: Λιβύη, Μάλι, Νιγηρία, Καζακστάν (ας σημειωθεί πως ούτε μια λέξη δεν ξεστόμισε ενάντια στον ολιγάρχη Πούτιν όταν εκείνος έστειλε τον στρατό του να καταπνίξει την εξέγερση που είχε ξεσπάσει στη συγκεκριμένη χώρα), για να αναφερθούμε σε μόλις λίγες. Στα μέρη αυτά, υπάρχει ενέργεια στη μορφή ορυκτών καυσίμων, για τα οποία γίνονται εδώ και δεκαετίες εξορύξεις από τη γη προκειμένου να θρέψουμε τις ενεργειακές ανάγκες της Δυτικής Βιομηχανίας, ακολουθώντας ένα μοντέλο που λαμβάνει τη μορφή Νεο-αποικιοκρατίας. Δεν πρέπει να λησμονούμε πως οι συγκεκριμένες εξορυκτικές δραστηριότητες συνεπάγονται τεράστιο κίνδυνο για το περιβάλλον και τους γηγενείς πληθυσμούς, ιδίως σε χώρες όπου οι έλεγχοι και τα συστήματα ασφαλείας ελαχιστοποιούνται προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη, όπως στην περίπτωση του Δέλτα του Νίγηρα, μια περιοχή βαρύτατα ρημαγμένη από τις συνεχείς διαρροές ακατέργαστου πετρελαίου και τη διασπορά αερίων και υπολειμμάτων καύσεως που σκορπούνται στον αέρα, ως αποτέλεσμα των εξορυκτικών δραστηριοτήτων.

Η κατάσταση αυτή έχει οδηγήσει σε διάφορες μορφές αντίστασης ανά τα χρόνια, περιλαμβάνοντας απαγωγές τεχνοκρατών, σαμποτάζ και άμεσες επιθέσεις στις εγκαταστάσεις εξόρυξης πετρελαίου. Οι επιθέσεις αυτές έχουν εξαναγκάσει τα κράτη σε στρατιωτική κινητοποίηση προκειμένου να υπεραμυνθούν των συμφερόντων τους στη συγκεκριμένη περιοχή, όπως επίσης και σε άλλες αντίστοιχες όπου εδράζονται εξορυκτικές υποδομές και εργάτες. Τέτοια είναι η υπόθεση των στρατιωτικών επεμβάσεων της Ιταλίας στη Λιβύη (από το 2015), στην Ανγκόλα, στην Γκάνα, στη Νιγηρία, στο Ιράκ, ή η υπόρρητη πρόθεσή της να συνδράμει στη διεθνή αποστολή στη Μοζαμβίκη -η οποία πλήττεται από βίαιες ταραχές-, προσβλέποντας να γραπώσει ένα κομμάτι απ’ τις πηγές ορυκτών καυσίμων που βρίσκονται εκεί. Οι “ανθρωπιστικές αποστολές” υποκρύπτουν τη -συνηθισμένη πλέον- μέθοδο της υφαρπαγής πόρων σε αναπτυσσόμενες χώρες, ακριβώς όπως η “εξαγωγή δημοκρατίας” αποδείχθηκε πως δεν ήταν κάτι άλλο πέρα από κούφια ρητορεία ώστε να προσαρτηθούν κράτη στη Δυτική σφαίρα επιρροής, ωθώντας μας να αναρωτηθούμε για τις πραγματικές αιτίες πίσω απ’ την τρέχουσα αστάθεια σε κάποιες περιοχές. Υπάρχουν αναρίθμητες υποθέσεις διαφθοράς τοπικών πολιτικών και κυβερνώντων, σε πολλές από αυτές τις χώρες υπάρχουν ιδιωτικοί παραστρατιωτικοί μηχανισμοί που χρηματοδοτούνται από τα Δυτικά κράτη, έχουν υπάρξει περιπτώσεις εμφύλιων συγκρούσεων υποκινούμενων από ξένες δυνάμεις, οι οποίες παρείχαν εξοπλισμό και διέσπειραν ψευδείς ειδήσεις προκειμένου να αποσταθεροποιήσουν ολόκληρες περιοχές και να ωθήσουν τους ντόπιους πληθυσμούς σε μετανάστευση.

Για τουλάχιστον δύο δεκαετίες, τα Δυτικά κράτη χρηματοδοτούν πολέμους και υποδαυλίζουν συγκρούσεις, με μοναδικό σκοπό να κερδίσουν τον έλεγχο των τοπικών πηγών, αποσταθεροποιώντας περιοχές στρατηγικού χαρακτήρα, και χτυπώντας τα συμφέροντα εχθρικών κρατών. Με τον ίδιο τρόπο μπορεί κανείς να ερμηνεύσει τους πολέμους και τις εισβολές στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, ή και τις πιο πρόσφατες συγκρούσεις στην Ουκρανία, στη Λιβύη, στη Συρία και στην Υεμένη, όπου η Δύση -είτε με στρατιώτες είτε με χρηματοδοτούμενες ειδικές παραστρατιωτικές μονάδες- έχει πολεμήσει για τη λεηλασία των πόρων και για τη δική της απόλυτη παγκόσμια υπεροχή.

Η πολιτική και το διεθνές δίκαιο έχουν αποδειχθεί ανέκαθεν άχρηστα για τη διευθέτηση τέτοιων γεγονότων, καθώς δεν υπάρχει καμία πραγματική θέληση ν’ αλλάξει η παρούσα τάξη πραγμάτων. Υπό αυτό το πρίσμα, επαναφέρουμε στη μνήμη μας την πρόσφατη αθωωτική απόφαση για τα κορυφαία στελέχη της ENI, που ήταν μπλεγμένοι σε διεθνές σκάνδαλο για δικαιώματα ερευνών στη Νιγηρία, ή για την υπόθεση SAIPEM στην Αλγερία.

Η καταστροφή και η μόλυνση που προκαλεί η εταιρεία αυτή δεν επηρεάζει μονάχα μακρινές περιοχές, αλλά επίσης συντελείται και εδώ, πίσω απ’ τα σπίτια μας. Στην ιταλική περιοχή της Μπαζιλικάτα, για παράδειγμα, επί σειρά ετών εξαγγέλλονταν προειδοποιήσεις λόγω της παρουσίας ρύπων στις περιοχές γύρω από τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. Το ίδιο ισχύει οπουδήποτε υπάρχουν εγκαταστάσεις εξαγωγής ή διύλισης πετρελαίου · στην περιοχή της Ραβέννα, όπως επίσης και δίπλα στο Κάλιαρι. Μια μόνιμη απειλή για τα οικοσυστήματα και τους ντόπιους πληθυσμούς, η οποία ενισχύεται απ’ το γεγονός πως στις δομές αυτές συχνά προκύπτουν βλάβες και ατυχήματα που -όπως στην περίπτωση της πυρκαγιάς στο διυλιστήριο της Τζέλα τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους ή στο Λιβόρνο στις 30 Νοεμβρίου 2021- προκαλούν πελώρια διασπορά ρύπων.

Όλα αυτά υπό την πλήρη αδιαφορία των θεσμών, τοπικών ή μη, οι οποίοι -είτε ενεργητικά (εμπιστευόμενοι, για παράδειγμα, στην ίδια την εταιρεία το έργο της παρακολούθησης των επιπέδων μόλυνσης στην περιοχή), είτε παθητικά (αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων και των τοπικών πληθυσμών, μη διεξάγοντας τους απαραίτητους ελέγχους, …)- προστατεύουν τα συμφέροντά τους και την εικόνα τους.

Η ENI, λόγω της ηγετικής θέσης της στην αγορά των υδρογονανθράκων, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της αναδιαμόρφωσης των παγκόσμιων γεωπολιτικών ισορροπιών. Σε αυτήν τη φάση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, περιστρέφονται κυρίως γύρω τις εφοδιαστικές αλυσίδες πρώτων υλών και ενέργειας, οι οποίες όλο και περισσότερο καθίστανται μοχλός πίεσης στις διάφορες περιπτώσεις σύγκρουσης μεταξύ κρατών. Για τον λόγο αυτόν, ο Διευθύνων Σύμβουλός (CEO) της ENI, Claudio Descalzi, συνοδεύει τους υπουργούς Di Maio και Cingolani στα ταξίδια τους στο εξωτερικό σε αναζήτηση νέων παρόχων αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου, για να ξεφύγει η Ιταλία από την εξάρτηση απ’ το ρωσικό πετρέλαιο, στόχος ο οποίος παρουσιάζεται ως επιτακτικός στην Ευρώπη από την πίεση των Ηνωμένων Πολιτειών, στα πλαίσια του διαρκούς πολέμου της για τον καταμερισμό των διεθνών ζωνών επιρροής, στο λυκαυγές μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης. Αυτά τα ταξίδια οδήγησαν την ηγεσία και το κράτος της Ιταλίας σε υπογραφή συμφωνιών με τις κυβερνήσεις του Κονγκό, της Αλγερίας και της Τουρκίας, αποδεικνύοντας την υποκρισία της Δύσης που κατηγορεί το δικτατορικό καθεστώς του Putin. Η “έλλειψη δημοκρατίας”, όπως προείπαμε, αποτελεί φτηνή δικαιολογία που επιστρατεύει η Δύση για να ρίξει μια κυβέρνηση όταν το κρίνει αναγκαίο, γεγονός που δεν αποτελεί πρόβλημα όταν εξυπηρετεί τα συμφέροντά της, όπως συνέβη στις χώρες που προαναφέρθηκαν, ή και στη Σαουδική Αραβία και στην Αίγυπτο.

Τη συγκεκριμένη στιγμή, μπαίνουμε σε μια νέα φάση της διαδικασίας διαμοιρασμού του κόσμου, δεδομένων των ολοένα αυξανόμενων απαιτήσεων για ενέργεια -ιδιαιτέρως για ηλεκτρισμό- που έχει η Δύση εξαιτίας των ολοκαίνουργιων τεχνολογικών συσκευών που εξαπλώνονται ραγδαία, απαιτήσεις οι οποίες έχουν προξενήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία σήμερα. Με τον τρόπο αυτό, οι Ηνωμένες Πολιτείες στοχεύουν να αποσπάσουν την ευρωπαϊκή αγορά από τη Ρωσία, ασκώντας πίεση στους συμμάχους τους στην ευρωπαϊκή ήπειρο, αφότου τους είχαν αφήσει να κάνουν μπίζνες με τους ιστορικούς τους αντιπάλους, οι οποίοι ήταν κυρίαρχοι στην περιοχή για πολύ καιρό.

Στην περίπτωση αυτή, οι πετρελαϊκές εταιρείες διαδραματίζουν εξέχοντα ρόλο, καθώς πρακτικά είναι αυτές που έχουν το δικαίωμα να αγοράζουν και να αναδιανέμουν ενεργειακά προϊόντα σε εθνικό επίπεδο. Με το να επιτιθόμαστε στην ENI εδώ και τώρα, κατά συνέπεια, συνεισφέρουμε στην επιθετική εναντίωση στον πόλεμο απ’ τον δικό μας τόπο, με τον ανάλογο αντίκτυπο, χτυπώντας τον δικό μας καπιταλισμό, ο οποίος επίσης συμμετέχει στην ατελεύτητη σύγκρουση μεταξύ των αντιτιθέμενων μπλοκ εξουσίας για την επέκταση των ζωνών επιρροής τους.

Στο σημείο αυτό -στο οποίο θεωρούμε πως έχουμε περιγράψει επαρκώς τον ρόλο της ENI στη λεηλασία των πόρων, στην περιβαλλοντική καταστροφή και στην ανθρώπινη εκμετάλλευση που αυτά συνεπάγονται, καθώς επίσης και στο πολύπλοκο παιχνίδι γεωπολιτικών συμφερόντων, του οποίου η Ουκρανία αποτελεί μοναχά το τελευταίο και πιο ορατό επεισόδιο-, εγείρονται προβληματισμοί περί της “οικολογικής μετάβασης” που φαντασιώνονται οι πολιτικές ελίτ προκειμένου να απαλλαχθούν απ’ την ευθύνη του εν εξελίξει οικολογικού και κλιματικού ολέθρου. Αυτό υποτίθεται πως πρόκειται να επιτευχθεί μέσω επενδύσεων στην τεχνολογική ανάπτυξη και στην αποκαλούμενη “πράσινη” ενέργεια, ή και με μέτρα τόσο παράλογα όσο και εμβληματικά, όπως η συμπερίληψη της πυρηνικής ενέργειας και του φυσικού αερίου στην πράσινη ταξινόμηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον περασμένο Φεβρουάριο. Το πραγματικό διακύβευμα είναι να κρατήσουν στη ζωή μια οικονομία που βρίσκεται σε διαρκή κρίση, κάνοντας νέες ενέσεις ρευστότητας και αναπτύσσοντας νέους παραγωγικούς τομείς, ή εκσυγχρονίζοντάς τους, ανοίγοντας συνεχώς νέες θυγατρικές εταιρείες. Η ENI συμμετέχει ξεκάθαρα στη διαδικασία αυτή, προσπαθώντας να καρπωθεί όσα περισσότερα απ’ τα δισεκατομμύρια που διέθεσε στην Ιταλία ο Μηχανισμός Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (NextGenerationEU / NGEU), κυρίως προωθώντας τις δουλειές της στα πλαίσια του PNRR (επένδυση δισεκατομμυρίων ευρώ απ’ το “Ιταλικό Ταμείο Ανάκαμψης”, σχέδιο μετασχηματισμού και ανάκαμψης από την “έκτακτη συνθήκη του Covid-19”), που αποτελεί τη νέα μεγάλη μπίζνα των πολιτικών και των διάφορων ηγετών. Τους τελευταίους μήνες, έχουν γίνει πολλές συναντήσεις μεταξύ αντιπροσώπων της βιομηχανίας ενέργειας και ορυκτών καυσίμων, και των θεσμών που ευθύνονται για τη διανομή των χρηματικών κονδυλίων.

Τα εταιρικά/θεσμικά ταξίδια για να αυξήσουν τα εξορυκτικά πρότζεκτ και τις προμήθειες ορυκτών καυσίμων, όπως επίσης και οι οικονομικές εισφορές που θα παρέχονται για την “οικολογική μετάβαση” της βιομηχανίας, αποδεικνύουν ξεκάθαρα τις βλέψεις των θεσμών να προστατεύσουν τις εταιρείες, με τις οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι (υπάρχουν αναρίθμητες περιπτώσεις Ιταλών πολιτικών που απέκτησαν διοικητικές θέσεις σε εταιρείες που συνδέονται με τα κρατικά συμφέροντα, και το αντίστροφο), και την άρνησή τους να λάβουν δραστικά μέτρα για τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της βιομηχανίας. Αντιθέτως, πρόκειται για μια τερατώδη διαδικασία “πράσινου ξεπλύματος” από πλευράς των θεσμών και των πολυεθνικών που -μετά από τόσα χρόνια όπου προωθούσαν, οργάνωναν και στήριζαν τη λεηλασία και την καταστροφή περιοχών για το κέρδος, με όλη τη ζημιά που συνεπάγονται αυτά για το περιβάλλον και την υγεία των ανθρώπων- καλούνται τώρα να αντιμετωπίσουν μια συνθήκη που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει, διαδίδοντας την ψευδαίσθηση πως προτίθενται να αντιστρέψουν τη συνθήκη αυτή. Τα τελευταία χρόνια, δεν υπάρχει εταιρεία που να μην παρουσιάζεται δημοσίως ότι έχει “περιβαλλοντικές ευαισθησίες”. Να γιατί η ENI επίσης προσπαθεί να δώσει μια “πράσινη” εικόνα μέσω παραπλανητικών διαφημήσεων και δήθεν οικολογικών πρότζεκτ.

Για εμάς είναι απολύτως σαφές πως η οικολογική μετάβαση αποτελεί φενάκη, και μόνος της σκοπός είναι να τιθασεύσει την αυξανόμενη κοινωνική συνείδηση για το κλιματικό ζήτημα. Ως πρωταρχικό αίτιο της μόλυνσης που καταστρέφει την ατμόσφαιρα και το οικοσύστημα, εμείς αντιλαμβανόμαστε αυτό το ενεργοβόρο βιομηχανικό παραγωγικό σύστημα, για το οποίο κανείς δεν προτίθεται να προβληματιστεί, αλλά αντιθέτως κινείται προς την ανανέωσή του, που σημαίνει την ανάπτυξή του μέσω της παραγωγής νέων τεχνολογιών και νέων παραγωγικών μονάδων που θα απαιτούν την εξαγωγή νέων πρώτων υλών, ωθώντας σε ακόμα μεγαλύτερη ενεργειακή κατανάλωση. Παρ’ όλα αυτά, αναπαράγεται ακόμα η δήθεν αισιόδοξη λογική που νοεί την τεχνολογική πρόοδο και την καπιταλιστική ανάπτυξη ως τον μόνο πιθανό δρόμο για την ανθρώπινη κοινωνία. Η οικολογική μετάβαση, όπως επίσης και ο πόλεμος, αποτελούν αποκλειστικά και μόνο τεράστιες ευκαιρίες για την αύξηση των κερδών, για την αναδιάρθρωση των γεωπολιτικών ισορροπιών και την αναδιανομή των πρώτων υλών. Είναι κοινή γνώση, για παράδειγμα, πως οι πολυεθνικές των ορυκτών καυσίμων μεγιστοποίησαν τα κέρδη τους μέσω της οικονομικής κερδοσκοπίας που επέφερε ο πόλεμος, ενώ, αντιθέτως, είχαν καταγράψει μείωση στα κέρδη τους απ’ την έναρξη της πανδημίας.

Για τους λόγους αυτούς, και παρά τη θεσμική στήριξη και συγκάλυψη που δέχεται, η ENI συχνά αποτελεί επίκεντρο σκληρής κριτικής, σκανδάλων και περισσότερο ή λιγότερο ανεξάρτητων ερευνών, που έχουν ωθήσει διάφορους κοινωνικούς φορείς, καθώς και τους αναρχικούς/ές, να μιλήσουν ανοιχτά ενάντια στις βρωμοδουλειές της, πραγματοποιώντας διαδηλώσεις, πορείες, όπως επίσης και άμεσες δράσεις και σαμποτάζ. Οι κινήσεις αυτές συνεχώς μαγνητίζουν τα βλέμματα του κατασταλτικού μηχανισμού, ο οποίος έχει την ευθύνη για την προστασία των συμφερόντων της εταιρείας. Η τελευταία υπόθεση είναι η επιχείρηση Bialystok, στα πλαίσια της οποίας ένας αναρχικός κατηγορήθηκε για την πυρπόληση τριών οχημάτων συλλογικής χρήσης της Enjoy, τα οποία ανήκουν στην προαναφερθείσα πολυεθνική. Στην εισαγγελική πρόταση καταδίκης, προτάθηκαν ιδιαιτέρως υψηλές ποινές: οκτώ χρόνια κάθειρξης και καταβολή εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ αποζημίωσης για υλικές ζημιές και πλήγμα στην εικόνα της εταιρείας. Προτάθηκε επίσης η επιβαρυντική συνθήκη της τρομοκρατίας, γεγονός πρωτοφανές για τέτοιου τύπου δράση, τοποθετώντας τις επιθέσεις στο πλαίσο μιας “καμπάνιας εκφοβισμού”. Αυτό αποσκοπεί να αυξήσει την ποινή σε περίπτωση καταδίκης, οικοδομώντας ένα επικίνδυνο δικαστικό προηγούμενο προκειμένου να σπείρουν τον φόβο για τις πρακτικές άμεσης δράσης. Επιπροσθέτως, αποσκοπεί να επιβάλει σε ένα άτομο να πληρώσει για το κύμα επιθέσεων ενάντια στην ENI στην Ιταλία τα τελευταία χρόνια.

Δεν πρόκειται να σταθούμε αδρανείς μπροστά σε μία ακόμη κατασταλτική κίνηση που προσδοκεί να μας τρομοκρατήσει. Δε μας φοβίζουν οι αυξήσεις των ποινών, οι περιοριστικοί όροι, ούτε η απειλή του καθεστώτος 41-bis · ένα καθεστώς εξοντωτικό, το οποίο έχει νομιμοποιηθεί στην παρούσα κατάσταση εξαίρεσης που εντέχνως έχει κατασκευάσει το ιταλικό σύστημα, και στο οποίο μεταφέρθηκε πρόσφατα ο αναρχικός σύντοφός μας, Alfredo Cospito. Και αυτό όχι γιατί το συναίσθημα του φόβου μάς είναι άγνωστο, αλλά επειδή αυτό που πραγματικά μας τρομάζει είναι η παθητική αποδοχή μιας κανονικότητας που συντίθεται από περιβαλλοντική καταστροφή, ενδημική λεηλασία των φυσικών πόρων, ολέθρια εκμετάλλευση των οικοσυστημάτων και των ζώντων οργανισμών, πολέμους, κοινωνική επιτήρηση, μαζικές μεταναστεύσεις που έχουν ως συνέπεια χιλιάδες θανάτους στα σύνορα της Δύσης. Αυτό είναι το σκηνικό τρόμου στο οποίο έχουμε γεννηθεί και γαλουχηθεί, και λόγω αυτού ο φόβος μετατρέπεται σε θέληση να δράσουμε και σε αποφασιστικότητα για να επιτεθούμε. Τον τελευταίο καιρό, το ιταλικό κράτος έχει κλιμακώσει την καταστολή του αναρχικού κινήματος σε πρωτόφαντα επίπεδα, επιστρατεύοντας κατηγορίες που ποτέ ως τώρα δεν είχε χρησιμοποιήσει στην ιστορία αυτού του τόπου (η κατηγορία του “πολιτικού μακελειού”, η οποία επισύρει ποινή ισόβιας κάθειρξης για την Anna και τον Alfredo, για την υπόθεση Scripta Manent), και επιβάλλει ακραία βαριές ποινές κάθειρξης (όπως στην υπόθεση του Juan που καταδικάστηκε σε 28 έτη κάθειρξης). Μάλλον το κράτος δεν έχει κατανοήσει πως πλέον είμαστε εμβολιασμένοι ενάντια στον φόβο που πασχίζει να μας επιβάλει, και πως η καταστολή του δε μας αγγίζει.

Μέσω της δράσης αυτής, θα θέλαμε πρωτίστως να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στον σύντροφο που κατηγορείται -στα πλαίσια της επιχείρησης Bialystok- για τον εμπρησμό οχημάτων που ανήκουν στην ENI, διότι πιστεύουμε πως η αλληλεγγύη συνίσταται πρωτίστως στη συνέχιση των επιθετικών πρακτικών, τις οποίες το κράτος επιχειρεί να αποθαρρύνει μέσω του κατασταλτικού του ζήλου. Ο αγώνας ενάντια στην ENI δεν πρέπει να σταματήσει, ιδιαιτέρως τώρα, όπου οι αντιφάσεις τις οποίες έχει δημιουργήσει ο καπιταλισμός λόγω της κλιματικής αλλαγής φέρουν τη συγκεκριμένη εταιρεία προ των ευθυνών της απέναντι στον λαό, και όπου η εταιρεία αυτή αποτελεί παράγοντα-υποστηρικτή των συμφερόντων του τριπολικού καπιταλισμού στη σύγκρουση στην Ουκρανία και στην αναδιάρθρωση των δομών της παγκόσμιας κυριαρχίας. Το να χτυπάει κανείς την ENI στο σήμερα, σημαίνει πως σαμποτάρει τον πόλεμο που μαίνεται, και πως δρα έμπρακτα, κάνοντας τους άμεσα υπεύθυνους για τη συνθήκη της κλιματικής και περιβαλλοντικής αστάθειας που ζούμε να πληρώσουν.

Για όλα τα συντρόφια που διώκονται για την επιχείρηση Bialystok και βρίσκονται ενώπιον της καταδίκης τους τον Σεπτέμβριο.

Για τον Alfredo, την Anna και τον Juan, απέναντι στους οποίους έχει εξαπολυθεί η κρατική εκδικητικότητα. Αυτή η κατασταλτική αυθαιρεσία δεν πρέπει να περάσει! Τα συμφέροντα του ιταλικού κράτους πρέπει να χτυπηθούν παντού!

Για τον Γιάννη Μιχαηλίδη, αιχμάλωτος αναρχικός στην Ελλάδα, ο οποίος βρισκόταν σε απεργία πείνας μέχρι θανάτου από τις 23 Μαΐου, διεκδικώντας την υφ’ όρων αποφυλάκισή του, όπως δικαιούται από τους ελλαδικούς νόμους. Δύναμη, σύντροφε!

Για την απελευθέρωση του Claudio Lavazza και όλων των μακροχρόνια αιχμαλώτων.

Για όλες τις έγκλειστες αναρχικές και τους φυλακισμένους επαναστάτες ανά τον κόσμο.

Για τους 13 πεσόντες στις ιταλικές φυλακές, κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων του Μαρτίου του 2020. Εκδίκηση!

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

Επαναστάτες για την εξάλειψη κράτους και κεφαλαίου

Πηγή: Act for Freedom Now

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση

Ιταλία: Ο μόνος βιώσιμος δρόμος – Αφίσα αλληλεγγύης για τον αναρχικό Alfredo Cospito

Posted on by

Ο ΜΟΝΟΣ ΒΙΩΣΙΜΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Από τις 5 Μάη, ο σύντροφός μας, Alfredo Cospito, βρίσκεται έγκλειστος υπό το καθεστώς 41 bis. Το μέτρο αυτό επιβλήθηκε έπειτα από μήνες λογοκρισίας στην αλληλογραφία του, και έπειτα απ’ την κατασταλτική επιχείρηση Sibilla τον Νοέμβρη του 2021, στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκε ένταλμα για τη σύλληψή του ενώ βρισκόταν στη φυλακή. Πίσω απ’ την αυστηροποίηση των όρων του εγκλεισμού του Alfredo, δεσπόζει η κατάφωρη επιθυμία του κράτους να βουλώσει το στόμα ενός συντρόφου που, κατά τη διάρκεια των ετών του εγκλεισμού του, έχει συνεισφέρει τόσο πολύ στον αναρχικό διάλογο, μέσω άρθρων και παρεμβάσεων.

Το 41 bis είναι ένα σκληρό καθεστώς εγκλεισμού, δημιουργημένο ώστε να απομονώνει, να αποσιωπεί και να εκμηδενίζει τον κρατούμενο, πασχίζοντας να τον αναγκάσει να “συνεργαστεί” με τη Δικαιοσύνη. Καθιερώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, και εφαρμόστηκε άμεσα σε καταστάσεις εξαίρεσης που αφορούσαν ταραχές και σοβαρά επείγοντα περιστατικά εντός των καταστημάτων σωφρονισμού. Το 1992, έπειτα απ’ το μακελειό του Capaci, επεκτάθηκε σε κατάδικους της Μαφίας. Από το 2002, έχει επίσης εφαρμοστεί σε όσες και όσους κατηγορούνται για τρομοκρατία και ανατροπή, ως εργαλείο πολιτικής καταστολής. Επιπλέον, αυτή τη στιγμή βρίσκονται υπό αυτό το καθεστώς εγκλεισμού και κάποιοι αιχμάλωτοι που ανήκουν στην κομμουνιστική οργάνωση των Ερυθρών Ταξιαρχιών – Μαχόμενου Κομμουνιστικού Κόμματος (BR-PCC). Ενώ αρχικά θεσπίστηκε ως καθεστώς κράτησης με προσωρινό χαρακτήρα, από έκτακτη ανάγκη σε έκτακτη ανάγκη, αυτή η εξαίρεση κατέστη ο κανόνας. Και ο μηχανισμός αυτός έχει αποτελέσει πλέον βούτυρο στο ψωμί για την πλειονότητα του πληθυσμού, έπειτα απ’ την κήρυξη της αποκαλούμενης πανδημίας. Είναι πλέον αποδεδειγμένο: Όταν επιβάλλονται μέτρα εκτάκτου ανάγκης, δεν υπάρχει επιστροφή.

Η μεταφορά του Alfredo σε καθεστώς 41 bis, όπως και οι πρόσφατες καταδίκες του Juan, ο οποίος καταδικάστηκε σε 28 έτη κάθειρξης για εκρηκτική επίθεση στα γραφεία της Λέγκας του Βορρά, και της Anna, η οποία καταδικάστηκε από κοινού με τον Alfredo για πολιτικό μακελειό, αποτελούν πραγματική απειλή από πλευράς του κράτους: Όσες και όσοι εξαπλώνουν τις αναρχικές κι επαναστατικές πρακτικές και ιδέες, θάβονται ζωντανοί. Οι αντι-αναρχικές επιχειρήσεις των τελευταίων χρόνων αποτελούν επίσης παραδείγματα της κατασταλτικής αυστηροποίησης που βιώνουμε. Μπροστά σ’ όλο αυτό, δεν μπορούμε να περιοριστούμε στο να αντέχουμε όσο μπορούμε τα χτυπήματα του κράτους, καρτερώντας τους καλύτερους καιρούς.

Επείγει να θέσουμε τα θεμέλια μιας συνεκτικής επαναστατικής, διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Τα μόνα αντισώματα για ν’ αντιμετωπίσουμε την καταστροφή στην οποία μας εξωθούν μέρα με τη μέρα κράτος και αφεντικά, είναι η προπαγάνδα και η δράση, που γνωρίζουν πώς να φράσουν στη ρίζα, εκφράζοντας το βαθύτερο νόημα του αγώνα: την καταστροφή του υπάρχοντος δίχως καμιά διαμεσολάβηση.

ΕΞΩ Ο ALFREDO ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ 41 BIS.

ΟΛΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ, ΟΛΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!

αναρχικές/οί

Πηγή: Dark Nights

Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση